با احمد نادعلیان در جزیره هرمز

ییلاق و قشلاق می‌کنم

احمد نادعلیان چهره شناخته شده‌ای در هنر محیطی است. او هر سال جشنواره‌های بسیاری در پلور و جزیره هرمز برگزار می‌کند و هنرمندان بزرگ جهان را به ایران می‌کشاند. مرکز او در جزیره هرمز به پاتوقی برای اهالی هنر و طبیعت‌دوستان تبدیل شده است.
کد خبر: ۵۵۹۹۹۹
ییلاق و قشلاق می‌کنم

نادعلیان چندی قبل دبیری جشنواره هنر محیطی در تهران را بر عهده داشت. در آن جشنواره هنرمندان محیطی به خلق آثاری در پارک لاله پرداختند و مردم در فرآیند خلق آثار از نزدیک کار هنرمندان را تماشا کردند.

با نادعلیان در حاشیه جشنواره خلیج‌فارس در جزیره هرمز گفت‌وگوی کوتاهی انجام دادیم که در زیر می‌خوانید.

جشنواره هنر محیطی که در آستانه نوروز به دبیری شما در تهران برگزار شد، چطور بود؟ با توجه به این‌که این جشنواره در یک جای شلوغ مثل پارک لاله برگزار شد.

اراده و جسارت سازمان زیباسازی برای برگزاری جشنواره محیطی در مقیاس شهری آن هم فضای پرترددی مثل پارک لاله قابل قدردانی است. چون تجربه‌های قبلی در شهرهای کوچک‌تر و فضاهای خلوت بود و این جشنواره می‌توانست دشواری‌هایی ایجاد کند. زیرساخت سازمان برای یک کار مانا در ساخت مجسمه و نیز نقاشی، کمکی در زمینه هنر محیطی نمی‌کرد. هنر محیطی بیش از هر چیز نیاز به مواد و رسانه دارد. از طرفی چون آثار جشنواره میرا بود، سازگاری آن با فعالیت‌های قبلی سازمان نوعی چالش ایجاد می‌کرد. با وجود این 50 درصد آثار نمره قبولی کسب کرد. تعداد کمی از کارها هم برخلاف آنچه فکر می‌کردیم، خوب نشد. صیانت از برخی کارها هم دلنگرانی ما در زمان برگزاری جشنواره بود.

استقبال مردم تا چه اندازه همراه با نقد و پرسش بود؟

در زمان فرآیند خلق آثار دو نوع برخورد وجود داشت. یکی این‌که مردم بشدت استقبال می‌کردند. برخورد دوم نوعی پرسشگری یا نقد بود. آنها که منتقد بودند، شاید تصور می‌کردند در این موقعیت اقتصادی خلق آثار محیطی به دلیل میرا بودن ریخت و پاش است. در حالی که ما می‌دانیم که حتی در خانه خودمان هزینه زیادی صرف زینت منزل می‌کنیم. پس جشنواره‌های هنر محیطی گرچه آثارش میراست، اما بریز و بپاش محسوب نمی‌شود. بخصوص این جشنواره که شب عید در جای پرترددی مثل پارک لاله برگزار شد و عکس‌های آن در ایستگاه مترو به نمایش در آمد.

برنامه شما برای جشنواره‌های بعدی چیست؟

ما چهل‌ودومین جشنواره هنر محیطی را در پلور برگزار می‌کنیم.

چه زمانی؟

مثل هر سال در تیر ماه.

آیا امسال هم در جشنواره‌های هنر محیطی میزبانی هنرمندی از کشورهای دیگر را برعهده دارید؟ چون سال قبل ریکاردو زیپولی را به جزیره هرمز آوردید.

پارسال ریکاردو زیپولی از کشور ایتالیا بود. البته خیلی دیگر از هنرمندان هم آمدند. خانم گزیلا وارگا، خانم توران زندی، آقای زرین کلک، آقای احمدی نسب و آقای ماهر هم آمده بودند. آنها برای آشنایی با فعالیت‌های مرکز ما در جزیره هرمز و کارهای محیطی آمده بودند. برخی از آنها هم بیشتر چرخه کاری خودشان را دنبال می‌کردند. علاوه بر اینها تعداد زیادی از دانشجویان رشته‌های هنری و نیز علاقه‌مندان به هنر محیطی مهمان ما در جزیره هرمز بودند. همچنین آقای ریچارد، هنرمند استرالیایی نیز در جشنواره ما حاضر شده بود.

امسال چه هنرمندانی به ایران می‌آیند؟

یک هنرمند کره‌ای به اسم خانم هیون هفته دیگر می‌آید. قرار است ایشان فعالیت‌هایی به صورت ورک شاپی برگزار کند.

تهران، پلور و هرمز. اینها شهرهایی است که شما در آن جشنواره‌های هنر محیطی زیادی برگزار می‌کنید. دنبال انتقال چه مفاهیمی از طریق هنر محیطی در این شهرها هستید؟

تهران دفتر مرکزی من محسوب می‌شود. اما پلور و هرمز از منظر فرهنگی برای ما مناطق ییلاقی و قشلاقی محسوب می‌شود. ما سعی می‌کنیم در فصول مختلف یک اعتدال بهاری را بین آنها برقرار کنیم. یعنی پاییز و زمستان در هرمز و بهار و تابستان در پلور. پلور بام ایران و منطقه‌ای اسطوره‌ای است که بسیاری از اسطوره‌های ایرانی مثل سیمرغ و ضحاک و فریدون در آنجا بوده‌اند. از آن‌سو جزیره هرمز نگینی در دل خلیج‌فارس است. پس هر دو برای یک هنرمند جالب است. در این فضا من در وهله اول دنبال هنر خلاقه هستم. در پلور با سنگ کار می‌کنم و در هرمز با خاک‌های رنگی. دوست داشتم به جای این‌که هر جوانی دغدغه‌اش رفتن از ایران باشد، اینجا را تبدیل به کانونی کنم که دوستداران هنر و علاقه‌مندان به طبیعت را جذب کند. در این 42 دوره هم که جشنواره هنر محیطی را برگزار کرده‌ام، بیش از 40 هنرمند بین‌المللی را به این شهرها کشانده‌ام.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها