هم آوایی خانه و مدرسه

اجتماعی شدن و همنوایی فرد با ارزشها و هنجارهای جامعه و آمادگی او برای پذیرش نقشهای اجتماعی ، فرآیندی است که از آغاز تولد ، مراحل تکوین خود را می پیماید و تا آخرین لحظات زندگی ، فرد را در فراز و فرود به دنبال خود می کشد و زمینه ساز کمالجویی ، تحرک اجتماعی ، تحولات فرهنگی و غنای دستاوردهای بشری است .

کد خبر: ۳۱۱۳۹

بی مناسبت نیست در ایام آغاز فصل مدرسه و دانش آموزی ، به نقش مدرسه ، این پایگاه رسمی تعلیم و تربیت و کانون تلاقی و ارتباطی اولیا ، دانش آموزان و مربیان ، به عنوان مرکز تعاطی و تبادل تربیت غیررسمی خانه و آموزش های نظام مند مدرسه ای مبسوطتر اشاره کنیم . مدرسه محلی است که در صورت حمایت اولیای دانش آموزان ، می توانیم از آن به عنوان خانه دوم فرزندانمان یاد کنیم . خانه ای که در آن نشاط ، پویایی ، خلاقیت و امید به آینده جاری و روان است ؛ جایی که در آن روحیه تحقیق و پژوهش بارور می شود و دانش آموزان و جوانان را برای حضور در عرصه رقابت های اجتماعی و جهانی و زندگی مسالمت آمیز در دنیای جدید آماده می کند. مدرسه اگر با هماهنگی و عزم اولیا و مسوولان رسمی تربیت اداره شود ، به کانونی برای تمرین و کسب مهارت و گفتگوی سازنده و انجام کارهای گروهی و تقویت نگرش جهانی تبدیل می شود. ارتباط سازنده و متقابل و موثر والدین و مربیان ، ضمن تکمیل و تقویت زنجیره تعلیم و تربیت ، به فرآیند توسعه کشور و ایجاد اعتماد برای خودباوری و خوداتکایی کمک می کند و موجب ارتقای تکریم شخصیت ، عزت نفس و کسب سایر فضایل انسانی و معنوی است . یادگیری مهارت های زندگی ، مشارکت پذیری ، رعایت حقوق دیگران ، یادگیری نظم و صبر و تحمل و مدارا از صفات حمیده ای است که بخش اعظم آن در چارچوب مدرسه و همنشینی و ارتباط دانش آموزان با یکدیگر و در فضای معنوی مدرسه شکل می گیرد. گرچه برخی بر این باورند که توسعه و مسائل ارتباطی و پیدایش فناوری های جدید ، ممکن است نقشهای مدرسه و شیوه های موجود ارتباط میان فرد و اجتماع مدرسه را متحول و دگرگون سازد ، اما تقریبا هیچ کس بر اصل نقش مدرسه و حضور معلم و همکلاسی ها و مقررات و انضباط و انتظام موجود در فضای تحصیلات رسمی برای ایجاد شخصیت سالم تردید ندارد. بازگشایی مدرسه ، گشایش درهای بیداری دانش آموزانی است . طنین زنگ مدرسه ، ناقوس آگاهی و تلاش برای تربیت افراد و سازندگی فرد است و کلام روحبخش و آموزنده معلم و مربی ، مکمل و برآورنده نیاز پدران و مادران است . در طول سال تحصیلی ، مسیر هماهنگی را با مشورت و تایید مربیان برگزینیم تا فرزندانمان در آینده نزدیک شخصیتی با ثبات ، محکم و دانش پژوه و خودباور و پایبند به فرهنگ خودی داشته باشند و به ایرانی بودن و مسلمان بودن خود افتخار کنند. خواستار توسعه و سربلندی کشور و ملت خود در جهان پرغوغا و سلطه جوی کنونی باشند و نقش خود را در این میان ، با بصیرت و آگاهی انتخاب کنند، به ارزشهای ملی ، دینی ، خانوادگی و انسانی خود ببالند و در معرض هجوم و ارزشها و هنجارهای ناسازگار پایداری کنند. بی شک این آرمان ها وقتی قابل حصول است که خانواده و مدرسه در همکاری و همجوشی و همراهی برای وصول به آن تلاش کنند و بدین ترتیب ، سعادت و سلامت اخلاقی فرزندان و توسعه کشور خود را تضمین نمایند.