شیوه های زبان آموزی دانش آموزان را دلزده می کند

بسیاری از دانش آموزان ، والدین و کارشناسان بر این باورند که نظام آموزشی زبان خارجی در مدارس کشور نیازمند بازنگری و اصلاح است .

کد خبر: ۱۵۲۴۷

این افراد معتقدند روشهای تدریس زبان انگلیسی و عربی در مدارس منسجم و فشرده نیست و از شیوه های جدید و مناسب استفاده نمی شود. یکی از دانش آموزان که امسال موفق به اخذ مدرک تحصیلی دیپلم شده است ، می گوید: بسیاری از دانش آموزان کشور پس از 13سال تحصیل ، نه تنها نمی توانند به یکی از زبانهای رسمی دنیا صحبت کنند، بلکه لغاتی که یاد گرفته اند، بسیار ناچیز است . مهران علیزاده می افزاید: این ضعف نظام آموزشی کشور است که دانش آموزان پس از فارغ التحصیل شدن نتوانند به زبان انگلیسی مکالمه کنند. دانش آموز دیگری معتقد است : نظام آموزش زبان انگلیسی و عربی در مدارس کشور خوب عمل نکرده است و دانش آموزان فقط به فکر کسب نمره در این واحد درسی هستند. محمدرضا اکبری می افزاید: به کار نگرفتن روشهای نوین در تدریس زبانهای خارجی و اهمیت ندادن مدرسان به مکالمه زبان توسط دانش آموزان ، انگیزه یادگیری را در دانش آموزان از میان برده است . یک کارشناس آموزشی در این باره می گوید: آموزش زبان خارجی در مدارس باید شیوه های مناسب همراه با پیوستگی و فشردگی خاص داشته باشد تا پس از زمان آموزش ، بازدهی خوبی داشته باشد. محسن سلطانیان می افزاید: زبان انگلیسی و عربی در مدارس باید به شکلی آموزش داده شود که دانش آموز بتواند پس از پایان دوره دبیرستان ، مهارت لازم را در مکالمه زبان داشته باشد. او می گوید: در صورتی که برنامه ریزی درستی برای آموزش زبان خارجی در نظام آموزش و پرورش وجود داشته باشد، از روی آوردن بسیاری از دانش آموزان به موسسات و دوره های آموزش زبان ، خارج از نظام آموزشی مدارس می کاهد. سلطانیان می گوید: تدریس زبان انگلیسی باید از مقطع ابتدایی همراه با تدریس زبان فارسی آغاز شود. بسیاری از کارشناسان معتقدند: تدریس زبان خارجی در مقطع ابتدایی ، دانش آموزان را در سردرگمی نگه می دارد؛ در صورتی که وجود مدارس و استاد حرفه ای زبان در یادگیری آنان مهمترین عامل به شمار می رود. یک دبیر زبان انگلیسی نیز می گوید: بسیاری از دانش آموزان علاقه ای به یادگیری زبان انگلیسی از خود نشان نمی دهند و فقط به فکر گذراندن این واحد درسی در مدارس هستند. محمد کشانی معتقد است : یادگیری زبان انگلیسی نیازمند برنامه ریزی و تلاش مستمر است و باید برای خارج از مدرسه نیز برنامه درسی و مطالعه لغات و مکالمه داشت . دانش آموزان باید در خارج از کلاس درس و مدرسه ، با مجلات ، رادیو و تلویزیون و امکاناتی که بتوانند با آن زبان انگلیسی را تمرین کنند، ارتباط داشته باشند. به عقیده وی ، در نظام آموزش و پرورش ایران ، بیشتر دانش آموزان فقط در کلاس درس با زبان انگلیسی آشنا می شوند و این مشکل نظام آموزشی است . سرگروه آموزش زبان عربی در سازمان آموزش و پرورش شهرستان های استان تهران نیز می گوید: نبود اهتمام به مکالمه در مقطع راهنمایی و حذف دروس مکالمه از کتاب درسی دوره متوسطه ، آموزش زبان خارجی دانش آموزان را با مشکل روبه رو کرده است . عبدالخضیر محیسنی می افزاید: کم بودن ساعتهای تدریس زبانهای خارجی در طول هفته و حجم سنگین کتابها و نیز در دسترس نبودن امکانات سمعی و بصری و کتاب و مجلات خارجی در بیشتر مدارس برای استفاده دانش آموزان ، یکی دیگر از مشکلات دانش آموزان در فراگیری زبانهای خارجی به شمار می رود. برگزار نشدن المپیادهای علمی زبانهای خارجی در داخل کشور نیز، عاملی است تا دانش آموزان به این درس علاقه نشان ندهند. معاون آموزش و پرورش عمومی سازمان آموزش و پرورش شهر تهران هم در این باره می گوید: اگر آموزش زبانهای خارجی از 5و 6سالگی شروع شود، موثرتر خواهد بود و فراگیران در سنین بالاتر قادر به عبور از سطح ارکان سمعی زبان یعنی شنیدن و گفتن به سطح ارکان بصری زبان ، یعنی خواندن و نوشتن می شوند. علیرضا عراقی نیا اظهار می کند: محتوای ارائه شده در کتابهای درسی با توجه به طراحی خاصی که صورت گرفته است ، پاسخگوی این انتظار در توانمندی مکالمه نیست ؛ بلکه جز آشنایی جزیی با زبان خارجی ، سطح دیگری از فراگیری را در آنها ایجاد نمی کند. به هر حال از آنچه گفته شد، نتیجه گرفته می شود روشهای آموزش زبانهای خارجی در مدارس کشور، نیازمند اصلاح و بازنگری است و جا دارد مسوولان تعلیم و تربیت کشور برای این موضوع تدابیری بیندیشند.