زاویه دید

به بهانه پخش فیلم سی ونه پله درشبکه 5 سیما

کد خبر: ۲۱۹۷

پخش گنجینه های پنهان مدتی پیش در همین ستون ابراز امیدواری کردیم که گاهی شبکه های سیما در کنار فیلمهای سینمایی معمولی یک فیلم بکر را نیز ارائه کنند و این نوع فیلمها را گنجینه های پنهان هنر هفتم نام نهادیم.بظاهر این امید به بار نشسته است ورسیون اصلی واولیه فیلم سی ونه پله از رمان جان بیوکان شکل گرفته است که در سال 1935 آلفرد هیچکاک با فیلمنامه ای که چارلز بنت و آلما ریویول از روی آن رمان نوشتند فیلمی یکدست و سراسر تعلیق به وجود آورد.در این ورسیون قتل یک جاسوس مطرح می شود که پلیس در صدد است این قتل را به گردن نزدیکترین دوست قربانی بیندازد و در این خصوص دوست جاسوس به اسکاتلند می رود و تلاش می کند تا قاتل اصلی را پیدا کند و تحویل پلیس بدهد.25 سال بعد از ساخت این فیلم ، یک دوباره سازی توسط رالف توماس انگلیسی از رمان "جان بیوکان " انجام گرفت که البته حرفی نیز برای گفتن نداشت ؛ اما در سال 1978 و این بار "دان شارپ " امریکایی ورسیون جدیدی از این داستان ارائه کرد. آنچه که "مایکل رابسون " به عنوان فیلمنامه نویس عرضه کرد، شباهت های تام و تمامی با فیلم هیچکاک داشت ؛ با این تفاوت که پرداخت شخصیت بازیگران یا قهرمانان فیلم دارای نوسانات شدیدی شده بود؛ اما آنچه باعث اعتبار و آبروی این ورسیون شد، همانا بازی هنرپیشه فقید انگلستان یعنی سرجان میلز به نقش جاسوس اصلی است.در این زمینه ها، همبازی شدن رابرت پاول )بازیگر فیلم عیسی بن مریم ( با جان میلز خود نقطه عطفی به شمار می آمد. حضور دو بازیگر انگلیسی که یکی با کوله باری از شهرت و اعتبار آخرین روزهای فعالیت هنری اش را طی می نمود، و دیگری با چند کار در خور توجه به آینده با خوشبینی نگاه میکرد.پخش چنین فیلمهایی برای مخاطبان و بینندگان تلویزیونی یکی از راهکارهای احترام به مخاطب است . در سالهایی که مخاطب ، فیلمهایی سراسر زد و خورد و پر از خشونت و قتل و عاری از هرگونه بار دراماتیک برایش نمایش داده می شود. )مجموعه سریال های پلیسی - جنایی تولید تلویزیون آلمان را به یاد بیاورید( پخش فیلمی مانند " سی ونه پله " می تواند آنها را با فیلمهای متفاوت آشنا کند. طبیعتا رویت بازی "جان میلز" )در نقش سرهنگ ( و رابرت پاول )در نقش ریچارد هنی ( مخاطب را برای چند روزی از دنیای پرهیاهوی سریال ها و فیلمهای سینمایی هوچی گرا نجات می دهد و بویژه به مخاطب جوان یادآوری می کند که سینما دارای بازیگران قابل و توانمندی مانند جان میلز بوده است که می تواند باحضور در یک فیلم ، آرامش و لذت دیدن یک فیلم سینمایی مطلوب را به مخاطب هدیه کند.در اینجاست که مخاطبان و بینندگان جوان که سینما را فقط در افراد زورمند مانند آرنولد و راکی و بازیگران خوش تیپ و بر و رودار مانند دی کاپریو و برادپیت و تام کروز جستجو می کردند، متوجه می شود که سینما ستاره های اصلی و آبرودار خود را سالهاست که از دست داده و آنهایی که در عصر کنونی به عنوان "سوپراستار" شهره آفاق شده اند، در مقابل بازیگران ممتاز قدیمی و آنهایی که درگذشته اند، نور لرزان شمعی در مقابل فوران انوار ستاره های درخشان هستند.کمک به این شناسایی مسلما یک فرآیند فرهنگی است که سیما وظیفه دارد با انجام راهکارهایی مانند آنچه که در بالا به آن اشاره شد، بدان دست یابد.چندی پیش "سی و نه پله " آخرین فیلم جان میلز برای بینندگان تلویزیونی نمایش داده شد. در "سی و نه پله " وی هفتاد سال داشت ؛ اما بینندگان و مخاطبان قدیمی ، او را با فیلمهایی همچون "داستان کلاتیز،1995 " و "جنگ و صلح ،1956 " بیشتر به یاد می آورند. اما فیلمی از جان میلز که در سالهای بسیار دور چندبار از سیما پخش شد، یکی از مهمترین فیلمهای او به نام "انتخاب هادسن،1954 " است.ای کاش در ادامه روند پخش "گنجینه های پنهان "، روزی خبر برسد و در کنداکتور روزنامه "جام جم " نیز مژده داده شود که فیلم سینمایی "انتخاب هادسن " پخش خواهد شد. پس منتظرش مینشینیم.