حقیقت یا عصبیت؛

واکنش و اظهارات روشنگرانه رئیس مجلس در قبال سخنان یک عنصر سیاسی ارزشمند می نماید چرا که اولا فارغ از یارگیری های رایج و منطق سوز در نظام جبهه ای سیاست است که براساس آن افراد هم قبیله تحت تاثیر یک فرایند بدوی و بدون تحقیق درباره حق و باطل

کد خبر: ۱۰۴۶۳

پشت سر هم قبیله ای خود شمشیر می زنند و ثانیا از هوشمندی و باریک بینی حکایت دارد چرا که فقط عناصر اصیل و پخته می توانند در بین این همه اتفاق سیاسی ، فقط راجع به اتفاقات مهم و بنیادین و سرنخ دار موضع بگیرند و از کنار اتفاقات روزمره و کم تاثیر براحتی بگذرند.موج واکنشهایی که در چند روز گذشته شاهد آن بوده ایم حکایت از آن دارد که حساسیت های مذهبی ، عامل تعیین کننده ای است . اساس جامعه ما، به هر حال ، مبتنی بر باورها و آموزه های دینی است حتی اگر آقای فریدمن بگوید نسل سوم ایرانی با دین مخالف هستند؛ همه ما همین جوانها را در مراسم مذهبی می بینیم گو با هیاتی غیرمعمول ، مدل مو، طرز لباس پوشیدن ، ادبیات و حتی انگاره ها و توقعات جدیدی که از دنیای مدرن رنگ گرفته باشند، اما در هر صورت ذات مذهبی خود را که نسل به نسل مایه معنویت ما بوده است حفظ کرده اند. گوینده هایی که تحت تاثیر جریان سازی های غربی و از موضع سکولار سخن می گویند به همان اندازه در شناخت این نسل در اشتباه هستند که برخی متدینین سنتی با دیدن ژل موهای این نسل . این می گوید جوانان ما چون مثل ما لباس نمی پوشند از دست رفته اند و حتی با تکفیر و طرد، آنها را بیشتر می راند و آن با هدف سوار شدن بر موجی که خود میسازد میگوید جوانان مذهبی نیستند و نسل سوم به دنبال انقلابی دیگر است.اولا تعلق مذهبی مردم این دیار و ثانیا علقه آنان به روحانیت )و طبعا هر چه در محور زمان جلو می رویم : به روحانیت پویا و غیرمتحجر( یک واقعیت است ، همچنان که میهن دوستی آنان یک واقعیت است . اگر کسی موفق شده حس ملی را کمرنگ کند، کس دیگر می تواند تعلق مذهبی این مردم را انکار کند. واقعیت ربطی به آرزو و یا تحلیل عناصر و احزاب سیاسی ندارد چرا که واقعیت پدیده ای است مجرد.نکته ظریف و تازه ای که دیروز رئیس مجلس به آن اشاره داشت و در تحلیل ها و واکنش های چند روز گذشته دیده نمی شد، سرانجام چنین دیدگاه هایی است : مردم گریزی و بیگانه محوری و حتی جاسوسی!روزهای آینده و تداوم واکنشهای جریان های داخل نظام که تحلیل درستی از واقعیت "اصالت مذهب " دارند نشان خواهد داد که سیاسیون ما تا چه اندازه رشد فکری دارند؛ آیا تابع حقیقت هستند یا عصبیت؛