اشک‌ها و لبخندها

در این بین بودند تیم‌هایی که به رغم کسب نتایج ضعیف در دور رفت رقابت‌ها در دور برگشت نتایج دور از انتظاری را به دست آوردند و خودشان را به صدر جدول نزدیک کردند. تیمی مثل پاس همدان در شرایطی لیگ هفتم را با کسب رتبه پنجم در جدول به پایان رساند که خیلی‌ها اصلا انتظار ماندن این تیم در لیگ برتر را نداشتند.

لیگ هفتم به پایان راه رسید، اما هنوز هم حرف و حدیث‌ها در مورد این لیگ به پایان نرسیده است.

رویاهای مرد کروات در هگمتانه‌

در روز‌هایی که هنوز لیگ برتر شروع نشده بود و دوربین‌ها روی استقلال و پیروزی زوم نکرده بودند، بهترین سوژه برای رسانه‌ها ماجرای نقل و انتقال تیم پاس بود. پاس بعد از یک عمر پایتخت‌نشینی، تن به سفر داد و راه اولین پایتخت ایران را در پیش گرفت. این اتفاق به مذاق خیلی‌ها خوش نیامد و از همان روز اول بنای مخالفت با جابه‌جایی این تیم را گذاشتند.

مخالفان همدانی شدن پاس، سابقه این تیم را در فوتبال ایران یادآور می‌شدند و از مسوولان فوتبال ایران می‌خواستند که مانع از رفتن پاس به همدان شوند.

به جرات می‌توان گفت در آن شرایط هیچ کس از این نقل و انتقال دفاع نمی‌کرد، جز کسانی که مدت‌های مدیدی برای کشاندن پاس از تهران به همدان نقشه کشیده بودند.

با همه این حرف‌ها پاس به همدان رفت، اما خیلی‌ها همراه این تیم به همدان نرفتند و ترجیح دادند در تیم‌های دیگر توپ بزنند.

فصل برای پاس و مدیرانش خیلی سخت شروع شد و کسی فکر نمی‌کرد آنها بتوانند با جذب وینگو بگوویچ فصل موفقی را در لیگ پشت‌سر بگذارند.

لیگ که شروع شد، تیم پاس آنقدر نمایش‌هایش دلپذیر بود که خیلی‌ها را وادار به سکوت کرد و زبان خیلی‌های دیگر را هم به تعریف و تمجید از پاس باز کرد.

این در شرایطی بود که از استان همسایه همدان خبر‌های خوبی به گوش نمی‌رسید و تیم شیرین‌فراز که در کرمانشاه پا گرفته بود، نمی‌توانست مثل پاس از پس حریفانش بربیاید.

مدیریت قوی، مربی خوب و پتانسیل بازیکنان پاس ازجمله دلایل موفقیت این تیم بود، اما مهم‌ترین دلیل موفقیت پاس چیز دیگری بود، مربیان تیم‌هایی که به همدان می‌رفتند خیلی زود آن را می‌فهمیدند و در اولین مصاحبه بعد از بازی با پاس آن را بر زبان می‌آوردند؛ «تماشاگران نقش عمده‌ای در موفقیت تیمی مثل پاس دارند.» تیم پاس قبل از این که به همدان برود تماشاگری نداشت، علاقه به رنگ‌های قرمز و آبی به کسی فرصت نمی‌داد که بتواند رنگ دیگری مثل سبز را هم دوست داشته باشد، اما بالاخره این تیم هم طرفداران زیادی پیداکرد.

زندگی با اعمال شاقه

مردم استان گیلان فصلی که گذشت را با استرس به پایان بردند و تا آخرین دقایق نمی‌دانستند که تکلیف تیم‌های استانشان در پایان لیگ هفتم چگونه روشن می‌شود.

پگاه فصل را خیلی بد شروع کرده بود و ملوان هم به رغم شروع خوبش در رقابت‌ها، نتوانست آن طور که باید در نیم‌فصل دوم روی نوار موفقیت‌هایش گام بردارد. به همین خاطر روز به روز سیر نزولی‌اش را کامل کرد تا بالاخره از مکان چهارم جدول به مکان شانزدهم رسید.

مردم گیلان در لیگ هفتم روزهایشان با اضطراب گره خورده بود تا این که بالاخره نادر دست نشان به گیلان آمد و در نقش منجی پگاه ظاهر شد. او که صنعت مس کرمان را به لیگ برتر آورده بود، در فصل گذشته از صنعت مس کنار رفت تا فرهاد کاظمی روی نیمکت مربیگری این تیم بنشیند. دست نشان به گیلان آمد و کارش را در رشت شروع کرد، او پس از چند هفته پگاه را از این رو به آن رو کرد تا این تیم بتواند به بقا در لیگ برتر امیدوار باشد. پگاه آنقدر امتیاز از دست داده بود که هر چه تلاش می‌کرد فاصله‌اش با سایر تیم‌ها کمتر نمی‌شد.

بالاخره اما دست نشان توانست این تیم را در لیگ برتر حفظ کند.

خونی تازه‌

وقتی اکبر میثاقیان مجبور به ترک ابومسلم شد خیلی‌ها پیش‌بینی کردند که ممکن است آه اکبر آقا خداداد عزیزی را بگیرد، عزیزی اما بی‌توجه به این مساله مشغول هدایت تیمش بود، فصل که تمام شد او اسبش را برای تاختن در کورس رقابت‌های لیگ برتر هفتم زین کرد، اما این اسب چموشی کرد و خداداد را زمین زد تا او مجبور به ترک ابومسلم شود.

با رفتن خداداد از ابومسلم، پرویز مظلومی همراه مجید نامجو مطلق به این تیم آمدند، حضور مظلومی خون تازه‌ای را در رگ‌های این تیم جاری ساخت طوری که در پایان مسابقات لیگ این تیم سیاه‌پوش در جایگاه چهارم نشست تا به همه ثابت کند که ابو مسلم می‌تواند.

نارنجی مثل مس‌

مس کرمان هم فصل را پر نوسان شروع کرد و این نوسان تا زمان جدایی فرهاد کاظمی از این تیم ادامه داشت. امیر قلعه‌نویی که بعد از ماجرا‌های تیم ملی حاشیه‌نشین شده بود یکهو از کرمان سر در آورد و تیم مس کرمان را به یکی از تیم‌های زهر دار لیگ برتر تبدیل کرد.

قلعه‌نویی با مس موفق بود و این تیم را که خطر سقوط تهدیدش می‌کرد تا رده دهم جدول بالا کشید. او حالا به استقلال آمده تا کماکان ژنرال آبی‌پوشان پایتخت باشد.

میثم اسماعیلی‌