تردید گروه 8

«ما به سوی تحریم جدیدی در شورای امنیت می رویم. من پرسیدم که بعد چه خواهد شد.»این گفته رومانو پرودی ، نخست وزیر ایتالیا ترسیم کننده فضای پر تردید

کد خبر: ۱۳۶۶۰۹

و ابهامی است که سران کشورهای ثروتمند جهان در اجلاس هایلیگندام آلمان ، موضوع برنامه های هسته ای ایران را در بیانیه پایانی خود گنجاندند.
جی 8در شرایطی از ایران خواست که به تعلیق فعالیت های هسته ای خود بپردازد و درحالی تعبیر «اقدامات شدیدتردر صورت عدم تعلیق» را به کار برد که فضای پیش رو برای این کشورها، مبهم و نامعلوم است. مبهم از این جهت که قطعنامه های شورای امنیت سرانجام در کدام نقطه ، متوقف می شوند و آثار آنها چه خواهد بود.
کشورهای گروه 8، اکنون وارد مسیر پرمغالطه و پرتناقضی شده اند که قرار دادن ایران در ماده قانونی ناظر به تهدید علیه امنیت بین المللی در شورای امنیت ، برای خود آنان نیز به یک طنز خنده آور تبدیل شده است.
قطعنامه های شورای امنیت ، ترسیم کننده چه چهره ای از ایران برای جامعه بین المللی است.ایرانی که براساس گزارش البرادعی ، هیچ انحرافی در برنامه هسته ای اش مشاهده نشده است.
ایرانی که با وجود اقدام غیرقانونی شورای حکام آژانس در ارجاع پرونده هسته ای به شورای امنیت ، همچنان گفتگوها و تعاملات دیپلماتیک را محور سیاست خارجی خود، برای حل مساله هسته ای قرار داده است.
ایرانی که به طور فعال برای برقراری توازن و امنیت پایدار در منطقه و بویژه در کشور بحران زده عراق ، در اجلاس همسایگان عراق در مصر شرکت کرد و وارد گفتگوهای سه جانبه ایران عراق امریکا برای امنیت عراق شد.
ایرانی که همواره در پیمان های منطقه ای با موضوع تامین امنیت و ثبات در منطقه ناپایدار خاورمیانه نقش محوری داشته است.
اما نگرانی و تردید اساسی گروه 8، این پرسشها نیست. آنچه بیش از همه ، باعث نگرانی این کشورها از اثربخشی قطعنامه ها می شود، موقعیت ایران در مسیر فناوری هسته ای است.
گزارش اخیر البرادعی که قرار است مبنای تصمیم شورای امنیت برای تصمیم گیری در خصوص قطعنامه سوم باشد، تصریح کرده است که ایران فعالیت های هسته ای خود را توسعه داده و ایرادها و نقصهای فنی گذشته را برطرف کرده است.
همزمان با ارائه این گزارش ، البرادعی اعلام کرد که دانش را نمی توان بمباران کرد.ایستادگی ، پایداری و دیپلماسی مدبرانه و فعال ایران ، اکنون مرزهای تردید را در برابر گروه ثروتمند جهان پررنگ تر کرده است و این پرسش هر روز با صدای بلندتری مطرح می شود که بعد از این قطعنامه ها، چه خواهد شد؛ و آیا همچنان مذاکره بهترین راه نیست؛