دلیل اصلی نگرانی جهان غرب بویژه امریکا از پیشرفت جمهوری اسلامی در زمینه دانش هسته ای چیست؛.
کد خبر: ۴۴۰۷۱

شواهد نشان می دهند که دنیای غرب از روند رو به تزاید تولید علم در ایران و در گستره ای وسیع تر در جهان اسلام بشدت نگران است . آنها نگران حقوق و جان انسان ها نیستند، بلکه بواقع نگران از دست دادن انحصار علمی خود در جهان امروز هستند. اگر قطبیت علمی امروز آنها که در سایه به کارگیری مغزهای خلاق کشورهای دیگر به دست آمده است ؛ به واسطه گسترش فناوری و احیای روحیه خودباوری ملی در اقالیم دیگر از دست برود، انحصارگرایی علمی آنها سست و در نهایت شکسته خواهد شد. در آن زمان آنها خود را تنها قدرت علمی و تکنولوژیکی عالم نخواهند دید و بالطبع هیمنه و ابهت خود را از دست رفته خواهند یافت که این امر با ماهیت استکباری آنها در تضاد است . دستیابی ایران به دانش هسته ای و برخی دانش های دیگر، نویدبخش آغاز نهضتی برای ایجاد قطبیت علمی جهان اسلام قلمداد می شود و این امر برای انحصارگرایان مدرن امروز، سنگین و آسیبی جدی به حساب می آید. به همین دلیل به حسب ظاهر نگران دستیابی کشورها به سلاحهای هسته ای اما به حسب واقع ، نگران پیشرفت علمی آنها هستند. در این خصوص به شواهد بیشماری می توان اشاره کرد که یکی از آنها محدودیت هایی است که برای نشریات تخصصی به دلیل چاپ مقالات علمی پژوهشی محققان ایرانی تدارک دیده اند. بر این اساس فشار سیاسی موجود علیه ایران درباره مسائل هسته ای با هدف سدکردن راه جمهوری اسلامی در روند رو به گسترش پیشرفت علمی بویژه در علوم پایه ، پزشکی و فنی مهندسی صورت می گیرد، اما برای آن که چهره انحصارگرایانه و استکباری خود را پنهان نگاه دارند، از ماسک دمکراتیک و بشردوستانه برای بزک کردن چهره واقعی خود سود می جویند. متاسفانه ماسک پرسوناژ ظاهری امریکا برای برخی افرادی که واجد شخصیت رشد نایافته هستند، خیره کننده و نهایتا مرعوب کننده است . این گونه شخصیت ها که متاسفانه نوع وطنی آنها نیز در کشور ما یافت می شوند و گاهی دستی نیز به قلم دارند، مقهور ماسک عوامفریبانه امریکایی ها شده و اراده و احساس «خودی » خویش را از کف داده و فرزندان خوشفکر و خلاق کشور را به خویشتنداری ! در تولید علم دعوت می کنند. امثال این گونه آدمهای مرعوب در طول تاریخ ایران بویژه در طول دهه های اخیر کم نبوده و زمینه ورود بیگانه ها و افکار بی ریشه آنها را در کشور مهیا کرده اند و متاسفانه امروز نیز شاهد وجود چنین مغزهای علیلی هستیم که شخصیت واداده آنها قابل وارسی و معاینه است . اما خط اصلی حرکت ایران امروز در سایه اقتدار سیاسی خود به سمت تحقق چشم اندازی است که ایران را کشوری آباد و مستقل بر پایه های اسلامی و انقلابی می بیند و همه حرکتهای خود را به سمت چنین آینده ای راهبری می کند. محرک اصلی و مایه چنین حرکتی ، وجود درکی از «توانایی های خود» است که باید توسط مربیان فردی و اجتماعی به شکلی عمیق در شاکله جامعه نشانده شود. اگر بتوان رگه ای از «خودی » را در شخصیت جامعه امروز ردیابی کرد که به لطف خداوند چنین است ؛ می توان امیدوار بود که حرکت آغاز شده در زمینه جنبش نرم افزاری و تولید علم ، پرشتاب تر و فزآینده خواهد شد. طبیعی است در چنین روند پرنشاطی ، وجود برخی شخصیت های مرعوب که احساس «خودی» ندارند و همواره «خود» را با محک و عیار بیگانگان ارزیابی می کنند، همانند پشه هایی است که در مقابل توفان ایستادگی می کنند که البته سرنوشت آنها مشخص است و نام آنها در تاریخ ایران در زمره سلسله «تقی زاده»ها ثبت خواهد شد. در شرایط امروز جامعه که در وهله گذر به سوی قطبیت علمی و شکستن انحصار علمی غرب است ، هر حرکتی که هشیار و ناهشیار، باور به «خود» را در آحاد جامعه بویژه در نسل جوان تضعیف کند، قطعا در جهت منافع بیگانگان ارزیابی می شود و بعکس . خلاصه آن که جامعه امروز ما بیش از هر چیز به ادراک خود و اعتماد به نفس و حفظ آن نیاز دارد و در این خصوص وظیفه اندیشمندان و فرهنگ سازانی که سمت مربیان جامعه را دارند؛ سنگین و حساس است تا توانمندی های هوشی و فکری ، نعمتها و حماسه های این ملت را به آنها منعکس کنند و انگیزه آنان بویژه فرزندان ایران را برای حرکت پرشتاب و با نشاط به سمت تولید علم افزایش دهند. به تعبیر بیدارگر بزرگ جهان اسلام ، علامه اقبال لاهوری ، رجوع به «خود» حرکت آفرین و انگیزه ساز است و جریانی عظیم و سیال را سامان می دهد.
چون خودی آرد به هم نیروی زیست
می گشاید قلزمی از جوی زیست


دکتر رضا پورحسین
استادیار دانشگاه تهران

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها