نقش‌های خاکستری را می‌پسندم

شما یک تئاتری هستید و سال‌های زیادی در این زمینه فعالیت کرده‌اید. می‌خواهم بدانم به عنوان یک تئاتری نقش‌های تلویزیونی‌تان را بر چه اساسی انتخاب می‌کنید؟

در وهله اول نقش برایم مهم است. بعد فیلمنامه و سپس کارگردان. بعد از همه این گزینه‌ها هم گروه تهیه و تولید برایم اهمیت دارد.

برای من مدیوم خیلی مهم نیست و در این سال‌ها هم سعی کرده‌ام کار خوب انجام دهم. به این معنا که حداقل یکی از این گزینه‌ها را داشته باشد. قبول دارم که داریم به سمت تکرار می‌رویم و فضاها و قصه‌ها چندان درگیر کننده نیستند که این مساله به خودی خود یک آفت محسوب می‌شود. به هر حال باید کار کرد و به روشنی‌ها فکر کرد، نمی‌شود دست روی دست بگذاریم و کاری نکنیم.

بازی در سریال زیر هشت را مدیون اعتماد سیروس مقدم هستم. شاید اگر به من اعتماد نمی‌کرد، زیر هشتی هم برای من وجود نداشت. من از طریق سعید نعمت‌الله (نویسنده) به سیروس مقدم معرفی شدم و پس از جلسه‌ای که با خانم غفوری (تهیه‌کننده) و دیگر دوستان داشتیم، بازی در این مجموعه را پذیرفتم. سال‌ها بود که دلم می‌خواست با سیروس مقدم کار کنم و خوشحالم که بالاخره این اتفاق برایم افتاد.

بله، بسیار نقش سخت و خوبی است و جای کار زیادی هم داشت.

آن چیزی را که شما در حال حاضر روی آنتن می‌بینید، درست مثل فیلمنامه سعید نعمت‌الله است و البته خواسته سیروس مقدم به عنوان کارگردان. ما قبل از تصویربرداری جلسات دورخوانی داشتیم که در آن جلسات روی تک‌تک نقش‌ها صحبت و کار شد.

بله. باید بگویم که خوشبختانه در این کار بازی‌های مقابل من فوق‌العاده بودند. افرادی مانند پانته‌آ بهرام، آتیلا پسیانی، امیر جعفری و... . تمام تلاش گروه این بود که این سریال از سطح بالایی برخوردار باشد تا خدای ناکرده به شعور مخاطب توهین نکرده باشیم و باز هم می‌گویم که روی تک‌تک شخصیت‌های این سریال تحلیل شده است و همه دوستان صادقانه مقابل دوربین ظاهر شده‌اند.

من سعی کردم منصور کارخانه را واقعی بازی کنم، او حدود 12 سال از سن خودم بالاتر است. بنابراین این نوع گریم به من در این نقش کمک کرد. مجید اسکندری بخوبی از عهده کارش بر آمده است. به طوری که من واقعا با این شخصیت درگیر شدم و توانستم به لایه‌های بهتری از این شخصیت دست پیدا کنم.

من این آدم را خیلی دوست دارم. او یک کاراکتر خاکستری است. نه مطلقا سیاه است و نه مطلقا سفید. برای همین گاهی دلم برایش می‌سوزد و گاهی اوقات از دستش عصبانی می‌شوم. باید بگویم که سعید نعمت‌الله به جزئیات شخصیت این آدم بسیار توجه داشته و برای همین هم باورپذیر است.

من خیلی هم به بازی در نقش‌های منفی علاقه‌مند نیستم بلکه نقش‌های خاکستری که دارای لایه‌های پنهانی هستند را می‌پسندم. من بشدت دوست دارم نقش آدم‌هایی که عقده‌هایی درونی‌شان سر باز کرده را ایفا کنم، چرا که معتقدم بازی در این‌گونه نقش‌ها به مراتب بسیار سخت است.

به نظرم نقش‌هایی است که در قصه و کلیت کار تاثیرگذار هستند و این که مخاطب بتواند آن کاراکتر را کشف کند درست مثل منصور کارخانه که ذاتا چنین ویژگی‌ای را دارد. کشف این کاراکتر نیازمند یک تحلیل روان‌شناسانه است.

به نظرم وی این کار را خیلی خوب انجام می‌دهد و این نوع فضاها را برای مخاطب به زیبایی به تصویر می‌کشد که بشدت هم تاثیرگذار است.

جایگاه خوبی دارد. من سعی کردم این نقش را طوری بازی کنم که قابل دفاع باشد و نسبت به این نقش واقعا حساس هستم، چرا که برایش بسیار زحمت کشیدم. می‌خواهم از سهیل بیرقی هم به عنوان دستیار اول برنامه‌ریز تشکر کنم. به هر حال همه چیز در این مجموعه در حد عالی بود.

بله، صددرصد. من در مورد تک‌تک رفتارهای این آدم تحلیل و تحقیق کردم و می‌خواستم منصور کارخانه واقعی باشد تا مخاطب راحت از کنار او نگذرد.

من بعداز 2 ماه به این پروژه پیوستم. یک روز برای دیدن پژمان بازغی به لوکیشن این مجموعه رفته بودم که بر حسب اتفاق و یک آشنایی نقش بهرام را به من سپردند.

شاید بهرام حضور زیادی در تاوان نداشته باشد اما یکی از کاراکترهای اصلی است و حضورش هم بسیار تاثیرگذار است.

خیر، او منفی نیست بلکه خاکستری است که اتفاقا وجه مثبتش بیشتر از منصور کارخانه است.

تاوان قصه پراکنده و پیچیده‌ای داشت که کار را سخت می‌کرد اما با این همه قصه تازه و متفاوتی داشت.