به دنبال فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق تغییرات چشمگیری در عرصه اقتصادی کشورهای همسایه به عبارتی منطقه آسیای میانه به وجود آمد یکی از این فرصتهای به دست آمده برای کشورهای منطقه بویژه ایران توجه به امر ترانزیت بود
کد خبر: ۸۴۷۸
به واسطه موقعیت ویژه ایران و دسترسی آن به آبهای آزاد، می توان به جرات گفت که کشورمان تنها کانال ارتباطی قابل اتکاست که از آن به عنوان دروازه های تجارت جهانی یاد میشود.بنابراین از آنجا که ترانزیت در ایران یک مقوله و یا به عبارتی یک پدیده جدید است ، ولی در همین مدت زمان نتوانسته خود را بنابه ظرفیت های موجود به کمال برساند.واروژ سورنیان ، عضو هیات مدیره یک شرکت حمل ونقل بین المللی دریایی و کشتیرانی در این خصوص می گوید: به واسطه استقبال کشورهای تازه استقلال یافته شوروی از اجناس غربی ناگهان یک جریان کالاهای اقتصادی از بندرعباس به آسیای میانه شروع شد و دولت و گمرکات ایران با حجم وسیعی از کار مواجه شدند، ولی طبق معمول بوروکراسی موجود در ایران و همچنین وجود مقررات دست و پاگیر و شدید، سبب شد تا کالاهایی که از مرزهای ترانزیتی اجازه عبور می خواستند، مدت زمان زیادی را در مرزهای ایران معطل بمانند و همین موجب گردید تا منافعی که می توانستیم از این کار به دست آوریم، کمکم از دست بدهیم.وی سپس به وجود امنیت راههای ترانزیتی ایران اشاره می کند و می گوید: ایران با توجه به امکانات موجود در بنادر جنوب و امنیت راههای کشور، وضعیت نسبتا خوبی برای ترانزیت کالاهای دیگر کشورها دارد؛ اگرچه کیفیت راههای جاده ای ایران در مقایسه با راههای کشورهای دیگر چندان مناسب نیست.وی سپس به ایجاد کریدور شمال جنوب بین روسیه ، ایران و هند اشاره می کند و می گوید: تا آنجا که اطلاع دارم ، این کریدور بسیار فعال شده و بار بسیار زیادی به بندر نوشهر وارد شده است که این افزایش کار باعث شده که کشتیها در بندر نوشهر چندین روز معطل شوند. این وضع تا مدتی می تواند دوام داشته باشد، بعد از مدتی حمل کننده های بار مسلما از راههای دیگر استفاده خواهند کرد؛ چرا که معطل شدن بارها هزینه های سنگینی برای آنها به همراه خواهد داشت و به لحاظ اقتصادی برای آنها مقرون به صرفه نیست این کارشناس حمل ونقل در بخش دیگری ، عدم راهیابی کامیون های ایرانی به اروپا را یکی از معضلات ترانزیت برای ایران می داند و می گوید: به علت فرسوده بودن کامیون های ایرانی و به بیانی دقیق تر آلوده ساختن محیط زیست ، این کامیون ها به اروپا بخصوص کشورهایی چون آلمان و سوئد راه داده نمی شوند اکثر کامیون های ایرانی از استانداردهای بالای جهانی برخوردار نیستند.وی می افزاید: عمر متوسط کامیون در اروپا چیزی نزدیک به 5 سال است ، در صورتی که عمر متوسط کامیون در ایران 15 تا20 سال است وی می افزاید: با شرکت خودرو دیزل در سایپا قراردادی بسته شده است که کامیون های مدل جدید بسازند ولی قیمتها بسیار سرسام آور است . البته وزارت راه کمکهای مالی با سود4 درصد کرده است ، ولی با وجود این ، قیمت کامیونی که مثلا در اروپا چیزی نزدیک به 45 هزار دلار است ،36 میلیون تومان می شود. در ایران ساخت آن کامیون برای یک راننده ایرانی 70 میلیون تومان تمام می شود. به هر شکل که حساب کنید، برای یک راننده ایرانی مقرون به صرفه نیست چنین مبلغی را به صورت قطعی پرداخت کند و در ضمن پس از10 سال باید آن ماشین را نیز تعویض کند.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها