چهره انسان ؛ زبان درون او

ارتباط رویاروی انسانها بسیار مهم است . حالتهای مختلف انسان باعث برقراری ارتباط او با سایر افراد می شود، علاقه شدید انسان به ارتباطات ، او را قادر کرده تا بیش از

کد خبر: ۱۵۸۱۷

10هزار حالت مختلف صورت را به کار گیرد. فایده دیدن چهره های مختلف افراد را نمی توان ناچیز شمرد. ما حیواناتی اجتماعی هستیم و به همین علت است که زندانیان از تنبیه سلول انفرادی بسیار می ترسند. زمانی که ما با دوستان خود مشغول شوخی و خنده هستیم ، اثر این شادی فقط در آن زمان نیست ، بلکه این اثر به صورتهای مختلف بر ما اثر خواهد گذاشت . بیشتر کودکان به طور طبیعی یادگرفته اند که چگونه با رویارو شدن با والدین و همسالان خود منظورشان را بفهمانند، اما متاسفانه در دنیای مدرن امروز این گونه برخوردها رو به کاهش است . کودکان مدت زیادی را با بازیهای رایانه ای می گذرانند و روابط کودکان روبه کاهش است . مطالعات نشان داده که این امر می تواند مشکلاتی را در روابط آینده فرد به وجود آورد. بدون تجربه کردن احساسات دیگران ، کودکان در خطر منزوی و ناامیدشدن قرار دارند. افزایش رایانه ها به معنی کاهش دریافت تاثیر سایر چهره هاست . بیشتر ما می توانیم براحتی و بدون تلاش ، حالات خود را با کمک چهره بیان کنیم و ببینیم دیگران بدون فکر کردن درباره آن چه احساسی نسبت به آن خواهند داشت . بعضی افراد نمی توانند حالتهای مردم را بشناسند، درک کنند و نمی دانند چگونه به آنها واکنش نشان دهند. مثلا بعضی می گویند: رابطه بصری برقرار کردن بسیار مشکل است ، و وقتی که به طرف مقابل نگاه می کنم ، درست مثل این است که به خورشید خیره شده ام و حتی گاهی که بیشتر از یک ثانیه به چشمهای فردی نگاه می کنم، چشمهایم می سوزد.
آیا خندیدن واقعا می تواند شما را شاد کند؛
فعالیت های عضلانی حاصل از خندیدن ، باعث ترشح هورمون سروتونین در مغز می شود. این ماده نقش مهمی در شاد نگهداشتن افراد دارد. وقتی که با دوستان خود مشغول خندیدن هستیم ، اثرات این خنده ها فقط محدود به آن زمان نیست ، بلکه در زمانهایی که توقع نداریم ، بر ما اثر می گذارند. دکتر مادان کاتاریا که اعتقاد زیادی به ایده «خنده ، بهترین درمان است » دارد، در این خصوص مطالعاتی انجام داده است . او گروههایی را تشکیل داده که هر روز صبح با هم ملاقات می کنند و فقط می خندند. او معتقد است که حتی خنده های ساختگی و ظاهری ، تاثیرات فیزیکی مثبتی بر ما می گذارد و با تمرینات کافی می توان خنده واقعی را براحتی به دست آورد. او می گوید: «بهترین راه برای افزایش خوش خلقی ، خندیدن بدون دلیل است.»
دروغ یا واقعیت؛
انسان برای بیان حالات می تواند از چهره به جای رفتار و حرکات استفاده کند. برای شروع ، باید بگوییم که انواع مختلفی از خنده ها وجود دارند؛ از خنده های حاصل از شادی واقعی تا خنده های ساختگی که برای پوشاندن سایر احساساتمان از آنها استفاده می کنیم . بجز خنده حاصل از شادی واقعی ، خنده های دیگر علایم اجتماعی هستند و بیشتر افراد برای پوشاندن احساسات واقعی شان از آنها استفاده می کنند. این گونه خنده ها را براحتی می توان انجام داد، ولی خنده های واقعی ناشی از شادی غیرقابل جعل هستند. راز خنده های واقعی ناشی از شادی ، از چشم آغاز می شود. خنده های واقعی نه تنها به شما بلکه به افرادی که در اطراف شما هستند نیز این احساس خوب را می دهد. پس مهارت در انجام و درک حالات امر مهمی است که هر فرد به عنوان یک موجود اجتماعی به آن احتیاج دارد.
آیا می توان گفت فردی در حال دروغ گفتن است؛
پروفسور پول اکمن برای تشخیص دروغگویان توسط سایر افراد تحقیق می کند. افراد غیر متخصص و افراد عادی فقط از راه حدس و گمان و یا شانس می توانند بگویند که فردی در حال دروغ گفتن است . پروفسور اکمن ، افراد حرفه ای را که شغل آنها بستگی به یافتن حقیقت و دروغ دارد مانند پلیس ها، قاضی ها و روان شناسان و افرادی که تست دروغ می گیرند مورد آزمایش قرار داد. آنها نیز نمره ای بهتر از افراد عادی نگرفتند. در نتایج جالبی که به دست آمد، گروهی از افراد توانستند دروغگویان را تشخیص دهند. یک سوم افرادی که برای سازمان های سری کار می کنند، نمره ای بیش از 80درصد گرفتند. آنها چه می دانند که بقیه نمی دانند؛ با توجه به تحقیقات پروفسور اکمن ، آنها حالتهای ریز و ظریفی از چهره فرد را می بینند که فقط برای کسری از ثانیه رخ می دهند و این حالات ممکن است بسادگی یک چین ابرو باشد.
چگونه حالات صورت به روابط روزانه ما کمک می کند؛
تماسهای بصری و تکانهای سر، اثرات موثری بر مکالمات ما می گذارند. یک تکان سر در هنگام گفتگو نشان می دهد که فرد، سخنان گوینده را می فهمد و میل دارد که گوینده ادامه دهد. تکان دادن سریع و مستمر سر نشاندهنده این است که فرد می خواهد صحبت کند. حرکات سر، حرکات موزونی هستند که فرد بدون حرف زدن منظور خود را می رساند. رابطه بصری در مکالمات ، ضروری است و ما در هنگام صحبت بیش از 75درصد مدت مکالمه را به فردی که با او صحبت می کنیم ، نگاه می کنیم و حتی لازم است لبهای ما هنگام صحبت دارای حرکات واضح و قابل ملاحظه و تا حدی قابل لبخوانی باشند. باید توجه داشت که در برخی شرایط خیره شدن ممکن است نادرست شمرده شود. حالتهایی هم با حرکات لبها و ابروها به وجود می آیند. بالابردن ابروها نوعی علامت تعجب مجازی در پایان جمله است . در برخی موارد نمی توانیم چیزهایی را که می خواهیم بگوییم و مجبوریم از حرکات زیرکانه سر استفاده کنیم.
زمانی که یکدیگر را نمی توانیم ببینیم ...
از وقتی اتومبیل اختراع شد، برخی در این فکرند ، چرا زمانی که ما رانندگی می کنیم ، نسبت به سایر شرایط اینقدر بی تفاوت رفتار می کنیم . چرا این گونه رفتارها برای عابران پیش نمی آید؛ در برخورد دو عابر به هم ، تنشها و عصبانیت های حاصل از عبور یک موتورسوار از مسیر دیگری به وجود نمی آید. متخصصان دلیل این که عابران (افراد پیاده ) در هنگام برخورد حالت تهاجمی به خود نمی گیرند را رد و بدل کردن علایم کوچکی می دانند که نشاندهنده نوعی عذرخواهی است و زمانی که در ماشین هستیم ، این علایم را نمی توانیم ببینیم . و همین امر درخصوص نامه های الکترونیکی نیز صادق است . فرد خواننده نمی تواند حالتهای واقعی صورت فرد فرستنده را ببیند. اگر امکان این بود که صورت فرد فرستنده دیده شود، می شد از بروز برخی مشکلات جلوگیری کرد. البته امروزه در برخی نامه های الکترونیکی از علایمی استفاده می شود که حالات انسان را با استفاده از چهره های نمادین تا حدی به فرد گیرنده منتقل می کند. اما هنوز هم مشکل به طور کامل حل نشده و بهترین راه ملاقات رویارویی است . تقریبا تمام حالات ما ریشه بیولوژیکی دارند. چهره عصبانی ما به طور غریزی در بیشتر موارد برای حفاظت از چشمان است . وقتی با خطر حمله فردی مواجه می شویم ، حالات چهره طوری تغییر می کنند تا از چشم محافظت کنند.
مواظب عکس العمل های خود باشید...
همان طور که گفته شد، ابروها در هنگام عصبانیت برای محافظت از چشمها تا روی چشم پایین می آیند. در هنگام ترس ، فعالیت دستگاه عصبی بدن زیاد می شود و ضربان قلب و تنفس افزایش می یابند. بدن برای فشار فیزیکی آماده می شود و بخشی از واکنش بدن ، حالات صورت است . چشمها برای دریافت حداکثر اطلاعات ممکن از محیط، تا حد امکان باز می شوند. غشای جلویی مغز در برابر عصبانیت واکنش نشان می دهد. این بخش مغز با تجربه های دریافتی آموزش می بیند، به طور مثال اگر روزی از در جلویی ساختمان وارد شویم و یک شوک الکتریکی از در به شما وارد شود، این قسمت از مغز به شما یادآوری می کند تا دفعه بعد این کار را تکرار نکنید. درباره عصبانیت هم همین طور است ، مغز به دنبال عکس العمل مربوط به آن مساله می گردد و با توجه به آن واکنش نشان می دهد. در بیماران روانی ، غشای جلویی مغز در برابر حالت عصبانیت از خود واکنش نشان نمی دهد و این امر را شاید بتوان دلیل مخرب اجتماعی این گونه افراد دانست . بیماران روانی نمی توانند در برابر اشیا مانند افراد سالم عکس العمل نشان دهند.
خنده به عنوان درمان ...
به گفته برخی محققان ، وقتی که در حال خنده هستیم ، اکسیژن بیشتری دریافت می کنیم که باعث آرامش سریع شما می شود. خنده یکی از بهترین روشهای دور کردن اضطراب است . به گفته محققان ، اضطراب باعث ایجاد بیش از 75درصد بیماری هاست که از آن جمله افسردگی است . خنده یکی از بهترین روشهای درمان است و تا به حال صدها نفر با کمک خنده از حالت افسردگی نجات یافته اند.