وحدت اصولگرایانه

بحث انتخابات مجلس هشتم ، این روزها، نقل محافل سیاسی و مطبوعاتی است و دیر نیست که ما شاهد جدی تر شدن رقابت های انتخاباتی شویم.

کد خبر: ۱۳۷۸۷۱

آنچه این روزها جریان دارد، تدارک جناح های سیاسی برای انتخابات است که اولا به صورت شناسایی نیروهای همفکر در سراسر کشور پیگیری می شود و ثانیا در قالب فعالیت هایی مشاهده می شود که هدف اصلی آن ، ایجاد ائتلاف جبهه ای در جریان های همفکر و همسو است.
جریان موسوم به اصولگرا نیز این روزها، همین دغدغه را دارد و برگزاری جلسات مداوم برای رسیدن به وحدت نظری و عملی در انتخابات مجلس هشتم ، از جدی تر شدن این دغدغه حکایت می کند.وحدت اصولگرایان در این شرایط، چه لوازمی دارد و چگونه شدنی است؛
این پرسش ، نیازمند توجه جدی تر و بیشتری است و خوب است همگان به آن پاسخ دهند؛ چرا که از درون همین پاسخها، خط حرکتی و اصول رفتاری خوبی فراهم می آید و وحدت اصولگرایان ، عملی می شود.
و اما پاسخ بنده به پرسش مربوط به پیش فرض های وحدت اصولگرایان:
1- وحدت اصولگرایان باید مبتنی بر اصول ، یعنی اصولگرایانه باشد. فرض ما این است که اصولگرایان ، قدرت را برای خدمت می خواهند و قصدشان این نیست که محفل و باند قدرت تشکیل دهند و بنابراین ، ایجاد وحدت عملی برای رسیدن به اکثریت در مجلس هشتم ، بسترسازی برای خدمت است.
داشتن اصول مشخص و مشترک در حیطه ارزشهای انقلاب و خدمتگزاری به مردم ، بیانگر این واقعیت است که اصولگرایان ، بر سر کدامین اصول اعتقادی و سیاسی ، وحدت کرده اند و با مردم بر سر کدامین مبانی ، میثاق بسته اند.
چنین به نظر می رسد که توافق بر سر منشور 20ماده ای که این روزها از آن سخن گفته می شود، گامی به سوی وحدت اصولگرایانه باشد.
2- اصولگرایان باید علاوه بر اصول و اهداف مشترک ، به سوی دستیابی به برنامه مشترک هم گام بردارند. ایجاد وحدت عملی حول برنامه کاری و اجرایی مشخص ، یک ضرورت است ، زیرا همیشه وحدت ایجابی ، بسیار کارآمدتر از وحدت بر مبنای سلبی است. اگر اصولگرایان صرفا بر سر رقابت با اصلاح طلبان ، به وحدت برسند، در جریان عمل حتی با فرض پیروزی ، دچار تشتت و تفرقه خواهند شد. برنامه مناسب مشترک در حوزه اقتصاد، سیاست داخلی ، سیاست خارجی ، حیطه فرهنگ و...می تواند علاوه بر جلب آرای مردم به سوی برنامه اصولگرایان ، وحدت عملی آنان را نیز موجب شود.منظور ما از برنامه ، دقیقا برنامه است نه شعارهای کلی که به اهداف ، شبیه ترند تا یک برنامه اجرایی کارآمد. گوش مردم پر از حرفهای کلی و وعده های غیرقابل تحقق است و از جریان های سیاسی بویژه اصولگرایان حاکم بر دولت و مجلس ، انتظار دارند که به معنای دقیق کلمه ، برنامه هایی را ارائه کنند که به صورت نسبی وضعیت معیشت آنان را سامان دهد و توسعه متوازن را در کنار عدالت اجتماعی و رسیدگی به امور جوانان از جمله ایجاد اشتغال ، به همراه آورد.
3- اصولگرایان باید به دو نهاد سیاسی و اجتماعی ، توجه بیشتری نشان دهند تا هم وحدت آنان ، پشتوانه قوی تری پیدا کند و هم امکان جذب آرای مردم را داشته باشند. این دو نهاد را احزاب و نخبگان تشکیل می دهند. احزاب اصولگرا هریک به عنوان سازمان دهندگان گروههایی از مردم و نخبگان به عنوان طیف مرجع ، قطعا در وضعیت آینده اصولگرایان و کامیابی آنان ، نقش تعیین کننده ای دارند. به سراغ مردم رفتن و نظر آنان را متوجه خود کردن و رای آنان را به دست آوردن ، حتما نیاز به حلقه های واسطی دارد که برجسته ترین آنها را احزاب و نخبگان تشکیل می دهند. احیای فرهنگ پوپولیستی و مردم گرایی منهای تشکل ، شاید در کوتاه مدت و در مواردی خاص ، پاسخ دهد اما در همه زمانها و با شرایط دولتهای مدرن ، پاسخگو نیست و به همین دلیل باید به سازمان ها و احزاب سیاسی و نخبگان اجتماعی در جایگاه حقیقی آن ، توجه نشان داد.
4- اصولگرایان باید از اصلاح طلبان بیاموزند. این آموختن از دو جهت ضروری است . اول آرمان ها و شعارها و اهدافی که در طیف اصلاح طلبان بدرستی انتخاب شده و در جامعه طرفدارانی دارد. دوم خطاها و اشتباهاتی که آنان مرتکب شدند و همین امر موجب از دست رفتن پایگاه اجتماعی آنان شد. اصلاح طلبان نه تماما قابل نقدند و نه تماما قابل تایید. مهم این است که اصولگرایان ، به اصلاحات مورد نیاز این مقطع از انقلاب پی ببرند و اصولگرایانه آن اصلاحات را در دستور کار قرار دهند و در عین حال متوجه باشند که همچون جریان موسوم به اصلاح طلبان دچار اشتباه نشوند که اگر چنین شود، از دست رفتن مقبولیت مردمی ، کمترین نتیجه آن است.
5- اصولگرایان باید فراگیر و با سعه صدر عمل کنند. متاسفانه برخی از اصولگرایان چتر فراگیری را نمی گشایند و حتی نیروهای اصولگرای دیگر را هم تحمل نمی کنند. این نگاه ، قطعا اصولگرایانه نیست و در سایه آن نمی توان وحدت بادوامی را شکل داد.
اصولگرایان باید از چنان سعه صدری برخوردار باشند که حتی نیروهای ارزشی و اصولگرای طیفهای دیگر از جمله انقلابیون طیف اصلاح طلب را که کم هم نیستند، به سوی خود جذب کنند.