منتظر اقدام عملی هستیم

: برنارد لوئیز در ماههای منتهی به 11 سپتامبر در کتاب خود با عنوان «ریشه های خشم مسلمانان» استدلال کرد که اسلام سیاسی در خاورمیانه دارای پایگاه مهمی مانند ایران است.

کد خبر: ۱۲۰۵۲۱

وی مدعی شد در ایران به دلیل آموزه های انقلاب ، دین از سیاست جدا نیست و درهم تنیدگی دین و سیاست ، ابعادی ستیزه جویانه به نگرش ملتهای خاورمیانه نسبت به جهان غرب داده است. در چنین شرایطی ، دولتمردان امریکایی با پشتوانه تئوریسین جدید خود، طرح «خاورمیانه بزرگ» را ابداع کردند تا درصدد مهار موج فزاینده غرب ستیزی برآیند. یا ساموئل هانتینگتون در نظریه برخورد تمدنها با بیان این که تمدن اسلامی و کنفوسیوسی در کنار هم رویاروی تمدن غربی خواهند ایستاد، سیاستمداران امریکایی را ترغیب کرد برای پیروزی در آخرین مرحله تکامل درگیری های عصر نو، تقابل تمدنها را مدنظر قرار دهند. یا فرانسیس فوکویاما استاد دانشگاه جان هاپکینز که در کتاب معروف خود «پایان تاریخ و انسان آخر» با این ادعا که لیبرال دموکراسی مقصد نهایی تمام جوامع خواهد بود، خود را به عنوان شناخته شده ترین نومحافظه کار امریکا به هیات حاکمه این کشور معرفی کرد تا نظریه های او همچون هانتینگتون و لوئیز، محرک اقدامات خصمانه ایالات متحده علیه سایر کشورها شود. این چند نمونه با این هدف طرح شد که از خود بپرسیم در کشورمان با وجود چنین پشتوانه نظریه پردازی که می تواند محرک سیاست خارجی مان باشد، چرا در تصمیمات دیپلماسی کشور عینیت نمی یابد؛ تقریبا در تمامی نظامهای امروزی دنیا، دولتمردان برای چالشهای پیش رو و حتی چالشهایی که احتمال بروز آن می رود، سناریوهای مختلف طرح ریزی کرده اند و براساس سناریویی که هم از پشتوانه علمی و آکادمیک و هم از پشتوانه اجرایی منظم و قوی برخوردار است ، عمل می کنند. در قضیه پرونده هسته ای ، به نظر می رسد سناریوهای طراحی شده از قدرت و تاثیرگذاری لازم برخوردار نیست ، سناریویی که از قبل طراحی و برای هر مرحله از تغییر وضعیت ، پاسخ و حرکت مشخصی پیش بینی کرده باشد.
ما تاکنون تمامی اقداماتی که برای اثبات صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای مان لازم بوده ، انجام داده ایم. بازرسان آژانس مرتب از اماکن درخواستی خود بازدید می کنند و حتی این بازدیدها امنیت ملی را به گونه ای خدشه دار کرده است.
دوربین های آژانس در مراکز هسته ای ما نصب شده و لحظه به لحظه بر فرآیند فعالیت های هسته ای مان اشراف دارند. با وجود این ، کشورهای قدرتمند یکجانبه نگر علیه ما قطعنامه صادر کردند تا فشارها به ایران برای چشمپوشی از حقوق حقه خود بیشتر شود.
در تقابل چنین حرکات خصمانه ای باید از تهدید لفظی به تهدید عملی حرکت کنیم. درست است که تکرار مواضع از جانب مقامات کشورمان بر یک صدایی در روند پرونده هسته ای تاکید دارد، اما تکرار بیش از حد آن هم با ادبیات نزدیک به هم ، خود باعث تضعیف قدرت نفوذ آن خواهد شد. افکار عمومی هم اکنون منتظر اقدامات عملی دولتمردان کشور هستند ؛ اقداماتی که حتما باید از پشتوانه علمی و پژوهشی برخوردار باشد و توصیه های متخصصان و کارشناسان مربوط مدنظر قرار گیرد.