گروهی از مردم ، از رانندگی در جاده های خارج شهر هراس عجیبی دارند. این افراد حتی وقتی با اتوبوس به سفر می روند، در تمام طول مسیر، لحظه ای چشم از جاده بر نمی دارند
کد خبر: ۳۲۸۳۴
و حتی بیش از راننده به پیچ و خم های راه دقت می کنند. عده دیگری نیز عاشق رانندگی و سفرهای جاده ای هستند، یا به عبارت بهتر، علاقه شدیدی به سرعت دارند. این افراد، وقتی پشت رل قرار می گیرند، بی اعتنا به قوانین رانندگی و حقوق دیگران با تمام قدرت ، پدال گاز را فشار می دهند و با چنان سرعتی از لابلای ماشینهای دیگر پیش می روند، که حرکتشان بیشتر شبیه حرکات نمایشی است تا رانندگی.
حتما تا به حال در جاده ها با این افراد برخورد کرده اید. متاسفانه بی احتیاطی این گروه و البته عوامل دیگری نظیر خستگی و خواب آلودگی بعضی راننده ها در شب ، نقص فنی وسایط نقلیه، مجهز نبودن به امکانات ایمنی در زمستان، شلوغی جاده و وضعیت فنی راه، گاه خسارات جبران ناپذیری به دنبال دارد، که چندی پیش نمونه ای از آن در یکی از جاده های یزد اتفاق افتاد و متاسفانه تلفات جانی بسیاری نیز برجای گذاشت.
یکی از عوامل مهمی که در بحث تصادفات جاده ای مطرح است ، مساله ایمن سازی جاده و رعایت استانداردهای راهسازی است و براستی استانداردهای راهسازی چیست و این عوامل تا چه حد در بروز حوادث ناگوار جاده ها اهمیت دارد.
راههای ایران از نظر سرعت ، حجم ترافیک و مشخصات هندسی به 4 گروه سریع السیر، اصلی ، فرعی و روستایی تقسیم می شود. راههای سریع السیر بین شهرهای پرجمعیت و یا در اطراف و داخل این گونه شهرها با درجه ایمنی بالا، برای کاهش زمان سفر و حل مشکل ترافیک احداث می شود.
راههای اصلی با 2 خط در محورها و خطوط اصلی ارتباطات کشور، با گنجایش 400 تا 700 وسیله در ساعت ساخته می شود. حد پایین این تعداد، مربوط به جاده هایی است که در آنها هم وسایل نقلیه سنگین و هم سبک تردد دارند و حد بالا برای جاده هایی در نظر گرفته می شود که فقط یک نوع وسیله نقلیه سبک یا سنگین در آن تردد می کند.
راههای فرعی ، راههایی هستند که برای تکمیل شبکه راههای موجود در کشور با حریم 35 تا 45 متر احداث می شوند و راههای روستایی ، برای ارتباط روستاها با هم و یا با راههای اصلی و فرعی ساخته می شوند. درباره محل احداث راه ، مسیری بین مبدا و مقصد انتخاب می شود که ضمن عبور از مراکز جمعیت با اهمیت بیشتر کوتاه و تا حد امکان مستقیم باشد.
یکی از معیارهای مهم احداث راه، رعایت نکات ایمنی در محل قوس جاده هاست، زیرا هنگامی که جسمی روی مسیر منحنی با سرعت ثابت حرکت می کند، نیروی عکس العملی به طرف خارج آن وارد می شود که آن را نیروی گریز از مرکز می نامند.
این نیرو که به وزن و سرعت حرکت جسم و شعاع قوس بستگی دارد، باعث سرخوردن وسایل نقلیه هنگام عبور از مسیرهای منحنی به طرف خارج از مرکز قوس و یا به عبارتی ، خارج از جاده می شود. هنگام احداث این مسیرهای قوسی شکل ، ضمن انتخاب شعاع مناسب جاده به صورت شیب به داخل قوس ساخته می شود.
عوامل مختلفی ، مثل میزان اصطکاک سطح جاده و آب و هوای محل ، در تعیین شیب و شعاع قوس نقش دارد. فاصله بین نقطه ابتدایی قوس و قسمت مستقیم راه، باید دقیق تعیین شود، تا راننده فرصت کافی داشته باشد وضعیت خود را از حرکت مستقیم برای ورود به پیچ جاده تغییر دهد.
رعایت نشدن اصول فنی در طراحی قوس و فاصله مذکور موجب می شود در سرعتهای بالا راننده ای که در باند خارجی حرکت می کند، برای جلوگیری از انحراف ، سعی به تجاوز به باند داخل کند، که این کار، باعث بروز تصادف می شود. علاوه بر این، در محل پیچها باید رویه راه عریض تر ساخته شود، تا اولا با چرخهای جلو نسبت به چرخهای عقب مسیر بیشتری طی شود و ثانیا از نظر روانی راننده راحت تر و مطمئن تر حرکت کند.
از معیارهای دیگر ایمنی در جاده ها، مسافت دید راننده است . مسافت دید عبارت است از طولی از راه که جلوی راننده قابل دید است؛ واضح بودن این مسافت یکی از مهمترین اصول ایمنی است. عواملی نظیر اصطکاک و شیب جاده در تعیین این مسافت نقش دارد.
مسافت دید توقف مجموع مسافت هایی است که در طول 3زمان طی می شود؛ اول زمانی که راننده متوجه خطر می شود. دوم ، زمانی که راننده عکس العمل نشان می دهد، که در طول این 2زمان، وسیله با سرعت اولیه حرکت می کند و سوم ، زمانی که وسیله نقلیه بعد از ترمز می ایستد، که در این زمان ، سرعت به صفر کاهش می یابد.
این مسافت باید حداقل مساوی دو برابر مسافت ترمز گرفتن باشد، تا 2وسیله نقلیه ای که در 2جهت مخالف هم در حرکت هستند، پیش از تصادف توقف کنند. نوع دیگر مسافت دید، مسافت دید سبقت نام دارد، که عبارت است از کوتاهترین فاصله کافی برای یک وسیله نقلیه که از خط خود خارج شود، از وسیله نقلیه دیگر سبقت بگیرد و براحتی و با احتیاط، بدون برخورد با وسیله نقلیه سبقت گرفته شده به خط خود برگردد.
درمسیرهای قوسی ، معمولا در حوزه دید، نباید مانعی مانند درخت، تپه و یا ساختمان قرار گیرد و در صورت موجود بودن، باید از بین برود. در تمام طراحی ها، مسافت دید تا آنجا که از نظر اقتصادی عملی باشد، باید زیاد در نظر گرفته شود، تا راننده احساس رضایت و آرامش بیشتری داشته باشد. معمولا در تقاطع ها باید یک مثلث دید در نظر گرفته شود، تا وسایط نقلیه ای که از جاده های عمود بر هم عبور می کنند، در فاصله ای مناسب قادر به دیدن یکدیگر باشند و از تصادفات جلوگیری شود. در روسازی راهها باید هدایت آبهای سطحی در نظر گرفته شود.
در محل جلگه ها برای هدایت آبهای سطحی و جلوگیری از ماسه های روان، جاده بالاتر از سطح زمین اطراف در نظر گرفته می شود. در مناطق لغزنده لایه سطحی رویه راه باید با زبری بیشتر ساخته شود. علاوه بر این ، خط کشی و علامت گذاری مناسب جاده ها، قرار دادن نرده های ایمنی در آزادراه ها، از بین بردن موانع و تامین روشنایی در تقاطع ها، در حدی که برای راننده خیره کننده نباشد، برای ایمن سازی راهها اهمیت دارد.
عواملی که نام برده شد، همراه بسیاری عوامل دیگر نقش مهمی در تامین ایمنی جاده ها و در نتیجه کاهش تصادفات دارد. قضاوت درباره میزان رعایت نکات ایمنی در جاده های ایران را به عهده شما می گذاریم؛ زیرا مسوولان محترم وزارت راه تمایلی به گفتگو دراین زمینه و پاسخ دادن به سوالات ما نداشتند.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها