مجید انصاری نماینده مردم تهران و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام : جلوی انحصارطلبان هر دو جناح می ایستم

حجت الاسلام والمسلمین مجید انصاری از چهره های نام آشنای کشور است که در 23 سال گذشته در عرصه سیاسی کشور حضوری فعال داشته است او که چند دوره بر کرسی نمایندگی مجلس تکیه زده از چهره هایی است که به اعتدال شهرت یافته

کد خبر: ۹۱۳۶

و تیغ انتقادش علیه هر دو جناح ، تیز بوده است ، شاید به همین دلیل نیز، در مجلس ششم ،بسیاری از نمایندگان فراکسیون اکثریت با رای ندادن به او اجازه ندادند بر کرسی نایب رئیس مجلس تکیه بزند همانطور که نمایندگان مجلس پنجم نیز این سمت را برای او برنتافتند اینک فرصتی دست داد تا درباره مسائل سیاسی و اقتصادی با او به گفتگو بنشینیم حاصل این نشست ، امروز و فردا از نظر خوانندگان گرامی می گذرد : هر وقت سخن از وفاق به میان می آید، نام شما هم با آن همنشین می شود اخیرا هم شما ضرورت برقراری آن را میان مجلس و شورای نگهبان مطرح کردید فکر می کنید موانع و مشکلات وفاق بین این دو نهاد بیشتر از جانب شورای نگهبان ایجاد می شود یا از جانب مجلس؛ به نظر من شورای نگهبان نسبت به مجلس ششم دچار یک سوءظن شدید شده و تصور می کند که این مجلسی ها آمده اند خدای ناکرده ریشه ارزشها و دین و اسلام را از بین ببرند لذا با همه مصوبات مجلس با دید اتهام و شک و شبهه نگاه می کنند متقابلا بعضی از دوستان مجلسی ما هم تصور می کنند که شورای نگهبان شمشیر کشیده که مجلس را از صحنه حذف کند در حقیقت حاکم شدن جو سوءتفاهم و بدبینی میان مجلس و شورای نگهبان آفت بزرگی است که الان فراروی مجلس و شورای نگهبان است نکته دوم به نظر من عدم ارتباط منظم و رایزنی بین مجلس و شورای نگهبان است درست است که قانونا شورای نگهبان باید بعد از تصویب قوانین ، رسیدگی را انجام بدهد، ولی تعامل بین دو نهاد یک امر کاملا معقولی است و من معتقدم که باید در مرحله شکل گیری قوانین )حتی قبل از آمدن به مجلس ( در دولت نوعی تبادل نظر و بحث کارشناسی صورت بگیرد که نظرات به یکدیگر نزدیک بشود متاسفانه شورای نگهبان تاکنون مبانی تطبیق خود را مدون و ابلاغ نکرده درست است که مبنای اصلی شرع است ، ولی گاهی با این مساله روبه رو بوده ایم که یک مصوبه مجلس در یک مقطع به عنوان خلاف شرع رد شده در مقطع دیگر همان موضوع تصویب شده یا به عکس قبلا تصویب شده و بعدا رد شده همچنین در تطبیق با قانون اساسی، مبانی خیلی ثابت و روشن نیست از این جهت ما دچار سردرگمی می شویم البته توجیه شورای نگهبان این است که اعضای ما متغیرند و ما آنجا رای گیری می کنیم و در این فرآیند، رای اکثریت ملاک است این حرف درست است ، ولی مسائل شرعی و قانون اساسی اینقدر متغیر نیست که هر روز تفاوت کنند روند کنونی ، مجلس را دچار سردرگمی و گیجی می کند از آن طرف هم نمایندگان مجلس باید یک مقدار بیشتر روی قوانین وقت بگذارند و دقت بکنند خود من بارها در جلسات علنی اخطار قانون اساسی داده ام و گفته ام این مصوبه خلاف فلان اصل قانون اساسی است نمایندگان دیگر هم اخطار داده اند ولی مورد بی توجهی قرار گرفته و آن قانون رفته و در شورای نگهبان رد شده است.به نظر شما راهکاری برای حل این مساله وجود ندارد؛ چرا باید فضای وهم آلود ناشی از سوءتفاهم بین مجلس و شورای نگهبان با جلسات و رایزنی ها تبدیل به حسن تفاهم بشود و بعد هم هیات رئیسه مجلس و شورای نگهبان تدبیری بکنند که هر از گاهی یک جلسه مشترک هیات رئیسه و روسای کمیسیون های مجلس از یکسو و شورای نگهبان از سوی دیگر مسائل را رو در رو بحث کنند و مطرح کنند هم مجلس با مبانی فکری شورای نگهبان در مسائل شرعی و قانون اساسی آشناتر شود و هم شورای نگهبان با مشکلات ملموس بیرونی و واقعیات اجتماعی آشنا شود.منظور این است که شورای نگهبان در مقام تطبیق مصوبات مجلس با شرع و قانون اساسی کوتاه بیاید؛ نه شورای نگهبان دستگاه ممیزی قانونگذاری ما نسبت به شرع و قانون اساسی است ، اما نباید به گونه ای سختگیری کند که علاقه مندی به دین و قانون اساسی در جامعه مخدوش بشود و مردم احساس کنند قانون اساسی و دین ، سد راه زندگی آنهاست و از طرفی هم طبیعی است که شورای نگهبان نباید وظایف خود را رها بکند و قانونگذاری به هرج و مرج گرفتار شود من فکر می کنم راه سخت و دشواری نیست قبلا ارتباط میان مجلس و شورای نگهبان به منظور رفع مشکلات تجربه نشده ؛ در مجلس پنجم به لحاظ ترکیب سیاسی اکثریت با جریانی بود که الان آن را اقلیت می نامیم برنامه سوم را دولتی داده بود که به لحاظ ترکیب سیاسی مقابل جریان اکثریت مجلس بود ولی یک تعامل مثبت بین دو جریان اقلیت و اکثریت مجلس از یکسو و تعامل بسیار تنگاتنگی میان کمیسیون تلفیق مجلس که بنده عضو آن بودم ، با شورای نگهبان به وجود آمد نتیجه اش این شد که حتی یک مورد از مسائل برنامه توسعه سوم به مجمع تشخیص مصلحت ارجاع نشد در دور اول مجلس هم من یادم است که اختلاف نظرهایی به خصوص در مسائل اقتصادی بین دو جریان فکری وجود داشت مواد فراوانی از لایحه اسلامی کردن بانکها به مجلس آمد و توسط شورای نگهبان مورد ایراد قرار گرفت کمیسیون ویژه ای تشکیل شد و جلسات مستمری با کارشناسان دولت ، بانک مرکزی و کمیسیون مربوط در مجلس و شورای نگهبان تشکیل شد و در تمام آن اشکالها، یا شورای نگهبان قانع شد یا در مجلس حل شد بنابراین به عنوان کسی که چند دوره در مجلس هستم معتقدم بسیاری از بن بست هایی که ایجاد شده قابل باز شدن است ، مشروط بر این که فضاسازی های سیاسی و نگاههای جناحی ، بر بحثهای کارشناسی حاکم نباشد فرق هم نمی کند، اگر نگاه شورای نگهبان در برخورد با مصوبات مجلس نگاه جناحی یا سیاسی باشد، یا برخورد مجلس با شورای نگهبان برخورد جناحی - سیاسی باشد، آنجا دیگر دعواست و توی دعوا به قول معروف حلوا تقسیم نمی کنند.بحثی که در سالهای اخیر فراوان به آن پرداخته شده ، اما هنوز هم جنگ تقدم توسعه سیاسی ، اقتصادی حل نشده نظر شما چیست؛ مقوله توسعه از قانون ظروف مرتبطه پیروی می کند توسعه باید متوازن و در برگیرنده همه نیازهای جامعه باشد اگر ما در یک بعد از توسعه سرمایه گذاری بیش از حد و پافشاری بیش از حد بکنیم ، به فراموش کردن ابعاد دیگر توسعه دچار می شویم و همان توسعه مورد نظر را هم به دست نمی آوریم البته ممکن است به خاطر شرایط خاص اولویت بندی بکنیم و در مقطعی روی موضوعی سرمایه گذاری بیشتری شود و در مقطع دیگر روی موضوع دیگر من شخصا عرض می کنم که توسعه سیاسی و اقتصادی ، فرهنگی اجتماعی به هم پیوسته است و پرداختن به یکی نباید ما را از دیگری غافل کند از دید بنده به عنوان نماینده ای که در کمیسیون برنامه و بودجه هستم و شاید بیشتر با آمار و ارقام و واقعیات معیشتی مردم و رشد و توسعه کشور مواجه هستم عرض می کنم که ضمن پافشاری بر توسعه سالم سیاسی و توسعه پایدار فرهنگی بر اولویت توسعه اقتصادی به شدت تاکید دارم و معتقدم که اگر ما در ظرف زمانی قابل قبول و نه چندان طولانی به تقویت پایه های اقتصادی ملی خودمان نپردازیم و بنیه اقتصادی مردم را تقویت نکنیم ، درآمد سرانه به حد قابل قبول نرسد، تولید ناخالص ملی ، به حد قابل رقابت با کشورهای همجوار نرسد، به نقطه ای از فقر و فساد و ناامنی اجتماعی خواهیم رسید که توسعه سیاسی و توسعه فرهنگی هم نابود خواهد شد و متقابلا اگر به بهانه توسعه اقتصادی ، ما از توسعه سیاسی و تعمیق و تحکیم حقوق اساسی مردم غافل شویم باز ممکن است که انفجارات اجتماعی موجب شود که توسعه اقتصادی و سرمایه گذاری ها در بعد اقتصادی هم از بین برود نمونه بارز این مساله را در رژیم شاه سراغ داریم سال 56 به لحاظ برنامه های دولت شاه ، از دید خودشان سال شکوفایی بود واقعا سرمایه گذاری های اقتصادی کرده بودند و به خیال خودشان علی القاعده مردم می بایست در اوج رضایتمندی باشند و غفلت مطلق آنها از توسعه سیاسی موجب شد که درست در اوج همان موقعیت اقتصادیشان به انفجار اجتماعی غیرقابل مهار برسند.از آن طرف هم کشورهایی هستند که همه هم و غمشان صرف مسائل حزب بازی و رقابت های سیاسی و آمد و رفت دولتها و قدرتها بوده ، بعد یکباره چشم باز کردند، دیدند تا خرخره توی قرض خارجی هستند در واقع فقر و انفجار ناشی از فقر و فساد توسعه سیاسی را کاملا بلعید.پدیده ای به نام بیکاری شما را چقدر نگران می کند؛ تاکید می کنم اگر از عنصری مثل موضوع اشتغال غافل شویم ، همه چیز قربانی خواهد شد از دید من موضوع بیکاری در جامعه در حکم بمب ساعتی است که اگر خردمندانه عمل شود، این بمب خنثی خواهد شد و راههای خنثی سازی این بمب هم گرچه دشوار است ، اما دستیابی به آن غیرممکن نیست.باتوجه به این که عضو کمیسیون برنامه و بودجه هستید، وضعیت اقتصادی کشور ما را نگران کننده می دانید یا امیدوارکننده ؛ من در مجموع چشم انداز اقتصادی کشور را مثبت و امیدوارکننده می دانم اما مسیر را دشوار امکانات و استعدادهای بالقوه ای به لحاظ منابع مادی و انسانی داریم که اگر مدیریت درستی اعمال بشود کاملا امیدبخش است نقش مردم را هم نباید نادیده گرفت تغییر فرهنگ کار و تلاش در جامعه و ترویج فرهنگ صرفه جویی در مصرف به مردم برمی گردد در برخی زمینه ها ما جزو مسرفین در دنیا هستیم ، ازجمله در مصرف انرژی ایران با67 میلیون جمعیت معادل چین با یک میلیارد و دویست میلیون جمعیت مصرف انرژی دارد یا فرض کنید در سرانه فضای اداری ، ایران یکی از مسرفترین کشورهاست ساخت و سازهای زیاد و غیرضرور وجود دستگاه های موازی دولت موجب بزرگ شدن خانواده دولت و بلعیدن منابع مالی در هزینه های جاری است.آفتهای فراروی انقلاب و جمهوری اسلامی را چه چیزهایی می دانید؛ مهمترین دغدغه ای که من نسبت به وضعیت فعلی و آینده انقلاب اسلامی دارم ، ارائه تصویری است که ما از اسلام و مدیریت دینی ارائه می کنیم بعد از قرنها، انقلاب اسلامی توانست به نام دین در نقطه حساسی از دنیا یک ملت را به حرکت وادارد و یک حکومت قدرتمند منطقه را که مورد حمایت همه قدرتها بود به زانو دربیاورد و جدا از همه الگوهای کلاسیک و رسمی تعریف شده انقلابی یک نظام سیاسی جدید را بر پایه دین و باورهای دینی استوار کند.به این ترتیب دین در معرض یک آزمون و قضاوت جهانی قرار گرفت ممکن است هر شکستی در میدان اجرا و عمل ، ما را با شکل در برابر افکار عمومی دنیا روبه رو کند با این توضیح شاید بزرگترین آفت فراروی انقلاب ، قضاوت نادرست نسبت به کارآمدی دین در جامعه باشد اگرچه ممکن است ناتوانی ها، ناشی از عوامل حاشیه ای یا برداشت ناصحیح از برخی احکام دینی باشد، اما نتیجه ای که حاصل می شود به حساب دین گذاشته می شود به همین دلیل است که نظام ما در برهه حساسی قرار دارد آفت دومی که می تواند ما را تهدید بکند جدایی مردم از حکومت و نظام است به تعبیر دیگر کمرنگ شدن بعد مردم سالاری و جمهوریت نظام این مساله هم به نوعی برمی گردد به تلقی ما از دین ما اگر دایره دین را به گونه ای محدود، تفسیر و معنا کنیم که عملا دینداری در برابر حق مردم ، زندگی مردم و راحتی مردم قرار گیرد و چهره ای از دین معرفی کنیم که اکثریت جامعه نتواند آن را تحمل کنند، خود به خود به جدایی مردم از تعهد، مسوولیت و حضورشان خواهد انجامی د.10 سال پیش هم آیا همین آفتها را برمی شمردید یا تغییر و تحولات سالهای اخیر نگرانی های شما را جابجا کرده ؛ اگر بخواهیم همه آفتها را ذکر کنیم خیلی زیاد است آفت دنیازدگی مسوولان ، فراموش کردن مردم ، تشکیل دادن یک طبقه ممتاز به لحاظ زندگی و معیشت و جدایی تدریجی این طبقه ممتاز از متن زندگی مردم ، نادیده گرفتن واقعیات جهان و عقب مانده از قافله رشد و توسعه و عدم توازن میان توسعه بخشهای مختلف نگاه ارتجاعی و متحجرانه به احکام اسلام از آفتهای جدی دیگر است.منظورم این است که در طول این چند سال افراط و تفریط خاصی دیدید که این آفتها بیشتر به ذهن شما رسیده ؛ آفتها متناسب با شرایط ممکن است پررنگ تر و کمرنگ تر شوند همه انقلاب ها و حرکتهای مردمی ، یک سلسله آفتهای مشخص دارند که اگر توجه به آنها نشود، دیر یا زود سراغ آن ملت خواهند آمد مساله جدایی رهبران از جامعه ، دنیازدگی ، توجه به منافع شخصی انحصارطلبی های گروهی ، باندی ، حزبی ، تمامیت خواهی ها، فراموش کردن اهداف اولیه ، طمع و آز و قدرت طلبی آفتهایی هستند که همیشه می توانند خطرساز باشند، منتها جلوه های آن تغییر می کند برخی از اینها متناسب با شرایط زمان و مکان ، تشدید می شود مثلا امروز وقتی مساله جهانی شدن مطرح است و دسترسی به اطلاعات بین المللی با کمترین هزینه میسر است و در حقیقت همه امواج اندیشه ها فرهنگ ها به سمت یک ملت هجوم می آورد، طبیعی است که آفتها زمینه بروز بیشتری پیدا می کنند در دوران جنگ آفت ترس و بریدن در میدان و جبهه ، جامعه را تهدید می کرد که خوشبختانه این آفت سراغ ملت ما نیامد امروز آفت بی تعهدی و بی تفاوتی و دنیازدگی و تنبلی می تواند جدی باشد لذا شرایط زمان و مکان آفت پذیری بالا و پایین می برد بعضی معتقدند، یکی از دلایل تنشهای سیاسی امروز در جامعه ما برمی گردد به وزن عناصر فعال سیاسی و می گویند افراد کم مایه سیاسی ، یک آرایش سیاسی ناکارآمد ایجاد کرده اند من آرایش فعلی جامعه را در مجموع مثبت ارزیابی می کنم.در مجموع یعنی چه ؛ ببینید دولت و مجلس برآمده از رای مستقیم مردم هستند نه انتخابات ریاست جمهوری و نه انتخابات مجلس و نه انتخابات شوراها تحمیلی نبود همه این را قبول دارند و دو جناح بر این موضوع وفاق دارند بنابراین وقتی در یک بستر انتخابات آزاد، مردم به یک رویکرد خاص سیاسی رای دادند، نباید این را آرایش نامطلوب سیاسی تلقی کنیم یک گروه سیاسی که به هر دلیل در انتخابات مورد اقبال مردم قرار نگرفت ، نباید در ذهن خودش ، خودش را تبرئه بکند و گناه را به تشخیص مردم یا به تخریب جناح مقابل بیندازد احتمال دارد که در شیوه های خودش ضعفهایی وجود داشته که نتوانسته اعتماد مردم را جلب بکند حتی معتقدید انحصارطلبی های موجود در کشور، نشان از آرایش مطلوب سیاسی دارد؛ من قائل به مشارکت همه آحاد جامعه در اداره کشور هستم البته شعار مشارکت و شایسته سالاری را هر کس می تواند مطرح کند ولی باید در میدان عمل دید که گروهها و جریانات سیاسی چقدر پایبند به شعاری که می دهند هستند ما نمی توانیم بخشی از جامعه را از حضور در مدیریت کلان و میانه و خرد کشور محروم کنیم من با انحصارطلبی در قدرت در هر جریان سیاسی باشد به شدت مخالفم این را بدون رودربایستی عرض می کنم که عهد کرده ام شجاعانه بدون در نظر گرفتن وابستگی سیاسی خودم به جریانات ، جلو انحصارطلبی جریانات را که در حد توان خودم بگیرم چه این انحصارطلبی از ناحیه جناح مقابل باشد و چه در جناحی که من در داخل آن هستم چون انحصارطلبی نوعی تفرعن و استبداد است.