افطاری دادن از قدیم‌الایام، یک سنت حسنه‌ای بوده که مردم ما آن را خیلی دوست داشته‌اند و به صورت خودجوش در خانه‌های خود و در سطح فامیل یا در و همسایه و دوست و آشنا، اقدام به برگزاری آن می‌کردند.
کد خبر: ۶۹۲۹۳۳
انواع افطاری موجود است

خود نگارنده از همان بچگی، وقتی با پدر خدا بیامرزم به افطاری دعوت می‌شدم، از خوشحالی پر درمی‌آوردم.

خنکای هوای دم غروب و صدای ملکوتی ربنا و اذان و همهمه مهمانان گشنه و تشنه و لیوان‌های وسوسه‌انگیز شربت و خاکشیر و ظرف‌های چشمک‌زن زولبیا و بامیه و سادگی سبزی و پنیر و چای شیرین و دیس‌های هندوانه و خربزه و... ( همه هم مفت!)؛ یک معجونی از لحظات آدم می‌ساخت که مپرس. لحظات، شیرین‌ترین خاطرات کودکی را رقم می‌زد. هنوز که هنوز است، طعم شیرین‌اش را در دهانم مزه‌مزه می‌کنم. لطفا یک نفر باز مرا به افطاری‌های کودکی‌ام دعوت کند!

انواع و اقسام افطاری: با یک نگاه کلی و گذرا به گونه‌های مختلف افطاری که این روزها برگزار می‌شود، در یک نتیجه‌گیری شتاب‌زده، می‌توان به مواردی چند اشاره کرد:

1 ـ افطاری مسئولان: این نوع افطاری را معمولا مسئولان و مقامات برگزار می‌کنند و عموما نیز به قصد رسیدن به وحدت بیشتر گروه‌ها و گرایش‌های مختلف سیاسی صورت می‌گیرد. مثل همین افطاری رییس‌جمهور در کاخ سعدآباد که ابتدا با اصولگرایان و سپس با اصلاح‌طلبان قرار است به عمل آید. قطعا اگر فضای مجلس ادامه می‌داد و جمعیت بیشتری جا می‌شد، همه را در وعده دعوت می‌کردند که به وحدت بیشتری برسند. به هر حال، از تأثیر شگرف مصافحه و معانقه در این افطاری‌ها نباید غافل بود.

2 ـ افطاری هنرمندان: مخصوص عوامل سینما و تلویزیون که برای به‌دست آوردن دل هنرمندان، آنها را بدون توجه به فیلم‌هایی که بازی کرده‌اند، گرد یک سفره می‌نشانند تا ضمن تحبیب قلوب بیشتر، زمینه آشنایی‌های کاری بیشتر برای حضور در فیلم‌های دیگر فراهم آید. این جریان متاسفانه دچار یک جریان انحرافی هم شده که اخیرا بعضی‌ها به ملت پیامک می‌زنند که اگر خواهان برگزاری افطاری‌های جذاب‌تر با حضور هنرمندان کشور هستید، با ما تماس بگیرید تا در قبال پرداخت مبلغی خاص، زمینه این کار را فراهم آورید.

به طور قطع، هنرمندان خوب کشورمان، به این جریان انحرافی درآمدزا، پاسخ منفی کوبنده‌ای در حد تیم ملی خواهند داد.

3 ـ افطاری فرهنگی: جریان‌های مختلف منسوب به حوزه‌های نویسندگی و شاعری و مترجمی و امثالهم، دور هم جمع می‌شوند تا هم لبخند روزه خود را باز کنند و هم بیشتر با هم از نزدیک آشنا شوند که احیانا بر فرض محال، اگر در طول سال خواستند در رسانه‌های مکتوب و مجازی، راجع به هم چیزهایی بنویسند و نثار کنند، شناخت دقیق‌تر و نزدیک‌تری از همدیگر داشته باشند. بدانند دقیقا به کجاها بزنند.

رضا رفیع

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها