مصرف افراطی و ترک سریع آرامبخش ها خطرناک است

آرامبخش ها داروهایی هستند که از طریق کاهش فعالیت سیستم عصبی مرکزی ، نوعی تسکین ایجاد می کنند

کد خبر: ۲۸۳۶

این داروها شامل مسکن ها، داروهای ضداضطراب و قرص های خواب هستند مشهورترین مسکن ها عبارتند از: بنزود یا زپین ها، باربیتورات ها و داروهای خواب آور و مشهورترین مسکن های مورد سوءمصرف را باربیتورانت های سریع العملی از قبیل آموباربیتال ، فنوباربیتال و سکوباربیتال تشکیل میدهند.چگونه سوءمصرف ایجاد می شود؛سوءمصرف ارادی زمانی به وقوع می پیوندد که فرد به طور دانسته و بدون تجویز پزشک ، اقدام به مصرف کرده و یا بدون اجازه طبی میزان و یا زمان های مصرف را بیشتر کند سوءمصرف غیرارادی زمانی ایجاد می شود که فرد زمان و مقدار داروی مورد مصرف را فراموش کند و یا نظام دقیقی برای مصرف آن نداشته باشد.نشانه های سوءمصرف چیست؛نشانه های مسمومیت حاد آرامبخش ها، شامل خواب آلودگی و خواب ، کاهش حافظه و توانایی تفکر، بی ثباتی جسمانی و اشکال در ایستادن و راه رفتن ، تغییرات خلقی ، نبود وضوح دیداری )تیرگی بینایی (، تکلم کند و نامفهوم ، فقدان بازداری یا گفتن و انجام دادن چیزهایی که در مواقع معمول شرم آور هستند، فقدان جهتیابی است نشانه های مصرف بیش از حد نیز شامل کاهش تنفس )کاهش توانایی نفس کشیدن (، کاهش فعالیت معدی - روده ای ، سندرم شوک ، مرگ ، کاهش شدید فشارخون ، بهت و اغماست.چگونه دوره حاد مصرف بیش از اندازه آرامبخش ها درمان می شود؛در وهله اول ، پزشک بیمار را تحت نظر دایمی قرار می دهد تا خطر ناتوانی تنفسی و ضعف دوره ای برطرف شود درمان ممکن است شامل ایجاد استفراغ ، تجویز داروی ادرارآور برای خالی کردن مثانه از ادرار، مراقبت روانپزشکی در مورد افراد خودکشی کننده ، شستشوی معده ، تجویز دارو برای کمک به دفع دارو از طریق روده ها و تنظیم مایعات بدن از طریق وریدی باشد اگر مورد شدید باشد، می توان از دستگاه تنفس برای بهبود تنفس و دستگاه دیالیز برای دفع مواد ناخواسته از خون استفاده کرد چگونه سوءمصرف آرامبخش ها درمان می شود؛بیمار به ترک تدریجی مسکن ها نیاز دارد، ترک آنی آرامبخش ها کاری خطرناک است و باید به تدریج صورت پذیرد خطرناک ترین مسکن ها شامل ؛ باربیتورات ها، گلوتمید، اتکلورونیول ، متی پریلون و متاکوالون است ترک باربیتورات های تندعمل در مقایسه با بنزودیازپین های طولانی اثر خطرناک تر است ، اگر به سرعت دارو را ترک کرد، حملات تشنجی ایجاد می شوند نشانه های ترک باربیتورات های تندعمل عبارتند از:بیقراری و عصبیت ، اضطراب ، ضعف عضلانی ، دلیریوم همراه با توهمات ، فقدان جهت یابی و افکار پارانوئیدی )گزند و آسیب (، تشنج های فراگیر، لرز، تحمل نکردن سروصدا و نور، کاهش فشار خون وضعیتی )افت فشار به هنگام بلند شدن سریع(کناره گیری از )ترک ( آرامبخش های طولانی اثر، دوره درمانی طولانی تری دارد و نشانه هایش خفیف تر است برای پیشگیری از تشنج ، برنامه ترک باید تدریجی باشد پزشک به شما برای کمک به ترک تدریجی ، بنزودیازپین تجویز می کند و به تدریج از میزان دارو می کاهدروان درمانی بخش مهمی از درمان است روان درمانی قبل از کامل شدن ترک باید شروع شود هدف درمان ، ارزیابی مشکلات درازمدتی است که موجب سوءمصرف دارو شده است همچنین یک هدف دیگر درمان بهبود احساس ارزشمندی و لذت بردن از زندگی بدون نیاز به داروست اثرات تا چه زمانی باقی می ماند؛ تداوم اثرات آرامبخش ها به میزان مصرف داروها بستگی دارد، طول دوره ترک نیز به وسعت و مدت سوء مصرف داروها وابسته است در طی زندگی ممکن است تمایل به سوءمصرف مواد به وجود آید، ولی باید از این مشکل آگاه بود و از مسکن ها تا حد امکان سایر مواد اعتیادآور دوری کرد چگونه می توان مراقبت کرد؛درمان تجویز شده توسط دکتر شامل مشاوره و برنامه های پیگیری را دنبال کرد و علاوه بر آن ، تغییرات زیر راباید در شیوه زندگی به عمل آورد به مدت 20 دقیقه و در هر هفته 3 یا4 بار ورزش کرد از تغذیه مناسب استفاده کرد مصرف قهوه و سایر داروها کم شود هر شب 6 تا8 ساعت باید خوابید و هفته ای یک یا دوبار به تفریح پرداخت سرگرمی هایی را بایدانتخاب کرد و به موسیقی گوش داد به طور روزانه از تمرینات آرامش آموزی و تصویرهای ذهنی در مورد تجارب مثبت زندگی استفاده شود و در مواقع فشار از تمرینات تنفس دیافراگمی استفاده شود با دوستان صحبت شود و از سایر نظامهای حمایتی کمک گرفته شود این نگرش را باید ایجاد کرد که مشکلات تمام خواهند شد چگونه می توان از سوءمصرف آرامبخش ها جلوگیری کرد؛از مصرف داروها اجتناب شود، مگر این که توسط یک پزشک متخصص تجویز شده باشد، همچنین از موقعیت هایی که در آنها دارو مصرف می شود، اجتناب شود از مصرف الکل خودداری شود؛ زیرا کنترل بر رفتار را سست می کند و موجب آغاز مصرف مجدد دارو و یا افزایش اضطراب و افسردگی می شود.