مشکل آب حل نمی شودمگراینکه مردم ازتهران بروند
کد خبر: ۱۲۴۷
به عنوان پرسش اول ، چرا وضعیت آب شهر تهران به اینجا رسیده است ، واقعیت چیست ؛شهر تهران از جمله شهرهای کشور است که رودخانه پر آبی در آن وجود ندارد و این شهر قبلا در سالهای نزدیک به 50 سال پیش ، فقط از طریق تعدادی رشته قنوات آبیاری می شد و مردم از آن آبها استفاده می کردند. مردم قدیم تهران برخلاف اکثر شهرهای کشورمان ، در کنار رودخانه زندگی نمی کردند و برای این که بتوانند نیاز خودشان را برآورده کنند، قبلا آب انبار داشتند و از طریق جویهای آبی که از کنار محله ها رد می شد، نیاز خودشان را برطرف می کردند. شهر تهران از همان ابتدای حیات خودش ، شهری خشک بود، در جنوب تهران نیز آب شرب لازم وجود نداشت . به طور کلی ایجاد شهر تهران از ابتدا از نظر ما غلط بوده است و نباید با توجه به کمبود آب ، در این شهر سکنا می گزیدند و تبدیل به پایتخت میشد و روز به روز هم جمعیت آن افزایش مییافت.در زمان قاجاریه که جمعیت تهران رو به افزایش گذاشت احساس نیاز به آب بیشتر شد، مسوولان وقت به فکر چاره افتادند و می بینیم تمام طرحهایی که برای برآورد نیاز مردم تهران در نظر گرفته بودند، همه به صورت موقت بوده است و آب را در ابتدا یک وسیله زینتی می شمردند همان طور که هنوز هم در مورد فاضلاب این اشتباه را می کنیم و فاضلاب را به صورت یک ضرورت نمی بینیم . در حالی که در کنار ایجاد خطوط آب ، باید از همان زمان اول ، شبکه فاضلاب را هم ایجادمی کردیم تا به این وسیله مشکلات آبمان نیز حل می شد. متاسفانه در طول 40 سال گذشته ، به آب آن طور که باید نگاه نشد و همیشه شهرسازی ما یک قدم پیش از آب حرکت کرده است ؛ یعنی اول شهرک و مجتمع را ساختند و بعد از آن به فکر آب آن افتادند.در دوره قاجاریه برای جبران کمبود آب ، از رودخانه کرج نهر آب را گرفتند و به صورت ثقلی به شهر تهران منتقل کردند. این کار با مشکلات آن زمان حرکت عظیمی بود و قسمت عمده ای از مشکلات مردم تهران را حل کرد. پس از گذشت یک دوره سد کرج هم پاسخگوی مردم تهران نشد و متاسفانه هجوم جمعیت تهران موجب شد که به فکر ایجاد تاسیسات بهتر بیفتند. فکر ایجاد سد برای جمع آوری آب در سال 1329 به وجود آمد که در سال 1334 سدامیرکبیر ساخته شد و از آن طریق آب وارد آبگیر بیلقان شدکه 30 کیلومتر دورتر از تهران قرار دارد. آبگیر بیلقان محلی است که آب سد کرج وارد آن می شود و در آنجا یک تصفیه مقدماتی می شود و سپس از طریق دو خط لوله فولادی ، آب به تصفیه خانه جلالیه هدایت می شود که نزدیک به 3 متر مکعب آب در ثانیه را برای جمعیتی نزدیک به یک میلیون نفر تصفیه می کند. ولی روند روبه رشد جمعیت تهران ثابت نماند و جمعیت افزایش یافت ، روز به روز که جامعه ما با فناوری بیشتر آشنا شد، جمعیت شهری ما افزایش پیداکرد. مسوولان تهران هشدار میدادند که آب این شهر محدود استیعنی مسوولان تهران ، چنین روزی را پیش بینی می کردند؛بله مرتبا هشدار داده می شد ولی چه فایده که جمعیت درحال افزایش بود تا این که راهکار دادند از دورتر آب آورده شود. بعد از این که جمعیت افزایش یافت و این مقدار آب کافی نبود، مقدار آبی که از سد کرج شاید برای آب کشاورزی دشت شهریار و رباطکریم استفاده می شد؛به وسیله دو رشته خط بتنی بسیار بزرگ به تصفیه خانه شماره 2 تهران منتقل کردند تا این که باز هم جمعیت زیاد و زیادتر شد که در آن وقت مجبور شدند علاوه بر سد کرج ، سدلتیان را در شرق تهران - رودخانه جاجرود احداث کنند و به دنبال آن تصفیه خانه شماره 3 و4 را نیز احداث کردند. با این چهار تصفیه خانه چیزی حدود نزدیک به 22 متر مکعب آب در ثانیه تصفیه می شد. بازهم متاسفانه برجمعیت شهر تهران افزوده شد و بررودخانه های اطراف تهران نیز سد زده شد تا این که چاره ای نداشتیم و مجددا به طرف منابع زیر زمینی رفتیم و در حالی که سالهای سال بود که این منابع دیگر مورد استفاده نبود، باز هم این منابع تکافو نکرد و مجبور شدیم به دورتر برویم و سد لار را احداث کردیم که منبع آبی برای شمال کشور ما بود. متاسفانه علی رغم اعتراضات ما، مساله کمبود آب تهران بیشتر و بیشتر جلوه گر شد و متاسفانه شاهد افزایش مهاجرت به طرف تهران بودیم و در حالی که از سال 1370 از تمام منابع آب تهران استفاده شد و تقریبا در سال 72 منابع آب ما با مصرف یکی شد؛ یعنی آب مازادی برای جبران مصرف نداشتیم . از سالهای گذشته پیش بینی کردیم که از آب سد طالقان استفاده کنیم که به دلایل مختلفی هنوز آن طرح اجرا نشده است و اخیرا کلنگ زنی شد و برای ساخت این سد حرکتهایی صورت گرفت که در سالهای بعدی شاهد آوردن آب سد طالقان به طرف تهران خواهیم بود. بنابراین درحال حاضر نزدیک به چهار پنج سال است که خشکسالی مطلق در تهران اتفاق افتاده است و میزان بارندگی 250 میلی متری که در سال در حوزه های آبریز سد کرج و لتیان داشتیم و جوابگوی ما در طول سال آبی بود، در این چند سال اتفاق نیفتاد و متاسفانه تمام یخچال های کوه دماوند که منابع تغذیه آب تهران بودند، همه آب شدند و در سالهای مختلف 78 ،76 و75 ما هشدارهای لازم را دادیم که این وضعیت نگران کننده است و امکان ندارد که بتوانیم آب مورد نیاز مردم را تامین کنیم . تا این که متاسفانه به سال 80 رسیدیم که با کمبود شدید آب روبه رو شدیم . البته این اتفاق به یک صورتی در سال 70 برای ما به وقوع پیوست و سطح سدهای ما خیلی پایین آمد و نگران شدیم که به هیچ عنوان نتوانیم آب تهران را تامین کنیم که طبق معمول خداوند به فکر ما بود و برکاتش ناگهان شامل حالما شد و باران و برف سنگینی در پایان سال آمد و مشکل ما راحل کرد. ولی حالتی که امسال اتفاق افتاده بسیار نگران کننده تر از سال70 است و جمعیت نسبت به سال70 بسیار افزایش یافته است.طبق آماری که اعلام می کنند، روزی هزار نفر به عنوان مهاجر به جمعیت تهران اضافه می شود. در همین حال اطراف تهران بدون حساب و کتاب ساخته می شود بدون این که بپرسند که آیا در آن مناطق آبی وجود دارد یا نه ؛شما به سدهای تهران اشاره کردید که به مرور زمان به دلیل نیاز احداث شد، در شرایط فعلی که بحران بی آبی بسیار شدید است و صحبت از احداث سد طالقان است آیا سد طالقان می تواند این کمبود را جبران کند؛به هیچ عنوان معتقد نیستم که سدطالقان در آینده بتواند تکافوی آب تهران را بکند و ما به سدهای دورتر هم نیازمند خواهیم بود. همان طور که می دانید، منابع زیرزمینی ما کاهش یافته است و ما نمی توانیم به صورت مداوم از آن منابع استفاده کنیم . این منابع میراث گذشتگان ماست و باید آن را برای نسل آینده حفظ کنیم متاسفانه با برداشت های بی رویه ای که از این منابع داشتیم ، مشکلات زیادی برای خودمان به وجود آوردیم . ما باید بتوانیم از منابع دور دست برای تهران آب تامین کنیم . طبق آمار، تا سال 1400 جمعیت تهران ممکن است به 18 میلیون نفر برسد که جمعیتی نیست که بتوان با این مقدار منابع آبی آن را نگاه داشت . پیش بینی کردند که سد مامرود را در شرق تهران بزنند تا آب این منطقه را تامین کند.پیش بینی کردند از منطقه سوهانک از آب سد لار که حالا اصلا خشکیده است و باور کنیم که این سد در آینده دوباره احیا شود و آبی را ذخیره کند،15 متر مکعب آب در ثانیه از سد لار به تصفیه خانه پنجم بیاورند و به صورت ثقلی توزیع بکنند. اگر چنانچه آن 15 متر مکعب آب در ثانیه به صورت کامل به شرق تهران برسد و از آن طرف بالای 3 متر مکعب در ثانیه از سد طالقان برای غرب تهران گرفته شود وبتوانیم از تصفیه خانه شماره 6 در غرب تهران استفاده کنیم ، شاید بتوانیم خود را برای جمعیت انبوهی که در سال 1400 در تهران پیش بینی می شود، مهیا کنیم . ولی آنچه که مسلم است این که هم خشکسالی داریم و هم کمبود آب و هنوز این منابع هم آماده نیست . به هر حال بزرگترین کاری که می توانیم انجام دهیم ، کاهش جمعیت است ما باید ببینیم چگونه می توانیم انگیزه ایجاد کنیم که افراد شهر تهران را ترک کنند، جلوی ساخت و سازها باید گرفته شود. تنها مشکل آب نیست ، فضای سبز، ترافیک ، آلودگی هوا و حتی مخابرات؛ همه اینها با مشکل ازدیاد جمعیت روبه رو هستند.برای امسال چه چاره اندیشی شده است؛همکاران ما برای امسال راهکارهای مختلفی پیش بینی کردند، از آن جمله تامین آب از منابع زیر زمینی است که نزدیک به یکصد حلقه چاه را تا آخر امسال حفاری می کنند، آماده سازی شبکه تهران برای توزیع مناسب و بازسازی چاههای فرسوده و قدیمی و بازسازی شبکه توزیع گامهایی است که برای جبران کمبود آب در سالهای اخیر در نظر گرفته ایم ، ما نیازمند کمک مردم هم هستیم . هنوز هستند افرادی که استخر دارند و آن را پرآب می کنند و ما متوجه نیستیم . ارگان های فرهنگی ما باید در این زمینه بیشتر کار کنند. ما در روزهای اول نوبت بندی حدود10 درصد صرفه جویی آب داشتیم که الان به حدود4 در صد رسیده است . این نشان می دهد که بحران آب برای مردم عادی شده است . در صورتی که در نیمه دوم سال ، بحران آب برای ما تشدید می شود. اگر سال آینده بارندگی مناسب نداشته باشیم ، حتما دچار مشکل جدی خواهیم شد. آن طور که به ما اعلام می کنند، آب سد لار تمام شده است. آب سد لتیان و امیر کبیر هم در حال اتمام است.آیا به روزی خواهیم رسید که بگویید دیگر آب نداریم؛اگر با همین وضعیت پیش برویم ، ممکن است به روزی برسیم که آب نداشته باشیم و آن وقت است که نمی دانیم چگونه باشرمندگی آن را به مردم اعلام کنیم.این حرف که مشکلی را حل نمی کند، آیا تصمیم جدی برای حل این مشکل گرفته شده است؛ما به فکر هستیم .80 در صد کار برروی دوش ماست . در حال تامین آب از طریق حفر چاهها، بازسازی قناتها و آوردن آب از راه دور هستیم ، ولی نیازمند این هستیم که مردم حتما به مساله صرفه جویی آب توجه داشته باشند.فکر می کنید روزی برسد که با آب چاهها و قنات آب تهران را تامین کنید و آیا آب چاهها و قنوات برای تهران می تواند کافی باشد؛نه کفایت نمی کند، مگر این که نوبت بندی را افزایش دهیم.پس امکان افزایش نوبت بندی آب وجود دارد؛بله ، اگر بارندگی کافی نداشته باشیم ، حتما نوبت بندی آب افزایش مییابد.استفاده از آب چاهها در کیفیت و طعم آب تاثیر نمی گذارد؛ قطعا آبهای زیرزمینی با آبهای سطحی تفاوت هایی به لحاظ کیفیت و طعم دارد؛ ولی آب تهران به لحاظ کیفیت تغییری نکرده است . فقط املاح معدنی آن زیاد شده است که ضرری برای بدن انسان ندارد و ما همچنان یکی از بهترین آبهای دنیا را داریم.سد طالقان چه زمانی مورد بهره برداری قرار می گیرد؛مسوولان اعلام کردند4 سال دیگر به اتمام می رسد و وارد مدار می شود.پس در حال حاضر مشکلی را حل نمی کند؛بله در حال حاضر فایده ای برای حل مشکل آب ندارد.چرازودتر برای ساخت این سد اقدام نکردند؛شاید شرایط این گونه ایجاب می کرد که زودتر از این ، سد طالقان را نسازند.از این که فرصت این گفتگو را فراهم کردید، متشکریم.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها