مغزت رو بدزد رفیق

مثل مرد می‌ایستد و از مغزش سوء استفاده می‌کند. برای اثبات ادعایمان سری به یکی از کلاس‌های درس یکی از مدارس نخبه‌پرور می‌زنیم و برایتان یک صحنه از این کلاس را روایت می‌کنیم:

پخمه و نخبه دو همکلاسی هستند که از ضریب هوشی و استعداد یکسان برخوردارند، ولی در ‌‌نهایت یکی می‌شود پخمه، یکی می‌شود نخبه.

معلم: نخبه جان انشا تو بخون.

نخبه: موضوع انشا: در آینده می‌خواهید چه کاره شوید؟ بر همگان واضح و مبرهن است که ما می‌خواهیم ادامه تحصیل بدهیم و در آینده نخبه شویم و برای خود و جامعه‌مان مفید واقع شویم. من در این انشا حتی می‌توانم بگویم علم بهتر از ثروت است و حتی می‌توانم بهار را توصیف کنم و بگویم تابستان خود را چگونه گذرانده‌ام. یعنی من اینقدر نخبه هستم که در یک انشا می‌توانم تمام موضوعات را بگنجانم. ما از این انشا نتیجه می‌گیریم که علم بهتر است و باید در بهار و تابستان به جامعه‌مان خدمت کنیم.

معلم: آفرین. بیست. برو بشین.

معلم: پخمه تو بیا انشاتو بخون.

پخمه: آقا اجازه با ما بودید؟

معلم: مگه تو این کلاس پخمه دیگه‌ای هم هست؟

پخمه:‌ ها؟

معلم: هیچی بیا انشا بخون.

پخمه پای تخته می‌آید و انشای خود را می‌خواند.

پخمه: موضوع املا: در آینده می‌خواهید چه کاره شوید؟ بر همگان مبرهن است که ما مزغ خوبی هستیم و در آینده می‌خواهیم فرار مزغ‌ها کنیم.

معلم: عزیزم مغز نه مزغ.

پخمه:‌ ها؟

معلم: تو اصلا می‌دونی مغز یعنی چه؟

پخمه: ‌ها؟

معلم: مغز عزیزم. مغز. داخل کاسه سره.

پخمه: ‌ها؟

معلم: پای تخته بنویس مغز.

پخمه: ‌ها؟

معلم: عزیزم مغز از سه حرف تشکیل شده. میم. غین. زا. حروفشو بکش م. غ. ز

پخمه: ‌ها؟

معلم: هیچی تو برو همون فرار مزغ‌هاتو انجام بده.

پخمه: بعله. ما از این انشا نتیجه می‌گیریم که علم بهتر است یا ثروت؟!

و این گونه است که پخمه، نخبه می‌شود و رانت‌خواری می‌کند و بعدش به اختلاس دست می‌زند و وقتی دستش رو شد، فرار مغزها می‌کند.

علیرضا لبش - جام جم