سوغات "مالرو" از سفر به کامبوج

در کامبوج ، معابد، مقبره ها یا قصرهای امپراتوری خمر منطقه ای جذاب و وهم انگیز است

کد خبر: ۲۷۴۷

بایاوارمان دوم امپراتوری خمرها این محل را بنا نهاد و در آنجا زندگی کرددر گوشه هایی از این بناها یک راه مجسمه سنگی وجود داشت که سرنداشتند؛ حدود پنجاه مجسمه بزرگ سنگی . زمانی که منطقه تاریخی آنکور در دل جنگلهای انبوه کشف شد، تا دولت وقت بیاید به خود بجنبد و مرات آنجا را به عهده بگیرد، رندان آمده بودند و سرها را با اره سنگبری بریده و برده بودند در موزه های معروف دنیا، بخش کامبوج پر از این سرهای بریده است در اکتبر1923 آندره مالرو که هنوز جوان بود و کتابی ننوشته بود، اما در جامعه روشنفکران پاریس سری توی سرها درآورده بود، به زنش گفت : برای این که بتوانیم چند سالی راحت زندگی کنیم ، باید چند اره سنگبری بخریم و به آنکور برویم چند مجسمه را از بدنه معبد جدا کنیم به دلالهای امریکایی بفروشیم و همین کار را هم کردند و در محل دور افتاده "بانتی سرای " که هنوز درست حراست نمی شد، اره ها را به کار انداختند دو روز با ترس و لرز کار کردند چند تنی سنگ به دست آوردند، آنها را بسته بندی کردند و راهی پنوم پنه شدند؛ اما به محض ورود به پنوم پنه دستگیر شدند راهنمای کامبوجی از سرندای وجدانی و وطن پرستی ، آنها را لو داده بود با دستگیری آنان بلوا شروع شد روشنفکران پاریس نامه سرگشاده ای به امضای آراگون ، آندره ژید، فرانسواموریاک و آندره برتون نوشتند و اعتراض کردند و در نهایت بعد از دادگاه و قرار دو سال زندان و مجازات های دیگر، مالرو آزاد شد و به پاریس بازگشت ؛ البته بدون مجسمه ها! مجسمه ها از نو سرجای اولشان قرار دارند و حالا وقتی به تماشای "بانتی سرای " می روی ، راهنماها با خنده آنها را نشانت می دهند و می گویند: قضیه مالرو را که میدانی؛ و البته میدانیم که مالرو چندین سال بعد وزیر فرهنگ دولت دوگل در فرانسه شد.هنوز بسیاری از محققان و هنر و تاریخ ، این حرکت مالرو راغیر قابل بخشش می دانند؛ اما وقتی می بینیم که موزه های فرانسه و دنیا به صورتی قانونی این اشیای دزدی شده و قاچاق را خریده و به تماشا گذاشته اند، از قبح عمل مالرو کم می شود. گناه مالرو فقط این بود که مجسمه ها را به نفع خودش اره کرده بود و نه به نفع کشورش!