تولد موسولینی ،دیکتاتور فاشیست ایتالیا

به گزارش جام جم آنلاین، بنیتو موسولینی در سال 1900 میلادی در سن 17 سالگی در حزب سوسیالیست نام نویسی کرد. سپس مدتی به عنوان آموزگار جایگزین به کار پرداخت.

موسولینی که در آن زمان خود را یک دست چپی توصیف می کرد از انجام خدمت نظام وظیفه سرباز زد و به سوئیس رفت. او در این کشور زبان های فرانسه و آلمانی را آموخت و در سال 1904 میلادی بار دیگر به ایتالیا بازگشت و این بار خدمت نظام وظیفه را انجام داد. از سال 1909 میلادی موسولینی به روزنامه نگاری با نگرش دست چپی پرداخت.

او به عنوان یک محرک سیاسی شهرت یافت و به زودی مدارج بالاتر سلسله مراتب حزب سوسیالیست را پیمود و در سال 1912 میلادی مدیر روزنامه آوانتی ، ارگان حزب سوسیالیست شد.

در آستانه جنگ جهانی اول ، حزب سوسیالیست از سیاست بی طرفی ایتالیا و عدم شرکت در جنگ طرفداری می کرد اما موسولینی طرفدار شرکت ایتالیا در جنگ بود و هنگامی که ایتالیا در سال 1915 میلادی در صفوف متحدین وارد جنگ شد ، او به عنوان سرباز داوطلب در جنگ شرکت کرد.

جنگ برای موسولینی یک تجربه کلیدی بود مانند هیتلر که بعدها دوست و متحد او در جنگ جهانی دوم بود.از آن پس موسولینی معتقد به نظامی شدن احزاب ، توسل به خشونت و ملی گرایی شد.

در سال 1917 میلادی موسولینی در جبهه مجروح گردید و به ایتالیا بازگشت و دوباره به روزنامه نگاری پرداخت.

پس از خاتمه جنگ جهانی اول موسولینی به مخالفت با سوسیالیست ها و سیاست بی طرفی آنها در جنگ پرداخت و از حزب سوسیالیست کناره گرفت و به صفوف ملی گرایان پیوست.

ایتالیایی ها پس از جنگ خواستار پیوستن مناطق ایستری ، دالماسی ، تریئسته و فیومه به خاک ایتالیا بودند ، اما در کنفرانس صلح ورسای به تقاضاهای ایتالیا توجه نشد. به این ترتیب در رژیم پارلمانی ایتالیا ، ملی گرایی بیش از پیش در میان توده های مردم طرفدار پیدا کرد.

در سال 1919 میلادی ، موسولینی یک گروه فاشیستی را در میلان تشکیل داد که به زودی قدرت زیادی یافت.در 29 اکتبر سال 1922 میلادی ویکتور امانوئل سوم ، پادشاه ایتالیا موسولینی را به مقام رئیس شورا که معادل پست نخست وزیری بود ، منصوب کرد.

موسولینی اندکی قبل از آن رسما حزب ناسیونال فاشیست را تاسیس کرده بود. ادعاهای ارضی موسولینی و مهارتش در سخنوری موجب محبوبیت بسیار او در نزد توده های عوام گردید.

به همین دلیل بود که پادشاه ترجیح داد موسولینی را به مقام نخست وزیری منصوب کند. او دولت فاشیستی خود که نخستین دولت غیردموکراتیک در اروپای غربی بود را تشکیل داد.

موسولینی به لیبی و اتیوپی حمله کرد و این کشورها را اشغال نمود. با به قدرت رسیدن هیتلر در آلمان و ظهور پدیده نازیسم ، موسولینی با هیتلر همراه شد. با آغاز جنگ جهانی دوم موسولینی که لقب دوچه را یافته بود در کنار هیتلر وارد جنگ شد اما پس از پیروزی و فتوحات سالهای اولیه جنگ کار برای هیتلر و به ویژه موسولینی دشوار شد.

تا این که در روز 10 ژوییه سال 1943 میلادی نیروهای متفقین جزیره سیسیل را اشغال کرده و پیشروی به سوی رم را آغاز کردند.

پادشاه ایتالیا و شورای عالی حزب فاشیست که به وحشت افتاده بودند موسولینی را از مقام خود عزل کرده و او را در یک هتل به نام کامپو ایمپراتوره زندانی کردند. این محل در کوه های آپنین در فاصله 120 کیلومتری رم روی صخره ای ساخته شده بود که تنها توسط تله کابین قابل دسترسی بود اما هیتلر با فرستادن یک گروه کماندویی هوایی به فرماندهی سرگرد اسکورزنی موفق شد موسولینی را از این دژ نفوذناپذیر نجات دهد و در 12 سپتامبر سال 1943 میلادی جهان با حیرت از آزاد شدن دوچه مطلع گردید.

موسولینی ابتدا به آلمان رفت و پس از دیدار با هیتلر بار دیگر به ایتالیا بازگشت و در شمال ایتالیا دولتی را به نام «جمهوری سوسیال ایتالیا» تاسیس کرد اما دیگر دوران دوچه به سر آمده بود.

موسولینی در روز 28 آوریل 1945 میلادی توسط پارتیزان های ایتالیایی به قتل رسید و پس از این که ساعت ها جنازه اش را بر کف خیابان ها کشیدند ، آن را وارونه به دار آویختند.

تولد بنیتو موسولینی دیکتاتور ایتالیا و موسس نخستین دولت فاشیستی جهان در روز 29 ژوییه سال 1883 میلادی برای مردم ایتالیا یک واقعه شوم محسوب می شود زیرا در دوران قدرت موسولینی فاشیست ها مرتکب فجایع وحشتناکی در ایتالیا شدند که خاطره آن همواره در ذهن مردم این کشور نقش بسته است.بهرام افتخاری.