پیش از آمدن نوروز، پیک نوروزی قرار بود رنگ عوض کند و پوست بیندازد و چیزی بشود مطابق میل سند تحول آموزش و پرورش، یعنی پیکی متفاوت و جذاب با محتوایی عملی و خلاقانه. نوروز امسال ولی دوباره آش همان آش بود و کاسه همان کاسه.
کد خبر: ۶۵۹۶۲۱
پیک نوروزی؛ چه گفتند و چه شد

دانش‌آموزان زیادی، تعطیلات سال نو را به کلنجار رفتن با پیک‌های نوروزی گذراندند، چون پیک‌هایی که در اختیارشان بود مشابه سال‌های قبل، حجمی زیاد داشت و محتوایی مشکل که بناچار پدر و مادرها وارد عمل شدند و پیک‌ها به صورت خانوادگی و دسته‌جمعی نوشته شد.

دانش‌ آموزان زیادی ولی نقطه مقابل این گروه بودند، چون پیک نوروزی آنها یک تک ورق با سوالات و تمریناتی بود که هم به چشم دانش‌آموزان و هم از نگاه والدینشان ساده و پیش پا افتاده بود.

البته این گروه از دانش‌آموزان همین تکالیف نوروزی ساده را برای روزهای آخر تعطیلات گذاشتند و شبیه دانش‌آموزان گروه اول شدند که با وجود داشتن تکالیف سنگین و پیچیده، اعتقادی به تقسیم تکالیف در روزهای هفته نداشتند و سنگینی کار را به روزهای آخر موکول کردند.

بجز این دو نوع پیک، در نوروز امسال پیک دیگری نیز به دست برخی دانش‌آموزان رسید که برای هر روز تعطیل یک تمرین ویژه داشت و بیشتر بر مشاهده، نگارش و نقاشی مبتنی بود.

در واقع در نگاه نخست، این پیک‌ها شباهت زیادی به پیک‌هایی داشت که پیش از آغاز سال نو توقع انتشارشان را داشتیم، چون جنبه عملی آنها بیش از جنبه تئوریشان بود.

با این حال مشکل این بود که این گروه از دانش‌آموزان نیز دل به این پیک‌ها ندادند و سهم بزرگ‌ترها از انجام تکالیف نوروزی بیش از دانش‌آموزان شد.

بی‌شک در این اتفاق پدر و مادرها بی‌تقصیر نیستند، چون به هزار و یک استدلال، جور فرزندان را می‌کشند، اما این موضوع را می‌شود از زاویه‌ای دیگر نیز نگاه کرد که به نحوه عملکرد آموزش و پرورش مربوط می‌شود.

پیش از آغاز سال جدید، مسئولان آموزش و پرورش تاکید داشتند که مدارس و معلمان می‌توانند به جای پیک نوروزی، با توجه به تفاوت‌های فردی دانش‌آموزان به آنها تکلیف بدهند یا مجموعه‌ای از فعالیت‌ها را تعریف و دانش‌آموزان برحسب علاقه خود یکی از آنها را انتخاب کنند، ولی هیچ‌یک از این دو اتفاق رخ نداد و باز هم تکالیفی خالی از جذابیت و عاری از حس پژوهشگری و بدون به غلیان درآوردن انگیزه به دانش‌آموزان عرضه شد.

وقتی می‌بینیم دانش‌آموزی به انجام تکالیف نوروزی رغبت ندارد همه او را به تنبلی متهم می‌کنیم، غافل از این که وقتی نسخه‌ای واحد و بدون جذابیت برای همه دانش‌آموزان که توانایی‌ها و قابلیت‌ های متفاوت دارند پیچیده شود، نتیجه جز آن چیزی که می‌بینیم، نخواهد بود.

مریم خباز -‌‌ گروه جامعه

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها