گره کور در پرونده قتل پسر شهرستانی

به گزارش جام‌جم، بامداد بیست و یکم بهمن 87 مردی هراسان با پلیس تماس گرفت و از پیدا شدن جنازه خونین پسری 22 ساله به نام فیروز در راه‌پله‌ها خبر داد.

وی گفت: فیروز مدتی پیش همراه برادرش برای کار از ملایر به تهران آمده و در خانه اجاره‌ای زندگی می‌کرد. صبح می‌خواستم به محل کارم بروم که با جنازه عریان و خونین وی روبه‌رو شدم.

بعد از این شکایت ماموران به خانه مورد نظر در خاوران رفتند و با پیکر خونین پسر جوان روبه‌رو شدند. جسد او به پزشکی قانونی منتقل که کارشناسان پزشکی قانونی نظر دادند او با یک ضربه چاقو به سینه‌اش کشته شده است.

برادر بزرگ فیروز در بازجویی‌ها به پلیس گفت: مدتی پیش من و برادرم برای کار در یک ساختمان نیمه‌ساز از ملایر به تهران آمدیم و در خانه اجاره‌ای زندگی می‌کردیم. من بیشتر شب‌ها را به عنوان نگهبان در ساختمان نیمه‌ساز می‌ماندم و برادر کوچکم شب‌ها در خانه اجاره‌ای تنها بود.

وی ادامه داد: چند روز بود که به حرکات زن همسایه روبه‌رویی که با سر و وضع نامناسب مقابل پنجره می‌آمد و به خانه‌مان نگاه می‌کرد مشکوک شده بودم. من از فیروز خواستم بیشتر مراقب باشد و به خانه آنها نگاه نکند برادرم هم قبول کرد. ولی حالا که برادرم کشته شده است زن همسایه و شوهرش که افغان هستند ناپدید شده‌اند؛ به همین خاطر به آنها مشکوک هستم.

در نخستین گام از تحقیقات، پلیس به ردیابی زن و مرد همسایه پرداخت اما ردی از آنها به دست نیاورد. شواهد نشان می‌داد آنها همزمان با قتل پسر جوان به مکانی نامعلوم گریخته‌اند. وقتی با گذشت 9 سال از این ماجرا ردی از عامل یا عاملان این جنایت به دست نیامد و پلیس مظنون دیگری را دستگیر نکرد، پدر و مادر فیروز نامه‌ای به دادگاه نوشتند و درخواست کردند تا دیه پسرشان از صندوق بیت‌المال به آنها پرداخت شود. آنها دیروز- چهارشنبه - در شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران حاضر شدند و درخواست دریافت دیه از بیت‌المال را مطرح کردند.

در پایان جلسه، هیات قضایی وارد شور شد و با درخواست آنها موافقت کرد. به این ترتیب قرار شد دیه پسر شهرستانی از صندوق بیت‌المال به خانواده پرداخت و پرونده بعد از 9 سال مختومه شود.