Download کردن خاطرات از مغز; به دنیای سایبورگ خوش آمدید

دوست دارم در شصتمین سال تولدم ، یک تراشه رایانه ای در مغزم قرار گیرد.این اندیشه کسی نیست جز پروفسور کوین وارویک (Warwick)انگلیسی

کد خبر: ۱۵۷۷۵

که در چهل و هشتمین سال عمرش با نصب یک تراشه سیلیکونی درون بازویش ، ارتباط میان سلسله اعصابش را با سیستم های رایانه ای به طور موفقیت آمیزی برقرار کرد. وارویک در آگوست 1998زمانی که از واژه سایبورگ (انسانی که برخی از اندامش الکترونیکی و مکانیکی است ) استفاده کرد، بر سر حرفش ایستاد و تا این که امسال دستش را سایبورگ کرد. او از این نظر به شخصیت ترمیناتور به عنوان ایده ای جذاب و زیبا استفاده کرد. این پروفسور جلوتر از زمان ، به همراه تیم اندیشمند و متخیلش دپارتمان سایبرنتیک را در دانشگاه ریدینگ تشکیل می دهند که محیط خود را سراسر پر از امواج رادیویی با آنتنهای مخصوص کرده اند. این آنتنها سیگنال ها را به برنامه های رایانه ای منتقل کرده تا فعالیت های وارویک را ثبت و اجرا کنند. یک جعبه رایانه ای هنگامی که وارویک در را باز می کند، با واژه سلام به وی خوش آمد می گوید و با این واژه ، درها باز شده و تمام سیستم های روشنایی به کار می افتد. وارویک می گوید، تحقیقات وی افقی نو از علم را پیش روی دانشمندان گذاشته است . این سرزمینی است تازه شناخته شده مانند امریکا در 300سال پیش که می تواند مردمانش را برای ایجاد حکومتی جدید مشکل سازد. اما این حکومت و حکومت ها مبتنی بر علم خواهد بود و این چیزی است که بزودی به واقعیت خواهد پیوست . وارویک می افزاید: من می توانم یک مشکل پزشکی را حل کنم و مداوای بیماران را انجام دهم ؛ اما قدرت انسانها در همین حد است و بنابراین به عقیده من قدرت انسان می تواند محدودیت داشته باشد. اما اگر همین انسان پیوندی محکم با مکانیک و الکترونیک ایجاد کند که امکانپذیر هم هست این به معنی داشتن قدرتی جدید برای انسانی جدید خواهد بود. «ما انسانها تک بعدی هستیم ، اما با دراختیار گرفتن رایانه می توانیم 10یا 20یا...بعد را به درون خود اضافه کنیم . دانشمندان معمولا یک قدم جلوتر از بقیه حرکت می کنند و ارتباط میان انسان و رایانه می تواند از این منظر چشم اندازی جدید یابد. آیا ما می توانیم در آینده خاطرات ذهن خود را دانلود کنیم ؛ آیا می توانیم رویاهای خود را ضبط کرده و مجددا روی اجرا کننده های رایانه ای مشاهده کنیم ؛ وارویک پاسخ می دهد: آری می توان چنین کاری کرد؛ به این شرط که فناوری ربوتیک اندیشه به کمک سایبورگ بیاید و آرشیتکت انسانی نو پا به عرصه ظهور بگذارد. در این مرحله است که مغز به طور ساده ذهنیات و فرامین را با یک تراشه از سیستم های عصبی به سیستم های رایانه ای فرستاده و در آنجا با برنامه های تعریف شده به اصطلاح تبدیل شده و می توان با این مجموع فرامین انسانی سایبورگ ساخت . اما وارویک در پاسخ به این پرسش که در 20تا 30سال آینده ، آیا علم تهدیدی برای انسان است یا نه ، می گوید: در آن زمان من به تنهایی نمی توانم پاسخ شما را بدهم ؛ چون نیمی از من انسان است و نیمی دیگر تراشه .