آسیب‌های اجتماعی، پشت دیوار مدارس

آمارهای جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات نشان می‌دهد در ایران هر سال حدود 65 میلیارد نخ سیگار دود می‌شود که سهم هر ایرانی از این سیگارها می‌شود بیش از 800 نخ در طول سال.

با این حال به طور دقیق معلوم نیست کدام گروه سنی بیشتر از بقیه این سیگارها را دود می‌کنند، اما شکی نیست که نوجوانان و جوانان نیز از این پُک‌های مرگ‌آور سهم دارند. با وجود این حقایق اما اعتیاد نوجوانان و جوانان به سیگار و مخدرها همیشه زیر سرپوشی نامرئی، پوشانده می‌شود که آخرین نمونه‌اش، جمله دیروز معاون تربیت بدنی و سلامت آموزش و پرورش است که گفت «در مدارس دانش‌آموز معتاد نداریم».

منظور او از این جمله این است که در فضای مدرسه هیچ دانش‌آموزی که آلوده به مواد مخدر، نشئه از مصرف مواد یا خمار از نرسیدن افیون باشد، وجود ندارد که شاید این طور باشد، اما معنای این گفته‌ها این نیست که در کشور هیچ نوجوان و جوان که در سن تحصیل قرار دارد، به سمت اعتیاد کشیده نشده و نمی‌شود.

دانش‌آموزان بویژه در مناطق جرم‌خیز که مواد مخدر در آن آسان‌تر به دست می‌آید، در معرض آسیب‌های جدی قرار دارند، خانواده‌های بسیاری از دانش‌آموزان درگیر اعتیادند و بسیاری از آنها به علت مواد مخدر از هم پاشیده‌اند و دقیقا به همین دلیل است که نمی‌شود گرایش نوجوانان و جوانان در سن تحصیل به مخدرها یا احتمال آلوده شدن برخی از آنها به مواد را منتفی دانست.

اعتیاد و مواد مخدر، واقعیت‌های تلخ جهان امروز است که در کشور ما هم دست کم یک میلیون و 350 هزار نفر را (که در آمارهای رسمی شمرده شده‌اند) درگیر کرده است. هر کدام از این معتادان نیز صاحب خانواده و فرزند هستند، یعنی نوجوانان و جوانانی که می‌توانند در معرض آسیب‌های ناشی از مصرف دخانیات و مواد مخدر قرار بگیرند و به دلیل اعتیاد، مجبور به ترک تحصیل شوند و در چرخه آسیب‌های اجتماعی بیفتند.

مریم خباز -‌‌ گروه جامعه