اعدام صدام با کدامین هدف

ایسنا: «اعدام ناگهانی صدام آن هم در حالی که پرونده محاکمه وی ناتمام مانده بود و تنها به اتهام یک پرونده حکم اعدامش صادر شد و به اجرا درآمد، علامت های سوال و ابهام را در پی داشت به طوری که بازتاب اعدام صدام در رسانه های جهانی بویژه در رسانه های خبری منطقه بیشتر بر این نکات مبهم و شک برانگیز متمرکز شد».

کد خبر: ۱۲۱۵۵۴

روزنامه الاهرام مصر در سرمقاله خود با تیتر کردن این مطلب «قربانی و جلاد»، نوشت : «بار دیگر امریکا توانست برای سرپوش گذاشتن بر شکست های دهشتناک خود در عراق و منطقه قربانی خوبی را انتخاب کند، قربانی ای که سالها پیش از این ، یکی از نزدیک ترین هم پیمانان امریکا در منطقه بود، کسی که خود با همکاری و حمایت امریکا قدرت را در عراق به دست گرفت و با زور و فشار امریکا نیز از حکومت خلع شد. هیچ کسی در دیکتاتور بودن صدام شکی نداشت ، هیچ کس در جنایت های نظام سابق عراق شکی نداشت ، هیچ کس نمی تواند نسل کشی ها، گورهای دسته جمعی ، قتل عام های صدام در عراق را فراموش یا انکار کند؛ آنچه که قابل قبول نیست آن است که پرونده محاکمه صدام تنها به قضیه دجیل محدود شد و دیگر اتهامات وارده به نظام سابق عراق که بعضا ازحد جنایت ها و قتل عام های گسترده نیز می گذرد، نادیده گرفته شد. اعدام سریع صدام آن هم بدون بررسی بسیاری از اتهامات وارده به وی در دادگاه مطمئنا یک استراتژی امریکایی است که بسیاری از این استراتژی به عنوان یک سیاست پیشگیرانه توسط کاخ سفید و با هدف جلوگیری از فاش شدن بسیاری از قضایا که دست امریکا و برخی دیگر از رهبران منطقه و کشورهای اروپایی در آن بود، یاد می کنند. اعدام صدام توسط جلادی که خود متهم به بسیاری از جنایت ها است ، نمی تواند در حل بحران عراق کارساز باشد و بهتر بود که دولت بوش این برگه سوخته را به عنوان آخرین راهکار و دستاویز خود جهت خروج از عراق استفاده نمی کرد زیرا این برگه سوخته شرایط خروج نیروهای امریکایی از عراق را بدتر خواهد ساخت.»
روزنامه الشرق - چاپ قطر - نیز با تیتر کردن این مطلب «عراق پس از اعدام صدام »، نوشت : «اعدام صدام یک امر کاملا پیش بینی شده بود و همه انتظار اعدام صدام را از پیش داشتند اما این که این اعدام در چنین وضعیتی و در چنین زمانی انجام گیرد امری بسیار مشکوک و حتی می توان گفت توطئه آمیز است.
آیا محکوم شدن صدام آن هم تنها در یک قضیه مربوط به شیعیان عراق و نادیده گرفتن دیگر جنایت های این دیکتاتور در حق کردها، ترکمن ها و حتی اهل تسنن عراق خود نمی تواند آغاز فتنه جنگهای داخلی در این کشور باشد؛ آیا جنایت هایی که صدام در جنگ ایران مرتکب شد یا جنایت هایی که در حق کردهای این کشور مرتکب شد و بالاخره جنایت های این دیکتاتور عراقی در جنگ کویت آنقدر بزرگ نبوده است که در این دادگاه مطرح شود و صدام به خاطر آنها نیز محکوم به اعدام شود. چگونه ممکن است فردی که به یک دیکتاتور بزرگ در عراق معروف است تنها به اتهام کشته شدن 147تن از اهالی شهر دجیل محکوم به اعدام شود اما دیگر اتهامات وارده به وی اصلا مورد بررسی قرار نگیرد، اتهاماتی که بسیار سنگین تر و عمیق تر از قضیه دجیل هستند؛ این امر نشان می دهد که اعدام صدام یک بازی سیاسی از جانب امریکا است که با در نظر گرفته شدن برخی از اهداف ، انجام گرفته شده است.»
اما روزنامه الحیات با تیتری تحت عنوان «چرا الان ؛» اجرای حکم اعدام صدام را این چنین ارزیابی کرد: «صدام بسیار پیش از این نیز مرده بود زیرا حضور یا عدم حضور صدام در عراق در بسیاری از روندهای جاری این کشور بی تاثیر بود. اما اعدام وی در چنین زمانی و در چنین وضعیتی که عراق با آن روبه رو است ، مسائل جدیدی را به وجود آورده است که نمی توان به راحتی از آن گذشت و این مسائل را نایده گرفت.
اولین مساله ای که در اعدام صدام مطرح می شود و قضیه این اعدام را مشکوک می کند آن است که واشنگتن پس از مرگ صدام می تواند راحت تر زمینه را برای بازگشت مجدد حزب بعث فراهم سازد. بسیاری از احزاب سیاسی عراق در راس آنها احزاب شیعی این کشور مخالف مشارکت حزب بعث سابق در روند سیاسی عراق هستند و توجیه این احزاب برای عدم مشارکت این حزب در روند سیاسی عراق موضوع احتمال بازگشت مجدد صدام به قدرت است.
از آن سو حزب بعث نیز برای موافقت جهت انجام هر گونه گفتگویی با امریکا در عراق آزادسازی صدام را شرط خود قرار داده بود و حال با مرگ صدام امریکا این پیش شرطها را مهیا ساخته است. دیگر نه شیعیان می توانند به حضور حزب بعث در روند سیاسی عراق اعتراض داشته باشند نه حزب بعث برای انجام گفتگو با امریکا می تواند بهانه ای داشته باشد و به این ترتیب زمینه حضور و فعالیت مجدد بعثی ها در عراق فراهم می شود و احتمال تشکیل حکومت بعثی دیگر وابسته به امریکا به وجود می آید.»روزنامه القدس العربی نیز با تیتر کردن این مطلب «پیامدهای اعدام صدام گریبانگیر امریکا خواهد شد»، اعدام صدام را این چنین ارزیابی کرد: «شکی در آن نیست که اعدام صدام نیز مانند دادگاه محاکمه اش کاملا سیاسی و براساس اهداف از پیش تعیین شده امریکا انجام گرفته است.
دولت امریکا با توجه به وضعیتی که در عراق و افغانستان دارد و با توجه به گستردگی دایره شکست های خود در این مناطق نیاز به یک پیروزی و به یک دستاورد بسیار مهم در عراق یا حتی افغانستان داشت . این پیروزی در افغانستان محقق نشد و نیروهای امریکایی حتی نتوانسته اند بن لادن را دستگیر کنند. اما در عراق زمینه محقق شدن این پیروزی فراهم شده بود و صدام توسط نیروهای امریکایی دستگیر شده بود. بنابراین رئیس جمهور سابق عراق آخرین برگه امریکا در عراق بود که می توانست مثمرثمر باشد. کاخ سفید درصدد آن بود که با اعدام صدام نتیجه این جنگ را مشخص کند، یعنی سرنگونی و از میان بردن نظام سابق عراق. واشنگتن قصد داشت با اعدام صدام همه نگاه ها را متوجه این قضیه کند و آن را به عنوان یک پیروزی جدید امریکا در عراق مطرح سازد، غافل از آن که این موضوع خود در آینده دامنه بحران های نیروهای امریکا در عراق و در تمام منطقه را دامن خواهد زد. استفاده سیاسی از حکم اعدام صدام آن هم در روز عید قربان که به عنوان یک روز مذهبی بزرگ و عید مسلمانان جهان مطرح است یک اقدام بسیار احمقانه بود که سیاستگذاری های اشتباه امریکا در عراق و کل منطقه را به اثبات می رساند. واشنگتن به دلیل عدم شناخت کافی خود نسبت به فرهنگ و شرایط خاص منطقه مرتکب اشتباهات فاحشی در آن شده است و همین عدم اطلاع کافی از شرایط خاص عراق منجر به آن شده است که این کشور تا به امروز متحمل خسارت ها و تلفات گسترده در عراق شود. متاسفانه گویا بوش درصدد استفاده از تجربه های تلخ گذشته نیست و خواهان ادامه سیاست های احمقانه خود در عراق است.»