چهره‌های دور

استیو بوسمی‌

هم‌بازی جان کلیز در «ایگور» 13 دسامبر 1957 در شهر نیویورک به دنیا آمد. او که متخصص بازی در نقش‌ها و فیلم‌‌های غیر متعارف است، دوران کودکی و نوجوانی معمولی و ساده‌ای داشت. نوجوانی او در منطقه منهتن گذشت که محل استقرار روشنفکران و هنرمندان است.
کد خبر: ۲۰۶۹۹۴
علاقه او به بازیگری هم به همین دوران برمی‌گردد. درسن 20 سالگی به کلاس‌‌های بازیگری می‌رود تا این حرفه را به صورت علمی و عملی فراگیرد. مثل اکثر جوانان نیویورکی کارش را با تئاتر شروع می‌کند. در کنار بازیگری،‌ نمایش‌های تئاتری هم می‌نویسد که در برخی از آنها بازی هم می‌کند.

اولین بار سال 1985 نقش اصلی یک نمایش تئاتری را می‌گیرد و در همین سال است که موفقیت سینمایی به سراغش می‌آید. از اینجا به بعد با فیلمسازان و تهیه‌کنندگان مطرحی مثل کوئنتین تارانتینو، برادران کوئن و جری بروکهایمر کار می‌کند. منتقدان سینمایی با احترام از او اسم می‌برند و یکی از گزینه‌های اول فیلم‌های روشنفکرانه است. درکارهای عامه‌پسند هم بازی داشته، ولی موفقیت خیلی زیادی در این زمینه نداشته است. بوسمی اصلیتی ایرلندی و ایتالیایی دارد.

 پدر و مادربزرگ او اروپایی هستند. تحصیلکرده انستیتوی بازیگری معتبر اکتورزاستودیو است و در چند ترم شاگرد موسس آن لی استراسبرگ بوده است. اوایل دهه 80 به عنوان یک آتش‌نشان در نیویورک مشغول به کار بود. بیشتر از هر کس دیگری با برادران کوئن همکاری داشته که شامل 6 فیلم مشترک می‌شود. به دلیل دوستی صمیمی با آدام سندلر، در فیلم‌هایی که این کمدین می‌سازد مجانی (و در نقش‌های کوتاه و کم‌اهمیت)‌ بازی می‌کند. در جریان یک درگیری، از ناحیه گلو مورد اصابت کارد قرار گرفت و هنوز هم آثار آن برجاست.

از فیلم‌های مهم بوسمی می‌توان به «سیگار و قهوه»، «بچه‌ جاسوس‌ها» (3 قسمت)‌، «ماهی گنده»، «فارگو»، «دسپرادو»، «پالپ فیکشن»، «قصه‌های عامه‌پسند»، «سگ‌های انباری» و «کانزاس‌سیتی» اشاره کرد. «ای.آر» و «سیمپسن‌ها» ازجمله کارهای مطرح تلویزیونی او در سال‌های اخیر است.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها