آزمون سرنوشت خراب کنی !

کد خبر: ۳۸۳

می خواهیم از طریق یک دوست جوان ، بار دیگر از معضل کنکور برایتان بنویسیم . شاید تعجب کنید که چرا حالا؛ اما اینک که تب کنکور روبه کاهش گذاشته و کلاسهای دانشگاه آغاز شده است ، شاید راحت تر بتوان از کنکور گفت و نوشت . آنچه می خوانید، درد دل یکی از هزاران هزار جوانی است که از کنکور مینالند.شما هم اگر می خواهید، همین امروز قلم بردارید و در این باره بنویسید صفحه جوان منتظر نامه دوستان خود در باره معضلی به نام کنکور و سایر مسائل و مشکلات جوانان است:کنکور سراسری امسال هم برگزار شد و اندکی از بسیار مشتاقان ورود به دانشگاه به آرزوی خود رسیدندو مثل هر سال و شاید مثل تمام سالهای بعد، امسال هم جمعیت اندک پذیرفته شدگان و صف میلیونی پشت کنکوری ها، اضطراب و فشارهای عصبی داوطلبان و خانواده ها، ماهیهایی که موءسسه های آموزشی از آب گل آلود صید می کنند را نشان داد و این قصه هنوز هم سر دراز دارد!از هم اکنون دوباره موءسسات آموزشی و مشاوره ای ورود به دانشگاه دست به کار شده اند تا برای سال بعد مشتری جذب کنند اما کنکور دیگر دروازه ورود به دانشگاه نیست که آزمونی است سرنوشت خراب کن تا سرنوشت ساز. همان غول قصه های مادر بزرگ است که می خواهد من ، شما و همه کسانی را که به آینده ای نه چندان روشن که مبهم چشم دوخته اند، ببلعد. کنکور اولین سد بلند پیش روی یک جوان در آغاز آینده و ورود به دنیای فرداست.نه تنها کارشناسان آموزشی که اعتقاد دارند کنکور به یک بحران آموزش عالی تبدیل شده است بلکه کارشناسان اجتماعی نیز، کنکور و پیامدهای ناشی از آن را بحرانی اجتماعی تلقی می کنند. بحرانی که سالهاست ، ایجاد شده و هر سال حادتر و خطرناک تر از قبل می شود و متاسفانه مدیریت بحران برای حل این مشکل ، وجود ندارد. یا هنوز مسوولان آن را بحران نمی دانند تا در جهت رفع آن کار موءثر و اقدام عملی انجام دهند. تنها به وعده حذف کنکور یا بهبود شرایط آن در دراز مدت بسنده می کنند، دراز مدتی که سالهاست آغاز شده و معلوم نیست تا چه زمانی ادامه داشته باشد! براستی ، چه کسی و در چه زمانی باید این مشکل را حل کند و چرا با گذشت چند سال از میلیونی شدن متقاضیان ورود به دانشگاه فقط تعداد اندکی به ظرفیت دانشگاه ها اضافه شده است؛نگاهی دقیق تر به اثرات اجتماعی کنکور، بویژه در میان خانواده هایی که جوان یا جوانانشان در کنکور دانشگاه ها شرکت می کنند، حکایت از انواع اضطراب ها، فشارها و تنشهای عصبی دارد. این فشارهای عصبی زمانی مضاعف می شود که داوطلب در آزمون پذیرفته نشود. در این صورت ، جوان که نتوانسته انتظارات خود، خانواده ، دوستان و آشنایان را برآورده کند، با نوعی سرخوردگی اجتماعی روبه رو می شود. این عامل به همراه عواملی چون فقر، بیکاری ، نابسامانی های اجتماعی و خانوادگی و صدها عامل منفی دیگر، می تواند جوان را به سمت راههای رهایی کاذب نظیر اعتیاد به مواد مخدر، بزهکاری های اجتماعی و... سوق دهد، البته برای رفع معضل کنکور، اموری چون بهبود وضعیت کار و حل مشکل بیکاری ، افزایش ظرفیت دانشگاه ها و تربیت استادان و مدرسان باید صورت بگیرد و مدرسین باید که با توجه به شرایط موجود، این امر تحقق پذیر است و فقط به مدیریتی جامع نگر، کارآمد و با برنامه نیاز دارد که عوامل و فاکتورهای دخیل در این معضل آموزشی و اجتماعی را کاملا بشناسد و با بهره گیری از تجارب گذشته و نظر کارشناسان، برنامه ها و راههای عملی تدوین و اجرا کند.محمد مهدی کارگر