شعر انقلاب را مدیون مبارزات امام خمینی(ره) هستیم

به گزارش جام‌جم آنلاین ، پس از انقلاب اسلامی ایران با توجه به شرایط جدید، بسیاری از آثار ادبی فرصت بهتر و بیشتری برای دیده شدن پیدا کردند به این ترتیب که در حجم گسترده‌تری روانه بازار نشر و کتاب شدند و علاوه بر آن شاعران جوانی ظهور کردند که حرف‎های زیادی برای گفتن در حیطه ادبیات انقلابی داشتند. در واقع پس از انقلاب موج عظیمی در ادبیات ایران شکل گرفت.

سیّدمهدی حسینی شاعر معاصر ایرانی در گفت‎و‎گو با جام‎جم آنلاین در رابطه با این موضوع عنوان کرد: وقتی که موضوع انقلاب در شعر وارد شد نخستین چیزی که خیلی برجستگی داشت مضمون‎های انقلابی بود. این مضمون انقلابی از سال 42 به بعد یعنی وقتی که امام (ره) به تبعید رفت، وارد شعر شد و با موضوع مهدویت نیز گره خورد چون ما منتظر بازگشت امام (ره) بودیم. بحث عاشورا هم در این موضوع وجود داشت، بحثی که مربوط به این می‌شد که ما زیر بار ظلم نمی‌رویم.

وی افزود: این دو مضمون از سال 42 تاکنون درشعر انقلاب وجود داشته و هر چه پیش رفته‌ایم، پررنگ‎تر شده است. وقتی به دهه 50 رسیدیم و وقتی انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید این مضامین رنگ و بوی دیگری پیدا کرد. این مضمون با جلوه دفاع مقدس نیز دارای جلوه بیشتری شد.

حسینی افزود: ما بعد از دفاع مقدس یعنی از سال 67 تاکنون بیشتر با موضوع پاسداشت شهدا و الگو گرفتن و تاسی از آنها روبرو بودیم تا مبارزه با طاغوت که به ظاهر وجود نداشته است هر چند مضمون مبارزه با طاغوت اکبر یعنی هوای نفس همیشه در ادبیات ما به چشم می‎خورد.

این شاعر بیان داشت: نکته دیگری که در ادبیات ما وجود دارد به بحث حماسه برمی‌گردد که بر اساس نوع مضمون‌هایی که کشورها داشته‎اند گاهی اوقات پررنگ می شد، مثل مبارزه با طاغوت. پس از اتمام جنگ و شکل گرفتن تعریفی جدید از دشمن که مثلا با شبیخون فرهنگی وارد کشور می‌شود نوع و رنگ شیوه بیان حماسه در ادبیات ما تغییر کرد.

وی در ادامه گفت: مبحث بسیار مهم دیگر در ادبیات ما تنوع موضوعات است. بر اساس اتفاقات سیاسی که در کشور افتاد ، موضوعات شعر هم متنوع شد. به عنوان مثال بعد از دفاع مقدس شعرا ابتدا به سمت پاسداشت شهدا رفتند و سپس اتفاقات سیاسی که در ایران افتاد همانند فتنه 88 و یا جریان مدافعان حرم، شهدای هسته‌ای و یا جریان بیداری اسلامی هر کدام در ادبیات ما برای خودش جایی باز کرد و به موضوعات ادبیاتی ما تنوع بخشید.

حسینی یادآور شد: از جلوه های دیگر ادبیات ما که می‌توان به آن افتخار کرد حضور پررنگ جوانان است. جوانان با نگاه‌های خلاق خود توانستند آنچه که در ادبیات خارج از حوزه ادبیات دفاع مقدس اتفاق افتاد را یاد بگیرند و همان را در ادبیات انقلاب هم ظهور و بروز بدهند تا این نوع ادبیات از ادبیات معاصر و حتی جهان عقب نیفتد. اینها نکته‌هایی است که باید دقیق به آنها نگاه کرد و جدی گرفت.

وی خاطرنشان کرد: در یک جمع بندی کلی، ادبیات انقلاب هر چند نام 40 ساله را به دنبال خود دارد اما واقعیت این است که از سال 42 تاکنون این ادبیات پرمایه هم از نظر مضمون و هم از نظر تکنیک و شیوه‎های بیان وجود داشته و هم‌پای اجتماع، اتفاقات سیاسی و همین طور تحولات ادبی پیش رفته و تا امروز سرفراز بوده است.

این شاعر معاصر در خاتمه گفت: بحث دیگری در رابطه با ادبیات انقلاب وجود دارد که بحث شعارهای مردمی است و شاعر باید این شعارها را تبدیل به شعر کند. گاهی اوقات مرز بین شعر و شعار در عبارات و مضامین باید از سوی شاعران تمایز داده شود که البته این تمایز به صورت جدی مورد توجه واقع نشده است. به همین دلیل است که در برخی آثار، رنگ شعار می‌بینیم که البته افراد اهل فن می‌توانند این مرز و تمایز را تشخیص بدهند.