حکیمی: روزی 50 کیلومتر پارو می زنم

جام جم / او با 17 سال سن کوچک ترین عضو کاروان اعزامی ورزشکاران المپیکی ایران به المپیک لندن لقب گرفت. هر چند حکیمی در لندن نتایج قابل قبول و درخشانی به دست نیاورد اما حضور در المپیک کافی است تا او یکی از مطرح ترین چهره های ورزشی بانوان در سال 91 باشد. او که حالا به حضور در المپیک لندن با جدیت بیشتری به آینده ورزشی ای نگاه می کند قصد دارد سال آینده و در رقابتهای جهانی و آسیایی با کسب عنوان قهرمانی و یا حداقل کسب یک مدال خوشرنگ بار دیگر نام خود را بر سر زبان ها بیاندازد. او در گفت و گو با جام جم از وضعیت قایقرانی ایران و برنامه های آینده اش می گوید:
- سال آینده رقابتهای قهرمانی آسیا و جهانی را در پیش رو دارید ، تمرینات خود را آغاز کرده اید؟
• بله ، تمرین می کنم البته هنوز کار اصلی ام را آغاز نکرده ام. تمرینات من برای حضور در رقابتهای قهرمانی آسیا و جهانی باید ویژه تر باشد اما هنوز این تمرینات را شروع نکرده ام .

- با توجه به اینکه از زمان تغییر مدیریت در فدراسیون مشکلات زیادی برای قایقرانان به وجود آمد اکنون شما از شرایط کنونی راضی هستید؟
• از شرایط تمرینی ام راضی هستم و هیچ مشکلی ندارم اما به هر حال مسائل و مشکلاتی وجود دارد که ما و به خصوص قایقرانی همانند من که در المپیک هم شرکت کرده است را ناراحت می کند.

- دقیق تر توضیح می دهید؟
• یک مورد به میزان حقوق دریافتی ام برمی گردد . من سخت ترین تمرینات را در اردوهای تیم ملی انجام می دهم اما به نسبت آن حقوق مناسبی دریافت نمی کنم. از طرفی هنوز آن 10 میلیون تومانی را که قرار بود که به خاطر کسب سهمیه المپیک از طرف وزارت ورزش به ما بدهند هنوز دریافت نکرده ایم. وقتی که قولی داده می شود باید هر چه سریع تر به آن عمل شود در غیر اینصورت دلسردی به وجود می آید.

- ملی پوشان روییگ بابت فقدان پیست استاندارد گلایه دارند ، این موضوع درباره شما و سایر ورزشکاراان کایاک سوار هم صدق می کند؟
• خیر، پیست دریاچه آزادی کاملا  برای کایاک سواران استاندارد است و مشکلی وجود ندارد. سال گذشته حتی رقابتهای قهرمانی آسیا در این پیست برگزار شد . البته آب دریاچه آزادی مدتی یخ زده بود و ما مجبور بودیم مدتی در جای دیگری تمرین کنیم.

- روندی که شما در تمرینات طی می کنید ممکن است به قهرمانی در آسیا یا جهان ختم شود؟
• بله ، حتما. فعلا که همه چیز خوب است البته برای ارزیابی دقیق تر باید نتایج تست ها را بسنجیم. ما توانایی این را  داریم که در سطح رقابتهای قهرمانی و یا جهانی بدرخشیم و مدال بگیریم.

- فکر می کنید حضور شما و سولماز عباسی در رقابتهای المپیک 2012 لندن تاثیری بر پیشرفت قایقرانی بانوان داشته باشد؟
• بله . صد در صد. با وجود اینکه تیم ملی بانوان در مسابقه ای شرکت ندارد اما باید بگویم تیم ملی قایقرانی نسبت به سال گذشته بسیار پیشرفت کرده است. تجارب بسیار گران بهایی در سال 91 برای قایقرانان حاصل شد که با توجه به این موضوع پیش بینی می کنم در المپیک آتی قایقرانی بانوان ایران بیش از 4 سهمیه خواهد داشت.

- خودتان را در المپیک بعدی هم می بینید؟
• بله، من از آن زمانی که قایقرانی را شروع کردم تا الان فقط یک هدف داشتم و دارم و آن هم فقط المپیک است و بس. من حتی به حضور در المپیک هم قانع نیستم و به تنها چیزی که فکر می کنم قهرمانی در المپیک است.

- اما قهرمانی در المپیک به این سادگی به دست نمی آید.
• همین طور است . شرایط مختلفی باید دست به دست هم بدهند تا چنین هدف بزرگی محقق شود. برنامه تغذیه مناسب یک بخش جزئی کار است. برنامه تمرینی حرفه ای و اصولی هم که جای خود را دارد. داشتن یک مربی خوب و بهره گیری از امکانات کامل سخت افزاری شرط مهم دیگر موفقیت در المپیک محسوب می شود.

- با کدام مربی بیشتر کار می کنید؟
• فعلا با آقای مهدوی نیا کار می کنم و بسیار راضی هستم. من سه سال با یک مربی ازبکستانی به نام یولداش کار کردم اما متاسفانه او از ایران رفت و من هنوز امیدورام که او برگردد. من با یولداش بهترین نتیجه را گرفتم.

- کسب مجوز المپیک لندن بزرگ ترین  موفقیتی بود که با او به دست آوردید.
• بله . من در شرایطی موفق به کسب سهمیه المپیک شدم که این سهمیه در ابتدا متعلق به آرزو معتمدی بود. در رقابتهای انتخابی تیم ملی قایقرانی من با کنار زدن معتمدی موفق شدم سهمیه حضور در المپیک را به دست بیاورم این در حالی است که معتمدی سابقه و تجربه بسیار بیشتری نسبت به من داشت و من فقط سه سال بود که قایقرانی را شروع کرده بودم. تمرینات موثر یولداش حتی باعث شد تا من به مقام چهارمی جهان هم برسم.

- یولداش چه روشی را در تمرینات به کار می برد که طی مدت زمان کوتاهی چنین موفقیتی به دست آوردید؟
• من روزی 50 کیلومتر پارو می زدم و 10 کیلومتر نیز می دویدم. تمرینات فشرده بدنسازی هم جای خود را داشت. تعطیلات نوروز 91 من فقط دو روز خانه بودم و بقیه روزها را فقط تمرین کردم و عرق ریختم.

- الان دیگر به آن شدت تمرین نمی کنید؟
• خیر، فعلا تمرینات عادی را پشت سر می گذارم اما به زودی دوباره روال قبلم را از سر می گیرم. البته هنوز هم روزانه 50 کیلومتر پارو می زنم ، اگر این کار را نکنم آمادگی ام از بین می رود.

- حرف آخر؟
• از مربی سابقم یعنی یولداش تشکر می  کنم. او دیگر در ایران نیست اما من همیشه مدیون او خواهم بود چرا که تا امروز هر چه موفقیت به دست آورده ام مدیون و مرهون او هستم.