درمان مشكلات پوست و مو با لیزرهای کم‌توان

یکی از قدیمی‌ترین کاربردهای لیزرهای کم‌توان در درمان آکنه (جوش صورت) است که بیشتر از ۲۵ سال است که از لیزرهای هلیوم نئون (نور قرمز) برای درمان آکنه استفاده‌می‌شود. استفاده از لیزرهای درمانی کم‌توان به دلیل داشتن اثرات ضدمیکروبی موجب بهبود سریع‌تر آکنه‌های شدید خواهد شد. لیزردرمانی علائم آکنه حاد را برطرف می‌کند و احتمال ایجاد زخم (جای جوش) را کاهش می‌دهد.

یکی دیگر از کاربردهای لیزرتراپی کم‌توان در درمان ریزش موی سکه‌ای (الوپسی اراتا) است که در این بیماری یک یا چند تکه از سر دچار ریزش موی سریع و کامل می‌شود و به‌طور مساوی در زن و مرد رخ می‌دهد. ریزش موی سکه‌ای نوعی بیماری خودایمنی (اختلال سیستم ایمنی) است و با روش‌های مختلفی درمان می‌شود و امروزه لیزرهای درمانی با طول موج‌های مختلف در درمان ریزش موی سکه‌ای به‌کار‌می‌روند.

لیزرهای درمانی کم‌توان همچنین در درمان بیماری ویتیلیگو (پیسی) به‌کارمی‌روند. ویتیلیگو به دلیل کاهش ساخت رنگدانه ملانین پوست ایجاد می‌شود. شروع استفاده از لیزرهای درمانی کم‌توان یا سرد که بدون ایجاد حرارت و بدون آسیب پوستی موجب تحریک ساخت ملانین در پوست بیماران با پیسی (ویتیلیگو) می‌شوند از سال 1367 شمسی/ ۱۹۸۸ میلادی در حال انجام است. ویتیلیگو (پیسی) حدود 2 درصد از جمعیت جهان را گرفتار می‌کند و تا به امروز درمان قطعی ندارد. از مزایای لیزرتراپی استفاده از نور لیزر فقط در منطقه درگیر پیسی است و نیاز به تابش‌های غیرضروری ندارد. لیزرتراپی یک انتخاب درمانی مناسب در ویتیلیگوی محدود به چند منطقه است.