لطفا خودزنی در فوتبال ایران را متوقف کنید

فوتبال ایران به بزرگ و کوچک رحم نمی کند ، یعنی هیچکس را برای همیشه آن بالا نگه نمی دارد . به تعریف و تمجید هایش نیز نباید چندان اعتنا کرد ، چون یک شکست و ناکامی کافیست تا در این فوتبال همه به یک چشم دیده شده و مورد عنایت تماشاگران قرار گیرند !
به سخنی دیگر فوتبال ایران چه در عرصه ملی و چه باشگاهی با یک کشمش گرمی اش می شود و با یک غوره تب و لرز می کند تا این وسط بالاخره تکلیف خود را ندانیم که در کجای فوتبال آسیا قرار داریم . همین هفته پیش بود که با پیروزی استقلال بر الهلال در ریاض ، کلی ذوق زده شدیم و لب به تعریف و تمجید از استقلال و امیر قلعه نویی گشودیم . اما در بازی برگشت که نتیجه دیگری رقم خورد ، همین امیر قلعه نویی شد بدترین آدم استقلالی، تا تماشاگران از روی سکوها او را مورد لطف خود قرار داده و فرهاد مجیدی را به رخ اش بکشند .
حرف این نیست که چرا یک تیم می برد و یک تیم بازنده می شود ، بلکه حرف این است که چرا فرهنگ هواداری را در این فوتبال درست و حسابی به اجرا نمی گذاریم تا مجبور نباشیم مدام رنگ و رو عوض کرده و مقابل مربیان و بازیکنانی قرار بگیریم که خودمان تا دیروز حمایتگر آنان بوده و زمینه بزرگی و مطرح شدنشان را در این فوتبال فراهم کرده ایم ؟!
استقلال یک بر صفر به الهلال عربستان باخت و بد بازی کرد ، به دلیل خستگی یا مغرور شدن بازیکنان و یا هر دلیلی که بتوان برای آن برشمرد ، اما همه اینها دلیلی نمی شود که حضور تماشاگر در ورزشگاه بعنوان عاملی بازدارنده و تحلیل برنده روحیه و انگیزه بازیکنان تبدیل شود .
آبی ها در دقیقه 35  و بر روی یک اشتباه در دفع توپ ، دروازه خود را بر روی مهمان عربستانی گشوده دیدند . اما در شرایطی که 60 دقیقه تمام وقت داشتند این گل را جبران کنند از این هدف بازماندند تا هواداران نیز تشویق فرهاد مجیدی را نماد اعتراض به نتیجه بدست آمده قرار دهند. شکستی که جشن صعود استقلال را به تاخیر اداخت .پرسشی که مطرح می شود این است ؛ چطور استقلال بعد از خوردن گل در خانه الهلال ، در عرض چند دقیقه موفق به زدن دو گل زیبا و پیروزی بخش می شود ، اما در حضور 80 هزار تماشاگر داخلی نمی تواند به گل تساوی دست یافته و از شکست برابر الهلال فرار کند ؟
آیا جز این است که این همه هوادار یک جاهایی بار منفی به خود می گیرند تا تیم با سابقه و پر طرفداری چون استقلال نیز در ورزشگاه آزادی نتواند از شرایط میزبانی درست و حسابی استفاده کند . خوب است اشاره کنیم که در شبی که استقلال در لیگ آسیا بازنده شد ، در اروپا طرفداران گالاتاسرای ترکیه و دورتموند آلمان برای تیم های خود در مصاف با رئال مادرید و مالاگا اسپانیا سنگ تمام گذاشتند . در استانبول ، گالا با حمایت طرفداران خود رئال را در بازی برگشت سه بر دو شکست داد تا با وجود حذف از گردونه رقابت ها (به دلیل باخت سه بر صفر در بازی رفت ) وداعی با شکوه با لیگ قهرمانان اروپا داشته باشند . کار بزرگتر را نیز هواداران دورتموند آلمان انجام دادند تا در شرایطی که تا دقیقه 90 ، دو بر یک تیم شان را حذف شده از جام می دیدند برای یک لحظه نیز از حمایت تیم محبوب خود کوتاه نیامده و در پایان نیز با زدن دو گل ، به همراه مردان وست فالن جشن صعود بگیرند .
هر چند که البته فرهنگ فوتبال آلمان در این زمینه خاص است و هیچ زمان تا سوت پایان زده نشده ، نباید آنان را شکست خورده دانست ، اما توجه به این نکات می تواند برای فوتبال ایران حاوی درس های بزرگی باشد ، از تماشاگران بگیرید تا مربیان و بازیکنانی که باید تا ثانیه های پایانی برای پیروزی و عوض کردن نتیجه بکوشند .
فکر می کنیم بعد از این همه سال باید از خودزنی در فوتبال داخلی پرهیز کنیم که اگر چنین شود ، می توان دامنه پیروزی ها را وسعت بخشید .