روزهای داغ سیاست‌ورزی در سال انتخابات

در سال 93 گروه‌ها و جریانات سیاسی عملا بازی در زمین انتخابات را آغاز کردند. اصلاح‌طلبان با احزاب جدیدی چون ندای ایرانیان پا به میدان رقابت‌ها نهاده و اصولگرایان تلاش‌ها برای وحدت را افزایش داده‌اند. با وجود این جدی‌ترین رقابت‌ها در سال آینده آن‌گاه شکل خواهد گرفت که گروه‌های سیاسی به تدوین فهرست‌های انتخاباتی روی آورند. فهرست‌هایی که از ‌اکنون می‌توان پیش‌بینی کرد که تکثر بیش از پیش خواهد داشت.

در سال 93 افزون بر رقابت‌های معمول سیاسی که با تغییر معادلات جناحی پس از انتخابات ریاست‌جمهوری 92 صورتی تازه به خود گرفته، افزایش حساسیت‌ها بر سر منابع مالی نامزدها باعث شد جریانات سیاسی بر درآمدهای انتخاباتی خود نظارت‌های بیشتری اعمال کرده و باید منتظر ماند و دید که در انتخابات سال آینده، شفافیت مالی ستادها محقق خواهد شد یا نه.

در سال 93 هم دولت، هم مجلس، هم مجمع تشخیص مصلحت نظام، در پی تصویب قوانینی برای اصلاح روند برگزاری انتخابات نیز بودند. گرچه روشن نیست این قوانین به انتخابات 94 برسد، اما نفس این قانون‌نویسی‌ها نشان از حساسیت نسبت به نحوه برگزاری انتخابات دارد.

افزون بر رقابت جریانات سیاسی و قانون‌نویسی انتخاباتی، یکی از مهم‌ترین گام‌های برداشته شده در این مسیر، پایان بلاتکلیفی کرسی معاونت سیاسی وزیر کشور بود. قریب به هفت ماه پس از استعفای معاون پیشین، سرانجام در دی‌ماه امسال بود که رحمانی فضلی پس از گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای فراوان، تکلیف فردی را که قرار است در رأس تیم اجرایی برگزارکننده انتخابات قرار گیرد روشن کرد تا حالا همه منتظر باشند صف‌آرایی گروه‌های سیاسی در سال انتخابات چگونه رقم خواهد خورد و مردم به کدام فهرست‌های انتخاباتی با چه خط‌مشی سیاسی اقبال نشان خواهند داد.

گرچه از ‌اکنون همه برای انتخابات مجلس در سال 94 گمانه‌زنی کرده و تحلیل ارائه می‌کنند، اما همپای آن، برگزاری انتخابات مجلس خبرگان رهبری نیز از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. اهمیتی که تنها گوشه‌ای از آن خود را در جریان تعیین رئیس جدید این مجلس بروز داد. گرچه معمولا انتخابات خبرگان از رقابت‌های مرسوم سیاسی مستقل است، اما نظر به اهمیت ورود نسل تازه‌ای از تحصیلکردگان حوزوی به عرصه انتخابات خبرگان باید منتظر ماند و دید ترکیب این مجلس در سال آینده چگونه رقم خورده و مجلس خبرگان پنجم با چه تنوعی از حیث ملاحظات فکری و سیاسی تشکیل می‌شود.

نگاهی به اهمیت برپایی دو انتخابات سرنوشت‌ساز در سال 94 نشان می‌دهد سال آینده یکی از پرخبرترین سال‌ها در تاریخ ایران خواهد بود. سالی که در آن افزون بر تعیین تکلیف دو نهاد دموکراتیک، موضوع توافق هسته‌ای نیز سرنوشت دولت بعدی را تا حد زیادی روشن کرده و باید دید در این سال مجلسی‌هایی که تاکنون ده کارت زرد به دولتی‌ها داده و از کابینه یازدهم 1500 سوال کرده‌اند، چه آینده‌ای را از حیث سیاسی تجربه خواهند کرد.