در باره فیلم «پذیرایی ساده» ساخته مانی حقیقی

بفرمایید پول!

فرزندانی که پدر و مادر نامداری در سینما دارند، از آن رو که از امکان سهل و آسان برای ورود به سینما برخوردارند، در بدو امر نیاز به تلاش و پیگیری خاص و ویژه‌ای ندارند. به همین دلیل همیشه یک برچسب ارتباط فامیلی را برای راهیابی به دنیای جذاب و پرخواستار سینما را با خود حمل می‌کنند اما ورود به این عرصه یک چیز است و ماندگاری و حفظ موقعیت و اعتبار یک بحث که بستگی به توانایی این افراد دارد.
کد خبر: ۵۷۰۱۶۹
بفرمایید پول!

ورود مانی حقیقی به عالم سینما ربط چندانی به ارتباطات خانوادگی ندارد، در حالی که به واسطه فرزند نعمت حقیقی ـ فیلمبردار برجسته و فقید سینما ـ و لیلی گلستان ـ مترجم سرشناس ـ و نوه ابراهیم گلستان ـ کارگردان شهیر ـ بودن نباید ورود به این حرفه کار دشواری​ باشد، ولی حقیقی به جای بهره‌گیری از شهرت اقوام معتبرش، تصمیم به تحصیل فلسفه در خارج از کشور گرفت و تازه پس از بازگشت به وطن بود که با پشتوانه‌ای محکم و قابل اعتنا دست به نویسندگی و کارگردانی و سپس بازیگری زد و انصافا هم با وجود پاره‌ای مخالفت‌های برخی منتقدان در هر سه این مقوله‌ها کم و بیش موفق بوده است.

موفقیت حقیقی بیش از هر چیز از شخصیت جذاب و کاریزماتیک خودش سرچشمه می‌گیرد.

او سینماگری دوست‌داشتنی است که استعداد و داشته‌های فلسفی و اندیشه‌هایش را در قالبی ساده و همه‌فهم به کار می‌گیرد.

این طرز تفکر آرام آرام به شیوه فیلمسازی حقیقی تبدیل شده و او در فیلم‌های معدودش تا به امروز «آبادان»، «کارگران مشغول کارند»، «کنعان» و «پذیرایی ساده» دغدغه‌های انسانی ـ اجتماعی‌اش را به گونه‌ای خاص به مخاطب ارائه داده است.

این خاص بودن بیش از آن که یک مزیت و امتیاز باشد یا یک نقطه ضعف، یک ویژگی است. به همین دلیل همواره نظرات ضد و نقیض و گاه بسیار متضادی درباره فیلم‌های او مطرح می‌شود.

تماشاگران یا فیلم‌های او را دوست دارند یا ندارند و در بازخوردها معمولا هیچ حد وسطی دیده نمی‌شود.

آخرین فیلم حقیقی که بتازگی راهی شبکه نمایش خانگی شده واجد نکات جذابی است که به تبع آثار قبلی او مخالفان و موافقان متعصبی دارد.

«پذیرایی ساده» داستان مرد و زنی را روایت می‌کند که قصد دارند کیسه‌هایی پر از پول را میان اهالی یک ناکجاآباد تقسیم کنند. آنچه ​ بیش از هر چیز در این اثر جلب توجه می‌کند، فضای خاص و اشاره‌های کنایی و انتقادی آن است.

لحن و زبانی که کارگردان متاثر از فضای فیلم‌های مستقل آمریکا و سینمای هنری اروپا به کار می‌گیرد، طبیعی است که به مذاق عده‌ای خوش نیاید، اما ضمن توجه به حرف فیلم اتفاقا از جنبه‌ای دیگر نباید چندان آن را جدی گرفت! شاید ایراد اصلی فیلم این باشد که تماشا و تحملش تا پایان نیاز به ذهنیت مواجهه قبلی با فیلم‌هایی این چنینی دارد که در سینمای کمتر متنوع ما نمونه‌های زیادی از آن سراغ نداریم. شاید به همین دلیل بیشتر موفقیت‌های فیلم در خارج از کشور اتفاق افتاده است.

«پذیرایی ساده» برنده جوایزی از جشنواره فیلم سینه فن هند و جشنواره ورشو لهستان شد و اکران آن در آمریکا نیز موفقیت‌آمیز بوده است.

این فیلم اواخر دی ماه سال گذشته اکران شد و باتوجه به فضای خاص فیلم فروش نسبتا خوبی هم داشت.

یکی از دلایل استقبال تماشاگران به حضور بازیگران توانمندی همچون ترانه علیدوستی و مانی حقیقی و بهره‌گیری از افرادی مانند هومن بهمنش (فیلمبردار) و هایده صفی یاری (تدوینگر) بازمی‌گردد که در نهایت توانسته‌اند فیلم خوش ساختی بسازند، هرچند عده‌ای از مخالفان این پذیرایی را چندان محترمانه و مودبانه نمی‌دانند.

علی رستگار‌ - جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها