آیا «ندای وظیفه» با بازگشت به جنگ دوم جهانی به ریشه‌هایش برگشته است؟

جنـگ هیچ‎گاه تغییر نمی‌کند!

نقد و بررسی بازی The Evil Within 2

پختـه در آتـش

اعلام تولید قسمت دوم «شرارت درون» خیلی‌ها را غافلگیر کرد. قسمت اول آن قرار بود تجسمی قوی از ایده‌های نابی باشد که شینجی میکامی – از خالقان سری رزیدنت اویل و چندین عنوان ماندگار دیگر – سال‌ها در ذهن پرورانده و با آنها می‌خواست سبک وحشت/ بقا را احیا کند.
کد خبر: ۱۰۹۳۶۶۴
پختـه در آتـش

اثر نهایی با این که یکی از بهترین آثار ترسناک دهه گذشته بود، عناصری به همراه داشت که به مذاق خیلی‌ها خوش نیامد و آن موفقیت مورد ادعا به ارمغان آورده نشد. بنابراین کمتر کسی تصور می‌کرد این عنوان ادامه پیدا کند.

این قسمت، تغییراتی در فرمول قسمت اول ایجاد کرده است. جهانی نسبتا باز زیر پای گیمر نهاده شده تا با آزادی بیشتری گیم را تجربه کند، نقش مبارزه در آن پررنگ‌تر شده و داستانش هم تا حدی واضح‌تر از قسمت اول است. با این که تعداد قابل توجهی از منتقدان نسبت به بعضی تغییرات یا اضافات ظاهرا نالازم موضع گرفته‌اند، اما در کل بازخوردها نسبت به آن خوب بوده است.

بازگشت به دنیای مخوف

چند سالی از ماجراهای سباستین کاستلانوس در قسمت اول می‌گذرد. فقدان خانواده و تجربه تلخش از کابوس‌های هولناک، هنوز خاطرش را می‌آزرد. از سازمانی مخوف پیشنهاد دریافت می‌کند که با بازگشت به آن دنیای مخوف، دخترش را نجات بدهد و او بی‌تعلل می‌پذیرد.

با آن که یک بار به سلامت از دل این دنیا خارج شده، باز به همان تله‌های سابق گرفتار آمده و ضربه‌هایی یادآور گذشته را متحمل می‌شود. با این حال، تفاوتی – هرچند ناچیز – با گذشته به چشم می‌آید. در این قسمت آزادی بیشتری به بازیکن داده شده است. فعالیت‌هایی فرعی وجود دارند که می‌توانند او را بیشتر سرگرم کرده و یکنواختی را کاهش بدهند. با این حال، برخی مراحل، گیمر را به طی راه پیموده وادار کرده و چرخ روایت را دچار کندی می‌کنند.

جهان راز

باوجود آنچه گفتیم، گشت و گذار در دنیای شرارت درون 2، عاری از لطف نبوده و جزئیاتی که در این کاوش‌ها درباره جهان این گیم و داستان آن برملا کرده، یا ملاقات با افراد دیگری که مانند سباستین درگیر این کابوس شده‌اند، به تعمیق فضای آن کمک می‌کنند. موارد متعددی نشان از اشراف سازندگان بر فضای اثر اول داشته و ارجاعات جالبی داده‌اند که برای هواداران قسمت اول جذاب خواهد بود.

چند نقشه به نسبت بزرگ برای این گیم طراحی شده که روی هر کدام یکسری نقطه مهم مشخص شده است. بالطبع هر نقطه نشان از ماموریتی خاص دارد، اما سفر از نقطه‌ای به نقطه دیگر هم به لطف طراحی خوب فضا و موجودات پلیدش، لطف ماجراجویی را دوچندان می‌کند. سفر به نقاطی که روی نقشه مشخص نشده، نه تنها یافتن منابع خوب برای استفاده، که رویارویی با برخی دشمنان بسیار جالب را هم به دنبال دارد.

به مرور، محیط اطراف در هاله‌ای از آشوب فرو می‌رود. خیابان‌ها خراب می‌شوند و خون و دود از همه جا به هوا برمی‌خیزد. شرارت درون2 در صورت بخشیدن به این ایده و ترکیب آن با ظواهر خیره‌کننده موفق ظاهر می‌شود.

یکی از مواردی که شاید نظر هواداران را از هم متفاوت کند، پختگی روایی سباستین است. در قسمت اول، رویکردی ابهام‌مانند را در داستان شاهد بودیم و سباستین مصداق یک انسان مبهوت و سردرگم در دنیای ناشناخته کابوس‌گونه بود. در این قسمت، شخصیت او جرات و جسارت بیشتر و حتی شوخ‌طبعی خاصی از خود بروز می‌دهد. البته با دوری از تعصب می‌توان رویکرد هر دو قسمت را خوب دانست و با این توجیه که سباستین اکنون یک گرگ باران‌دیده است، این تغییر را پذیرفت؛ بخصوص چون شخصیت‌های فرعی نیز حضور بهتر و به جاتری را نسبت به قسمت اول به نمایش می‌گذارند.

سخاوت در سختی

با تمام این اوصاف، در این قسمت تاکید بیشتری بر بُعد بقا شده است. تعداد دشمنان در دسته‌ها کمتر، اما خطرشان بیشتر شده است و این بار دوگانگی «حمله یا حذر کردن از دشمنان» پررنگ‌تر می‌نماید. با این حال، لازم نیست نگران تنوع سلاح باشید!

چه بخواهید مخفیکاری کنید چه همه را قلع و قمع، وسایلش مهیاست. مجموعه مهارت‌های قابل ارتقای سباستین در زمینه‌های مخفیکاری، مبارزه و چالاکی در کنار کنترل سلاحِ بهبود یافته، به لذتبخش‌تر شدن مبارزات انجامیده است.

چیزی به عنوان جعبه مهمات و آیتم سلامتی وجود ندارد و باید محیط را به دنبال اجزای لازم گشته و هر چه می‌خواهید بسازید. ساخت آیتم‌ها سر میزهایی مشخص در مکان‌هایی مشخص میسر است. البته می‌توانید هر جای دیگری که اراده کنید این کار را انجام بدهید. ولی در این صورت باید دوبرابر از متریال‌تان خرج کنید.

شرارت درون2 در درجه سختی عادی هم چالش‌برانگیز است، اما وسایل غلبه بر چالش‌ها را به قدر کافی در اختیارتان می‌گذارد. اگر دنبال چالش سنگین‌تری باشید، می‌توانید درجات سختی بالاتر را انتخاب کنید. مقدار زمانی که برای یک بار اتمام این گیم لازم است، حدود 15ساعت است. متاسفانه پس از اتمام آن، بجز سختی‌های بالاتر، چیز خاصی نیست که بازیکن را به تجربه مجدد ترغیب کند؛ هرچند که با پایانی احساسی و به نسبت بهتر از قسمت اول رو‌به‌رو می‌شویم.

سیاوش شهبازی

ضمیمه کلیک جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها