کاخ سفید مایل است ، فروپاشی رژیم صدام و روی کار آمدن محمود عباس (ابومازن) به عنوان نخست وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین را به عنوان دو عامل بسترساز تحقق صلح و ثبات دایمی در خاورمیانه به حساب آورد.
کد خبر: ۲۳۶۰۱
از دیدگاه امریکایی ها ، می توان از این دو عامل به منزله اهرم فشار برای واداشتن فلسطینی ها و سوری ها به امتیازدهی فراوان در قبال اسرائیل بهره جست . برپایه همین معادلات بود که نقشه راه (Road map) برای تشکیل دولت فلسطین در مجاورت رژیم صهیونیستی ارائه گردید و حتی انتشار این طرح ، به بعد از سرنگونی بعثی ها در عراق و انتصاب محمود عباس به نخست وزیری موکول شده بود. در مقدمه این طرح ، سرکوب جنبش های آزادیبخش اسلامی و ملی فلسطین و توقف انتفاضه ، به ابومازن سپرده شده است . ماموریتی که وی آن را، به دلیل پیوندهای قوی او با محافل امریکایی و اسرائیلی ، پذیرفته است . طبعا دشواری راه در پیش روی گروههای جهادی فلسطینی بدتر از دوره ای که صدام ژستهای طرفدارانه ای از فلسطینی ها می گرفت ، نخواهد بود. از طرفی مقاومت فلسطینی در 5دهه گذشته با رویدادهایی سرنوشت سازتر از سقوط صدام مواجه شده بود که شادی اسرائیلی ها را نسبت به توقف مبارزه برانگیخته بود؛ اما هیچکدام از آنها و ازجمله سقوط صدام و یا روی کار آمدن محمود عباس ، ظرفیت توقف مبارزه عادلانه یک ملت را نخواهد داشت . این در حالی است که مواضع طرفدارانه صدام از انتفاضه فلسطین ، شک برانگیز و کاسبکارانه بوده است . شاید اجرای «نقشه راه» با توجه به شرایط تازه ، توام با کسب موفقیت باشد ؛ اما به دلیل عدم استناد این طرح به مبادی و اصول عدالت طلبانه و نادیده گرفتن خواست و نظر مردم فلسطین و اعطای موقعیتی برتر و سلطه جویانه به رژیم صهیونیستی ، عمری کوتاه و زودگذر خواهد داشت .
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها