کد خبر: ۶۴۰۱۲۶
«گ‍ِرَمی» و دیده‌نشدن موسیقی ایرانی

نادر مشایخی / آهنگساز و رهبر ارکستر 
به اعتقاد من دلیل ندرخشیدن موسیقی ایرانی در رقابت‌های موسیقی «گرمی» این است که در سال‌های گذشته یعنی حدود صدسال پیش در ایران سعی شد برای ارایه بیشتر موسیقی ایرانی و قابل‌هضم‌شدنش در جهان از عوامل غربی همچون بهره‌گرفتن از سازهای غربی استفاده شود. این روند تا جایی ادامه پیدا کرد که موسیقی ایرانی برای همرنگ‌شدنش با موسیقی کشورهای دیگر، عناصر منحصربه‌فرد خود را از دست داد. طبیعتا ظرافت موجود در موسیقی ایرانی کمرنگ‌تر شد و این موسیقی در جهان از دیگر سبک‌ها متمایز نشد. این در حالی است که در گنجینه موسیقی ایران موسیقیدانانی ظهور کردند که توانستند با بهره‌گیری از سازها و عناصر غربی، نوعی موسیقی ایرانی بسازند که عناصر ایرانی‌اش تمام و کمال حفظ شود؛ موسیقیدانانی چون روح‌الله خالقی و علی‌نقی وزیری و بسیاری دیگر که بدون ضرروزیان‌رساندن به اصالت موسیقی ایرانی، با کمک عوامل غربی، آن را معرفی کردند. اما متاسفانه موقعیتی در کشور فراهم نشد که اینها در سطح مسابقات و فستیوال‌های موسیقی جهانی بدرخشند و موسیقی ایرانی همان‌طور که هست به جهانیان معرفی شود. البته در سال‌های اخیر این روند روبه‌رشد بوده و ما می‌بینیم که کنسرت‌های خوبی از سوی آهنگسازان و نوازندگان ایرانی در کشورهای دیگر برپا می‌شود و اتفاقا تعدادشان در سال زیاد است و خوب هم خودنمایی می‌کند. این امر می‌تواند برای آشنایی دیگر ملل با موسیقی ایرانی قدمی شایسته باشد. شاید بتوان این نوید را داد که در سال‌های نزدیک، موسیقی ایرانی در رقابت‌هایی چون «گرمی»، همچون دیگر کشورهای صاحب‌نام در موسیقی بدرخشد.  موسیقی ایرانی ظرافت و عناصری دارد که برای عرضه در سطح جهانی نیاز دارد که حفظ شود  که بتواند جایگاهش را به درستی معرفی کند.
شرق

 

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها