ترکیب بهینه برای مجمع تشخیص مصلحت نظام

با نزدیک شدن به زمان پایان دوره فعلی مجمع تشخیص مصلحت نظام و صدور احکام جدید، ترکیب آینده این مجمع مورد توجه محافل سیاسی قرار گرفته است نظر به اهمیت جایگاه و نقش تعیین کننده این مجمع ، موارد ذیل شایسته توجه است

کد خبر: ۶۷۸۰

مجمع تشخیص مصلحت نظام در17 بهمن سال 66 و به دنبال نامه رئیس دیوان عالی کشور وقت ، رئیس جمهوری وقت ، رئیس مجلس وقت ، نخست وزیر وقت و فرزند امام )مرحوم حاج سید احمد خمینی ( به دستور بنیانگذار جمهوری اسلامی تشکیل شد. حضرت امام )ره ( در پاسخ به نامه مذکور، مجمعی مرکب از فقهای شورای نگهبان ، حضرت آیت الله خامنه ای و آقایان هاشمی رفسنجانی ، موسوی اردبیلی ، توسلی ، موسوی خوئینی ها و میرحسین موسوی و وزیر مربوط را برای "تشخیص مصلحت نظام اسلامی " تعیین و مرحوم حاج سید احمد خمینی را نیز به عنوان رابط با مجمع مشخص فرمودند. آیین نامه این مجمع نیز در تاریخ 4/12/66 توسط اعضای این مجمع ، تهیه و برای تایید نهایی خدمت حضرت امام )ره ( ارسال شد و معظم له با اصلاح 2 مورد، آن را تایید فرمودند. جایگاه و وظایف مجمع تشخیص مصلحت نظام در نامه مورخ 4/2/68امام خمینی )ره ( به آیت الله خامنه ای درباره تشکیل هیات بازنگری قانون اساسی نیز جزو محدوده مسائل مورد بحث تعیین شده است . بنابراین ، اصل تشکیل مجمع ، ترکیب اعضا، وظایف و حتی چگونگی اداره و تصمیمگیری آن با نظر حضرت امام )ره ( بوده است.چنانچه ملاحظه می شود، با وجود داغ بودن اختلافات جناحی در آن تاریخ ، به هیچ وجه ترکیب مجمع ناظر به این اختلافات نبوده است و صرفا براساس مصلحت نظام سامان پیدا کرده و ترکیب مجمع نیز "کاری " بوده است . به عبارت دیگر، حضرت امام )ره ( نمی خواسته اند مجمعی با هدف وفاق تشکیل دهند و شان این مجمع را بالاتر از دسته بندیهای سیاسی می دانسته اند.در جریان بازنگری در قانون اساسی ، براساس دستور حضرت امام )ره ( عمل شد و اصل یکصد و دوازدهم قانون اساسی بصراحت جایگاه چگونگی انتخاب اعضا، چگونگی اداره و وظایف مجمع تشخیص مصلحت نظام را مشخص کرد.قانون اساسی پس از بازنگری در سال 68 به رفراندوم گذاشته شد و با رای اکثریت قاطع مردم به تصویب رسید.سابقه چگونگی تشکیل ، عنوان و وظایف قانونی مجمع تشخیص مصلحت نظام گویای این است که این مجمع محلی برای حل اختلافات جناحها و گروههای سیاسی نیست ؛ بلکه محلی است برای "تشخیص مصلحت در موارد اختلاف بین مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان " و "دادن مشورت به رهبری در امر ارجاعی "؛ از2 ترکیب این مجمع باید تامین کننده این اهداف باشد.به عبارتی ، افرادی می توانند در این ترکیب جای بگیرند که :نخست ، نظام اسلامی را با مختصاتش واقعا قبول داشته باشند. براین اساس ، کسانی که در اصل حکومت دینی دچار تردید هستند و گرایش های آشکار و غیرآشکار به سکولاریزم دارند، چگونه می توانند مصالح آن را تشخیص دهند؛دوم ، باید قدرت و توانایی تشخیص مصلحت را داشته باشند این توانایی ، مستلزم داشتن تجربیات و صلاحیت های شخصی است و قاعدتا مصلحت نیست که نوباوگان سیاسی در مجمع مصلحت قرار گیرند سوم ، توجه به مصالح نظام باید در این افراد مبنا باشد کسانی که این روزها به جای "مصلحت نظام "، صرفا روی "وفاق " در این مجمع اصرار می کند، نشان می دهند که این مجمع را برای تشخیص مصالح نظام نمی خواهند؛ بلکه محلی برای مجادلات جناحی یا در حالت خوشبینانه : حل مجادلات جناحی قلمداد کرده اند و در این صورت ، روشن است آنچه فدا می شود، "مصلحت نظام" خواهد بود!چهارم افراد این مجمع باید مورد وثوق رهبری باشند و برآیند نظر این مجمع برای رهبری نظام اطمینان آور باشد؛ چراکه یکی از وظایف اصلی این مجمع ، طبق قانون اساسی ، مشورت دادن به رهبری است.پنجم ، افراد این مجمع باید حریت و جسارت لازم را داشته باشند و در اظهارنظر برای مصالح نظام ، از استقلال رای برخوردار باشند.بنابر آنچه گذشت ، روشن است که ترکیب بهینه مجمع تشخیص مصلحت نظام ، در تنوع سلایق و دیدگاه ها، اما در چارچوب اصول فوق تامین خواهد شد.