مهمانی رنگ‌ و آب و گل بر بام ایران

اینها هیچ کدام بام ایران نیستند، بام ایران درست در قلب این سرزمین سربرافراشته است؛ آن سوتر از کویر و شاید باور آن کمی مشکل باشد، استان چهارمحال و بختیاری با مرکزیت شهرکرد تمام شایستگی‌های لازم برای بام ایران بودن را دارد و این بار مقصد سفر بام ایران است، استان چهارمحال و بختیاری!

شهرکرد در قدیم روستایی کوچک بوده است و آن را به نام دهکرد می‌خوانده‌اند، ده به معنای قصبه‌ای کوچک و کرد نیز به معنی منطقه‌ای بوده است که مردمش گله‌های بسیار داشته‌اند. سال 1314 بر اساس تقسیمات کشوری، دهکرد تبدیل به شهرستان می‌شود و به همین سبب نام آن را به «شهرکرد» تغییر می‌دهند و این چنین شد که شهرکرد در ارتفاع 1990متری از سطح دریا، بام ایران نام گرفت و به همین نام باقی ماند.

برخی دیگر وجه تسمیه شهرکرد را «دژ گرد» دانسته‌اند. دژگرد نام یکی از قلعه‌های باستانی منطقه بختیاری بوده که در دامنه زردکوه بختیاری واقع شده است، از نگاه این افراد این نام بیانگر تاریخ و قدمت این منطقه است که البته به راستی این‌چنین است و قوم بختیاری به جهت قدمت تاریخی ازجمله اقوام دیرپای و دیزی محسوب می‌شود.

اصفهان است و زاینده‌رود، خوزستان است و کارون و 10 درصد از منابع آبی ایران است که در دل مرتفع‌ترین دامنه‌های زاگرس در استان چهارمحال و بختیاری آرمیده است و این همه نعمت به برکت کوه‌هایی است که در جای جای این سرزمین نهفته است و در چهارمحال و بختیاری به برکت زردکوه آب روان بسیار است.

هر چند شهرکرد به عنوان مرکز استان خود دارای فرودگاه است، اما مهم‌ترین راه دسترسی به شهرکرد جاده اصفهان است، مسافران درست امتداد زاینده‌رود را طی می‌کنند. مسافران از دو جاده متفاوت از مسیر اصفهان می‌توانند خود را به شهرکرد برسانند، جاده‌ای که خود جاذبه است و در هر فصلی زیبایی‌های خاص خود را دارد و کم از کوه و درخت و طبیعت و رود ندارد.

قوم بختیاری، در تاریخ شهره است به رشادت و دلاوری که بیش از هر چیز این رشادت و دلاوری همان نمادی از زردکوه بختیاری است که در این سامان قرن‌هاست که استوار قامت ایستاده است. زردکوه بختیاری دومین قله مرتفع رشته‌ کوه‌های زاگرس محسوب می‌شود. این قله با بیش از 4200 متر ارتفاع از نزدیکی‌های کوهرنگ آغاز می‌شود و به سمت جنوب غربی ایران یعنی مناطق شرقی استان خوزستان امتداد می‌یابد.

علاوه بر رشادت، در ذهن همه ما زیبایی رنگ‌های مناطق مرکزی ایران و بختیاری‌ها نقش بسته است و این جشن رنگ‌ها که بویژه بر لباس زنان عشایر این منطقه نشسته است، خود نمادی است از طراوت طبیعت زردکوه بختیاری و زاگرس که سبب نزول برکات آسمانی و رونق آب و آفتاب و رود در این سرزمین شده است.

هنگامی که از چهارمحال و بختیاری سخن می‌گوییم، شاید از نخستین جاذبه‌هایی که در ذهن‌مان نقش می‌بندد، دشت لاله‌های واژگون باشد. دعا کنیم که باران بر این سرزمین ببارد و ببارد، دعا کنیم که تمام رشته‌های کوه‌های رشید بختیاری سرشار از برف‌های سپیدی شود که سالیان سال قامت استوارش در زیر آن پنهان شده بود و دعا کنیم که اردیبهشت بیاید و سلامتی باشد و قصد سفر کنیم به سمت بهشت ایران، استان چهارمحال و بختیاری نزدیکی‌های شهرستان کوهرنگ؛ گوهرنگ خود یک دنیا جاذبه است با تونل و پیست اسکی و... که در ادامه اشاره کوتاهی به آن خواهیم داشت، اما در این بین دشت لاله‌های واژگون یا همان گل اشک مریم، لطف دیگری دارد، گل است و ناز و تنها در زمانی محدود، کمتر از یک ماه و نیم، می‌توان به دیدار لاله‌ها شتافت. این زمان بسته به شرایط آب و هوایی از اواخر فروردین ماه آغاز می‌شود و حداکثر تا اوایل خردادماه ادامه خواهد داشت.

دشت لاله‌های واژگون در 12 کیلومتری چلگرد و در نزدیکی روستای بنواستکی از توابع شهرستان کوهرنگ واقع شده است. وسعت این دشت را بالغ بر 3000 هکتار تخمین می‌زنند که در بهار پر می‌شود از لاله‌های واژگون قرمز رنگ و زرد رنگ و البته نمی‌توان نگفت که در این سال‌ها بیش از هر چیز بی‌مهری گردشگران و عدم هماهنگی دستگاه‌های اجرایی باعث شده است تا به این دشت بی‌نظیر خسارت وارد شود که امیدواریم طبیعت‌گردانی که به عشق طبیعت به این منطقه سفر می‌کنند، قدر همدمی با گل و صحبت با اشک مریم را پاس بدارند و بیش از این دشت اشک مریم لطمه نبیند.

باز هم برکت آب و برف و کوه جاذبه ایجاد کرده است، پیست اسکی چلگرد در نزدیکی تونل کوهرنگ یکی از مناسب‌ترین پیست‌های اسکی ایران محسوب می‌شود. این پیست با طول 800 متر و با شیب مناسب از مشهورترین پیست‌های ناحیه زاگرس محسوب است و علاوه بر این حجم انبوه برف، امکانات مناسب اسکی و همجواری با منطقه کوهرنگ نیز بر این زیبایی‌ها افزوده است و این پیست همه‌ساله زمستان‌ها پذیرای ورزشکاران زمستانی است.

نگران نباشید، اگر قصد سفر به چهارمحال و بختیاری را دارید، علاوه بر امکانات اقامتی مرکز استان در مهم‌ترین منطقه گردشگری استان یعنی کوهرنگ نیز می‌توانید هتلی مناسب بیابید، هتل کوهرنگ مشرف به تونل کوهرنگ و پیست اسکی چلگرد، اگر زمستان باشد چای گرم یا قهوه‌ای تلخ، برای‌ شما فراهم می‌آورد و اگر بهار باشد هم باز دشت و آب را زیر پایتان جاری می‌کند و شما می‌مانید و نظاره نشستن بر دامنه زیبایی‌ها و ساعاتی خوش که مانند برگی زرین در دفتر زندگی‌تان خواهد درخشید.

در حقیقت روستاهای پیرامونی کوهرنگ همان‌جایی است که کارون متولد می‌شود، آری متولد می‌شود، مگر نه این است که آب سرچشمه حیات است و نشاط و زندگی، پس رود نیز متولد می‌شود و متولد می‌کند، حرکت می‌کند و حرکت می‌دهد و... .

کوهرنگ خود یک مقصد گردشگری و منطقه ویژه گردشگری است. در این شهر توریستی همه چیز فراهم است، زمستان پیست اسکی چلگرد آن و نظاره نشستن بر آرامش برف‌های آرمیده در دل کوهستان، بهار دشت لاله‌های واژگون و تابستان هوایی مطبوع و نسیم کوهستان و پاییز نیز که میهمانی رنگ‌هاست و کوهرنگ را می‌توان در جامه‌ای از رنگ‌های نو و بدیع به نظاره نشست.

این منطقه به دلیل سرشار بودن منابع آبی‌اش مشهور است. چشمه کوهرنگ ازجمله چشمه‌هایی است که آبی بسیار گوارا دارد و بسیاری مشتاق به نوشیدن آن هستند، تونل کوهرنگ نیز تونلی است برای انتقال و مدیریت آب فراوان آن که در کنارش نیز آبشار تونل کوهرنگ قرار دارد. تونل کوهرنگ در دهه 30 جهت انتقال آب منطقه کوهرنگ به زاینده‌رود احداث شده است و هم‌اکنون نیز آبشار کوهرنگ از سرازیر شدن آب تونل اول کوهرنگ به وجود آمده است.

معروف است که چشمه دیمه یکی از گواراترین آب‌های دنیا را دارد، خواص درمانی نیز بسیار دارد، نقل است که برای جلوگیری از پوسیدگی دندان و هم‌چنین درمان سنگ کلیه مفید است. دیمه سرچشمه اصلی زاینده‌رود است و باز هم در نزدیکی کوهرنگ، در 10 کیلومتری چلگرد و در مجاورت روستای دیمه واقع شده است. هم‌اکنون آب این چشمه در کشورهای حوزه خلیج فارس مشتریان زیادی دارد و امکانات تفریحی و استراحتی مناسبی نیز در اطراف آن برای گردشگران تعبیه شده است که همین امر باعث جلب گردشگران به این منطقه، بویژه در فصل‌های بهار و تابستان شده است، فراموش نکنید که به برکت آب روان اطراف این روستا نیز سرشار از دیدنی است و البته در کنار همه اینها، ما ایرانیان که زاینده‌رود را با همه جان و تن دوست می‌داریم، بد نیست که زمانی را نیز برای بازدید از سرچشمه آن اختصاص دهیم، مطمئن باشید تمایزها و طبیعتی که می‌بینید تا مدت‌ها روحتان را سرشار می‌کند.

مجال اندک است و فرصت‌ها در گذر، شاید فرصتی دیگر دست داد تا از گردشگاه سیاسرد در 5کیلومتری بنویسیم، شاید از کبک‌های بی‌نظیر دامنه زردکوه فرصت شد تا دوباره بنویسیم و شاید زمان به ما امان داد و دوباره از آبشار دره عشق و منطقه حفاظت‌شده سبزکوه باز هم نوشتیم و اگر فرصتی یافتیم شاید از دامن‌های رنگین زنان دامنه زاگرس نوشتیم و زیبایی‌ها را به ترسیم واژه‌ها درآوردیم.

برای نخستین بار که به چهارمحال و بختیاری سفر کردم فراموش نمی‌کنم؛ هنوز هم در ذهنم جریان داد، گویی در این سرزمین از هر سرزمینی به آفتاب و آسمان نزدیک‌تری، ابرها مستقیم نگاهت می‌کنند و آبی بیکران آسمان آنقدر گسترده است و متفاوت که شاید نقش فیروزه‌ای بر چشمانت بزند، وقتی به سرزمین بختیاری‌ها سفر می‌کنی، گویی قرن‌ها به گذشته‌ها بازگشته‌ای، آن زمان که نه دودی بوده است و نه بوقی و نه صدایی، صدای طبیعت در این سرزمین بلندترین صدایی است که شنیده می‌شود و پاکیزگی نهفته در آن تا ساعت‌ها تو را میهمان سرزمین آرامش و راحتی می‌کند.

شما نیز اگر به این سرزمین پربرکت سفر کردید، به شکوفه‌های اردیبهشتی یا خنکای نسیم صبحگاهی یا بی‌پروایی پاییز یا برف آرام زمستانی آن سلام برسانید، چرا که این سرزمین در هر فصلی دامن دامن سرشار از زیبایی است.

و اگر به سرزمین بختیاری‌ها سفر کردید، چترهایتان را ببندید و اگر باران بارید روح‌تان و زندگی‌تان را پر کنید از خاطره باران... .