واگویه

این روزها تقریبا همه جا صحبت از یک پرونده اقتصادی است و از آنها که از صاحب این پرونده هدیه ، رشوه ، حق حساب ، دستخوش ، کمک گرفته اند

کد خبر: ۴۹۰۷

بزرگان دین ما فرموده اند: هر وقت به کسی برخوردید که دچار بلیه ای شده ، پایش لغزیده ، به سر در افتاده واز جا به در رفته است ، در دل از ذات باری تشکر کنید و خدا را سپاس بگویید که شما رابه چنین بلایی دچار نکرده است . به عبارتی ، اگر آدم گرفتار و ورشکسته ای را دیدید، بجز وظایف انسان دوستانه ای که به عهده شماست ، در درون خود بیندیشید که این گرفتاری و این آبروریزی ، می توانست گریبانگیر شما باشد؛ و نه فقط به خاطر دوراندیشی و درایت و تدبیر، که مهمتر از آن ، لطف و عنایت حضرت حق بوده است که شما را از درگیر شدن در مثل این گرفتاری بازداشته است وظیفه شما شکر است و عبرت.در این مقال ، شهرام جزایری را به قوه قضاییه وا می گذاریم و بحث و بررسی پیرامون قوانین و مقرراتی را که به امثال او اجازه داده ، این چنین تصاعدی - البته تصاعد هندسی - دارایی خود را تکثیر کنند نیز به عقلای دو قوه دیگر وامی نهیم . به رشوه بگیران وکار چاق کن های شهرام نیز از این زاویه نگاه نمی کنیم که بیشتر متعلق به کدام جناح سیاسی اند. اصلا اگر در مملکت چند مقوله فراجناحی ومقبول الطرفین داشته باشیم ، یکی همین قضیه مال جمع کردن ، و رشوه دادن و رشوه گرفتن است !و اما برویم سراغ اصل ماجرا و یا قسمتی از اصل ماجرا :گفته می شود چهار، پنج تن از وکلای مردم - مردمی که همه می دانیم گرفتارند و هشت شان گروی نه شان است - به دعوت وی و با پول یک نفر دیگر به آن سوی آب پریده اند و فرض کنید برای پیدا کردن راهکارهایی به منظور رفع گرفتاری های موکلانشان عرق ریخته اند - البته اگر سفر در تابستان بوده ، حتما عرق بیشتری ریخته اند! - و هدایای ناقابلی هم دریافت کرده اند.و گفته می شود آن نماینده دیگر مبلغ ناچیزی ! - به اندازه جهیزیه سیصد یا چهارصد دختر دم بخت گرفته تا خرج انتخابات کند، که خدای ناکرده مبادا خانه ملت از وجود موجود عزیز و ذی قیمتی چون حضرت ایشان خالی بماند فکر می کنید سایر نمایندگان وصاحب منصبانی که تا به حال اسمشان رو نشده - که ان شاء الله اسم هیچ نماینده و صاحب منصبی در چنین جلساتی برده نشود - الان با خود چه می گویند و چه باید بگویند ؛فکر می کنید چند نفر از نمایندگان در خلوت - و نه در جلوت - می گویند: این رفقای ما بد کردند که حرام گرفتند و حرام خوردند؛ بد کردند که اعتماد مردم را به نمایندگان خود متزلزل کردند؛ اگر به من پیشنهاد رشوه می شد، توی دهان رشوه دهنده می زدم ؛ او را لو می دادم و چنین و چنان می کردم ؛ و فکر می کنید چند نفر از نمایندگان در خلوت می گویند راستی ، شانس آوردیم که وی سراغ ما نیامد؛ وگرنه ما هم در گناه غلتیده بودیم؛خوب شد ما در آن کمیسیون و جزو دعوت شونده ها نبودیم ؛ خدا کند پرونده آن خیری که به ما کمک کرد تا انتخابات را موفقیت آمیز برگزار کنیم ، رو نشود؛شاید هم بعضی از پیشرفته ترها بگویند :ای آقا! این امل بازی ها و این نگاه جهان سومی و این بازیهای جناحی چیست که راه انداخته اید ؛سیاست ، یعنی همین همه می دانند رفتن به مجلس ، خرج دارد و همه می دانند حقوق چهار سال نمایندگی با هزینه تبلیغات و سایر مخارج انتخاباتی همخوانی ندارد.و بعضی ها هم خواهند گفت : ای بابا! حالا خواسته اند فلانی را ضایع کنند، این مورد رو شده است ؛ وگرنه :گر حکم شود که مست گیرند در شهر هر آنچه هست گیرند به نظر می آید که دسته اول خیلی نباشند حداقل اگر از مردم - یعنی همان رای دهندگانی که این عزیزان ، نماینده آن مردمند - بپرسید، خواهند گفت : دسته اول خیلی نیستند تلخ ترین قسمت ماجرا همین جاست ؛ اعتماد مردم ذره ذره کم و کمتر می شود ؛و به نظر می رسد هزینه بسیار سنگینی باید پرداخت شود تا آب رفته ، به جوی بازگردد و اعتماد مردم به حد و حدود مقبول سالهای گذشته برگردد کسانی که خدا به آنها لطف کرده و در معرض این آزمایش منجر به آبروریزی قرار نگرفته اند، باید از خدا تشکر کنند. شکر عملی و مقبول در مقابل این لطف حضرت حق این است که با اختیاراتی که در نهاد قانونگذاری و یا اجرا و قضا در اختیار دارند، راه را بر لغزش خود و همقطارانشان در حال و آینده ببندند.من و شما که نه قانونگذاریم و نه دولتمرد، خیلی به خود بنالیم و خیلی جانماز آب نکشیم . به کدامیک از ما اگر یک پول قلنبه می دادند و می گفتند بفرمایید با این پول کار خیر کنید، یتیم خانه راه بیندازید، ائمه جماعات را بیمه کنید؛ آن گاه ما آن دست را پس می زدیم ؛ ما که الحمدلله دست به توجیه مان خیلی قوی است ؛ حتما برای دریافت پول توجیهی درست میکردیم و آلوده می شدیم به نظر می آید آزمایش سختی بوده است ؛ من و شما هم باید شکر کنیم ؛ و شکر ما این است که در هر جا هستیم ، شرایط جامعه را به سمت و سویی سوق دهیم که هموطنانمان ، فرزندانمان و نسل آینده این سرزمین ، نه رشوه بدهند و نه بستانند ؛ و این جز در سایه تربیت دینی ، رعایت مسائل حلال و حرام ، قناعت و پرهیز از بلندپروازیهای مالی، میسر نیست.همنوا شویم با سید ساجدان و بگوییم :خدایا به تو پناه می برم از این که حرص و زیاده خواهی در من جنب و جوشی مهار نشدنی داشته باشد. خدایا به تو پناه می برم از این که درجه قناعتم نازل و اندک باشد. خدایا به تو پناه می برم از این که نافرمانی تو را کوچک بشمارم.