به بهانه نمایش فیلم سینمایی حرفه خبرنگار اثر آنتونیونی از سینما4

حرفه خبرنگار به خاطر حضور جک نیکلسون و با اولین نمای هجده دقیقه ای اش که بدون قطع فیلمبرداری شده است از جمله آثار ماندگار آنتونیونی است

کد خبر: ۲۵۱۷

جلگه رود خاپو نخستین فیلم مستند آنتونیونی است که وی آن را در سال 1947 با تدوینی مجدد به معرض دیدعموم گذاشت آنتونیونی در سال 1948 فیلم نظافت شهری را ساخت او بااین فیلم همکاری خود را با آهنگساز محبوبش جووانی فوسکو که موسیقی بسیاری از آثاراو را نوشت آغاز کرد آنتونیونی در سال 1950 نخستین فیلم بلندش وقایع یک عشق را با بازی ویتی خلق کرد. آنتونیونی سرانجام با فیلم رفیقه ها در سال 1955 توانست سبک خاص فیلمسازی خود را به عرصه هنر هفتم معرفی کند بااین که او در سال 1957 توانست نمایشنامه من یک دوربین هستم را با بازی مونیکا ویتی به روی صحنه بیاورد و جنجالی به پا کند ولی شهرت جهانی آنتونیونی با فیلم ماجرا آغاز شد آنتونیونی پس از یک وقفه 15 ساله در زمینه ساخت فیلم های سینمایی ، کار در این زمینه را باز با حضور مونیکا ویتی دنبال کرد این فیلمساز صاحب سبک ، از مهمترین سینماگران نیمه دوم قرن بیستم محسوب می شود؛ زیرا وی توانست با خلق آثاری ماندگار، در فرم و محتوای سینما، تحولی عمیق به وجود آورد.در مجموع با مروری بر آثار وی ، می توان در مضمون و محتوای فیلمهایش ، به اضطراب ، تردید و نگرانی های بشر امروز و همچنین بدبینی مطلق به امکان ایجاد رابطه معنوی بین انسانها پی برد.فیلمهای آنتونیونی در نظر اول مملو از سکوت ها، خلاها و واکنش های دیگر انسان مضطرب و بی امید است . اینها لحظاتی اند که در زندگی انسان ها آنتونیونی بسیار یافت می شوند و فیلمسازان معمولی از به کارگیری آنها در فیلمهایشان ، بشدت خودداری می کنند؛ زیرا آنان معتقدند استفاده از این نوع کار، برخلاف اصول بیان سینمایی است . در حالی که آنتونیونی به هیچ وجه از رسوم و قراردادهای عادی بیان سینمایی پیروی نمیکند.او معتقد است قطع و وصل ها و نقطه گذاری ها، تابع کیفیت فیلمنامه و حالات روحی شخصیت ها هستند، نه اصول رایج سینما.استفاده از تصاویر درشت )کلوزآپ ( در فیلم های او به وفور دیده می شود. بهره جویی از زمینه های خشک ، خالی و بی روح را، تنها در آثار سینمایی او می توان یافت . رنگ خاکستری بر همه رنگها غلبه دارد و او فضا و نور را در گویاترین اشکال به کار گرفته است...در مجموع تمام ساختمان فیلم های آنتونیونی ، از ملال و اندوهی که در محتوای همه آثارش نهفته است ، حکایت دارد.آدمهای اصلی اکثر فیلم های آنتونیونی را زنان تشکیل می دهند، وی در این باره گفته است : تجربه ای که بیش از هر چیز دیگر مرا به جانب فیلمسازی سوق داد، زندگی در محیط بورژوازی بود که من از آن برخاسته ام . من احترام خاصی نسبت به زنان قائلم ؛ زیرا من در دامن زن بزرگ شده ام.شاید همین علاقه فطری است که موجب می شود من زنها را بهتر در فیلمهایم درک کنم . من بین زنها و در میان آنها پرورش یافته ام . گاهی مرا سرزنش می کنند که همه چیز را از دور می نگرم ، در حالی که این روش روایتگری من در سینماست . درونگری من شاید معمول حجب و عفت ذاتی من باشد.صدای فیلم نیز برایم از اهمیت زیادی برخوردار است . به ساند افکت ها مثل سر و صدای موجود در طبیعت یا صدای ماشین ، بیشتر از موسیقی اهمیت می دهم ؛ زیرا موسیقی عاملی اضافه شده بر فیلم است ، در حالی که سر و صدا به خود فیلم تعلق دارد.در مورد شیوه فیلمسازی آنتونیونی باید گفت ، بسیاری از فیلمسازان ابتدا داستانی انتخاب می کنند و بعد محل هایی برای بیان آن می یابند، اما آنتونیونی فیلمسازی است که اول محل را پیدا می کند و براساس آن ، فکر و مایه داستان را رشد می دهد و سپس آن را به تصویر می کشد. برای نمونه "لندن " محلی برای خلق "آگراندیسمان " و "آریزونا" محلی برای "قله زابریسکی" بودند.در میان آثار آنتونیونی ، دو فیلم "آگراندیسمان " و "قله زابریسکی " از اهمیت بیشتری برخوردارند؛ چرا که او در "آگراندیسمان " برخلاف گذشته از عشق انسانها و مساله پیوند سخن نمی گوید، بلکه درباره زندگی و واقعیت حرف میزند.فیلم "قله زابریسکی " با آن که در خطوط اصلی )مفاهیم تنهایی ، گریز از جامعه و آدمها و...( با دیگر فیلمهای وی همزبان است ، اما ناگهان با تغییر جهتی شگفت ، به طرح مسائل اجتماعی می پردازد و نظرگاهی اجتماعی - سیاسی پیدا میکند.آنتونیونی در ساخت فیلم های سیاسی خلق فیلم ؛ "حرفه خبرنگار2 " در سال 1973 ، جامعه به معنای سیاسی آن را که تاکنون در کارهایش هیچگونه تشخصی نداشت ، بوضوح مشخص می کند و آن را یک عنصر اصلی فیلم قرار می دهد. ثانیا وی بر خصلت های آدمها و جامعه سخت تاکید می کند و حتی آن را علت گریز قهرمانان فیلم خود قرار میدهد.دیوید لاک امریکایی ، برای ساختن فیلم مستندی به آفریقا سفر می کند. وی در آفریقا با یک دلال قاچاق اسلحه به نام "رابتون " آشنا می شود. رابتون پس از مدتی بر اثر سکته قلبی جان می سپارد. دیوید لاک که از دوران کودکی بشدت دچار عقده خود کم بینی است ، خود را به جای رابتون معرفی می کند تا بلکه با تصاحب ثروت او به آزادی ای که به دنبالش است ، دست یابد؛ ولی رابتون همچنان شبح و سایه ای همراه اوست و از دیوید لاک دستبردار نیست..."حرفه ، خبرنگار" به خاطر حضور جک نیکلسون و با اولین نمای 18 دقیقه ای اش که بدون قطع فیلمبرداری شده است ، از جمله آثار ماندگار آنتونیونی است . این فیلم چون "آگراندیسمان " و "قله زابریسکی " می کوشد با تجربه و تحلیل آدمها و صحنه های سخت و خاکستری مملو از سکوت ، به تحلیل درونمایه یک امریکایی در قلب آفریقای سیاه و قاچاقچیان اسلحه بپردازد. جدا از حضور جک نیکلسون ، ماریا اشنایدر، جنی رانار و یان هندی در این فیلم حرفه ، خبرنگار، این فیلم بازگو کننده تسلط وصف ناپذیر آنتونیونی در روایت درست داستانی با وجوهی پیچیده به وسیله ابزاری به نام سینماست