آرزوی قدرتمند‌ترین امپراطور روم چه بود؟

سزار طی سالهای 44 تا 70 قبل ازمیلاد در عرصه سیاسی و نظامی روم ظاهرشد و توانست طی این سالها امپراطوری روم را در شمال آفریقا و جنوب غرب اروپا تثبیت کند و در شمال سنگین ترین ضربات را به گلها بزند و حتی در انگلستان نیرو پیاده کند.

اولین هدف سزار انتقام گیری از مردان پارتی بود که در 53 قبل از میلاد کراسوس و لژیونهایش را درکاره قتل عام کرده بودند و برای این کار دست اندرکار تهیه سپاهی عظیم بود. نبردهای سزار از بسیاری جهات اهمیت داشت. سزار از معدود سرداران تاریخ بود که تقریباً هیچ شکست تعیین کننده ای در عمر خود نخورد و حداقل در 7 جنگ بزرگ شکست خردکننده ای به حریفهای داخلی و خارجی خود وارد کرد. او تنها براثر جنون ناگهانی رقبای خود به قتل رسید و اگر زنده می ماند، می توانست روم را به قدرتی بسیارخطرناکتر از آنچه که بود، برساند. وی در هنگام مرگ 56 سال داشت. حال آنکه در آن زمان وی دیگر نه فردی جاه طلب و مالدوست بلکه فردی سیاستمدار و نظامی به صورت توأمان بود.

بی شک اگر سزار زنده می ماند دنیای متمدن آن زمان که هنوز از دست روم خارج مانده بود مانند ارمنستان، ایران، دول شرق ترکیه امروزی و حتی هند از او و لژیونهایش در امان نبودند.

دیگر اینکه سزار عملاً با فتح شمال غرب اروپا فرهنگ رومی را به این مناطق سرایت داد و موجب شد این مناطق به مرور از وضعیت قبیله ای و جنگل نشینی به حکومتهای کوچک تحت فرمان روم تبدیل شوند. وی با نبردهای متعدد خود عملاً امپراتوری روم را مبدل به یک «کل یکپارچه» کرد.

اگرچه دراین جنگها دهها هزار لژیونر و جنگل نشین جان خود را ازدست دادند، سزار عملاً با 10 سال جنگ، در سرزمینی به وسعت بیش از 6 میلیون کیلومتر مربع وضعیتی را به وجود آورد که «صدای پای لژیونها» برابر با انهدام، ویرانی و مرگ باشد.

مرگ سزار و جنگهای داخلی روم در نهایت سبب به قدرت رسیدن مارک آنتوانت و اکتاویوس شد. اکتاویوس در اروپا قدرت را در دست گرفت و آنتوانت پس از ازدواج با کلوپاترای معروف، مصر، شمال آفریقا و آسیای نزدیک را در اختیار گرفت. روم در آن سالها در اوج قدرت بود و لژیونرهای این کشور، دنیای متمدن آن روزگار را کاملاً تحت سیطره داشتند اما در شرق آنها موفق به ورود به خاک ایران و بعد از آن دسترسی به ثروت هندوستان نشده بودند.

منبع : خبرگزاری فارس