فوتبال در استادیوم خون!

حرکت‌هایی که گاهی مخالفان این ورزش را نیز ساکت و آنها را تبدیل به مدافعان سرسخت فوتبال کرده است. ماجرا به چندی قبل باز می‌گردد که در خبرها شنیده شد دو تیم فوتبال آرژانتین و اسرائیل می‌خواهند در سرزمین‌های اشغالی مقابل هم قرار بگیرند. همین‌جا بود که مخالفان جنایت‌های رژیم جعلی صهیونیستی اعتراضات خود را به این اتفاق آغاز کردند. پس از آن سفارت اسرائیل در بوئنوس آیرس طی بیانیه‌ای تائید کرد که بازیکنان آرژانتین تصمیم گرفته‌اند تا بازی برنامه‌ریزی‌شده خود با تیم فوتبال اسرائیل را به دلیل آنچه «تهدیدات و تحریکات علیه سوپراستار و کاپیتان تیم آرژانتین، لیونل مسی» بیان شده، لغو کنند.

فلسطینی‌ها روز پیروزی دیپلماتیک خود را، پس از آنکه اسرائیل تائید کرد دیدار بسیار مهم تیم ملی فوتبال آرژانتین در قدس لغو شده است، جشن گرفتند.

مبدا این تهدیدات در ابتدا مشخص نبود، اما وزیر امور خارجه آرژانتین، جورج فوری در یک مصاحبه رادیویی بیان کرد «مجموعه‌ای از تهدیدات که از طریق اینترنت ابراز شده‌اند» باعث ناآرامی تیم شد.

وزیر ورزش اسرائیل، میری رگو، عکس‌هایی را از کمپین‌های اینترنتی به خبرنگاران نشان داد که برای لغو بازی به آرژانتین فشار می‌آورند. برای مثال یک معترض در اسپانیا یک پیراهن تیم ملی آرژانتین را در حالی در دست گرفته که آغشته به رنگ قرمز است. وزیر این حرکت را به‌عنوانی شکلی از تروریسم توصیف کرد که از نظر وی قابل مقایسه با گروگان‌گیری سال 1972 در بازی‌های المپیک مونیخ است.

البته تصاویری که رگو نشان داد شامل هیچ تهدید مرگباری نبودند و فقط المان‌های یک کمپین رایج آنلاین را داشتند؛ تصویری از معترضین در حال راهپیمایی در بوئنوس آیرس، یک کاریکاتور و المان‌های رفتاری مانند درخواست محمد خلیل عبید فوتبالیست فلسطینی از مسی، که یک پای خود را براثر اصابت گلوله تک تیراندازان اسرائیلی هنگام تظاهرات در غزه از دست داده است. اکانت رسمی توییتر جنبش BDS نوشت: «تیم فوتبال آرژانتین قرار است در یک بازی‌دوستانه به مصاف اسرائیل برود. به کاپیتان مسی و هم‌تیمی‌هایش بگویید هیچ دوستی‌ای درباره کمک به اسرائیل در استفاده از ورزش برای پوشاندن جنایات وحشتناکش علیه فلسطینیان وجود ندارد.» براساس گزارش روزنامه Intercept، البته اخبار شبکه 2 تلویزیون اسرائیل در گزارشی اعلام کرد یک خبرنگار ورزشی آرژانتینی نزدیک به مسی(خوآن کورتس)، گفته «هیچ تهدیدی علیه جان بازیکنان وجود نداشت و آنها سهمی در تصمیم‌گیری برای لغو بازی نداشتند» و این تصمیم توسط دولت آرژانتین گرفته شده است.

در حالی که مقامات فلسطینی و فعالان و مردم عادی عضو جنبش BDS از مسی خواسته اند تا در آنچه آنها شیرین‌کاری سیاسی خوانده‌اند، شرکت نکند، اما تنها تهدید آن‌ها علیه مسی، افت محبوبیت جهانی وی بوده است. رئیس فدراسیون فوتبال فلسطین، جبرئیل رجب از هواداران خواسته بود تا اگر مسی در قدس بازی کرد، پیراهن‌هایی که از او دارند را بسوزانند.

معترضان اهل کاتالان که دو پیراهن فوتبال آرژانتین آغشته به رنگ قرمز را در اطراف زمین تمرین این تیم در بارسلونا در دست داشتند، به روزنامه آرژانتینی کلارین گفتند که آن‌ها مسی را تهدید نمی‌کنند، بلکه از او درخواست دارند تا در تطهیر تصویر اسرائیل و پرت کردن حواس جهانیان از سلاخی معترضین فلسطینی در غزه که همچنان در جریان است، به اسرائیل کمک نکند. رجب هفته گذشته در نامه‌ای به همتای آرژانتینی خود او را تشویق به لغو این بازی کرده بود، زیرا وزیر ورزش اسرائیل با دخالت خود محل بازی را از حیفا که شهری در محدوده مرزهای سال 1948 میلادی اسرائیل است، به قدس منتقل کرده است، شهری که اسرائیل از سال 1967 در آن بدون در نظر گرفتن هرگونه حقوق شهروندی، بر صدها هزار فلسطینی حکومت می‌کند. رجب در این نامه می‌گوید: «دولت اسرائیل فوتبال ساده را به یک ابزار سیاسی تبدیل کرده است.» وی افزود: «این بازی برای جشن گرفتن هفتادمین سالگرد دولت اسرائیل برگزار می‌شود و قرار است در ورزشگاهی برگزار شود که بر روی یکی از حداقل 418 روستای تخریب شده فلسطینیان به دست اسرائیلی‌ها در 70 سال گذشته یعنی روستای الملحا ساخته شده است.»

در حالی که رجب از مسی تشکر کرده و گفته اگر بازی طبق برنامه قبلی در حیفا برگزار می‌شد، مشکلی با این بازی نداشت، اما حامیان جنبش BDS خواهان فشار بیشتر برای تحریم کامل ورزشی اسرائیل مانند آنچه درباره رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی انجام شد، هستند.

حتی اگر کاپیتان آرژانتین مستقیما جنبش تحریم را تائید نکرده باشد، بازهم نظر فعالان فلسطینی و اسرائیلی درست است که خودداری این تیم از بازی در قدس، به نوعی لطمه زدن به وعده‌ای بود که دولت اسرائیل به شهروندانش داده است؛ این‌که آنها می‌توانند یک زندگی عادی داشته باشند و هزینه‌ای برای نادیده گرفتن دائمی حقوق شهروندی میلیون‌ها فلسطینی تحت کنترل ارتش خود نپردازند.

اسرائیل بر میلیون‌ها فلسطینی حکومت می‌کند، حقوق اولیه آنها را سلب می‌کند و این رژیم را با استفاده از نیروهای مرگبار خود تقویت می‌کند و همه این‌ها در حالی است که به شهروندانش می‌گوید این اتفاقات مشکلی ندارد و عادی است و آنها می‌توانند به دیدن مسابقه فوتبال، کنسرت یا ارکستر بروند. اما این اصلا معمولی و عادی نیست. صداهای آرژانتینی بیشتری، اعم از فوتبالی و غیر فوتبالی، در حال حمایت از این تصمیم و اقدام علیه اسرائیل در روزهای آتی هستند. نمی‌شود به کشتار دسته جمعی معترضان غیرمصلح و صلح آمیز، نیروهای امدادی، خبرنگاران و کودکان دست زد و توقع سکوت داشت. فوتبال ممکن است تنها چیزی باشد که واقعا بتواند تغییر نظر افکار عمومی نسبت به اسرائیل را کلید بزند اما این خبر خوبی است برای هرکه با عادی سازی آپارتاید و اتوکراسی تحت حمایت ترامپ مخالف است.

همان‌طور که مدیر یک گروه حقوق بشر اسرائیلی دو سال پیش در قدس گفت، مردم اسرائیل به وضوح می‌دانند چه می‌خواهند: «بیشتر از آنچه اکنون دارند، بدون هیچ‌گونه عواقبی.» این بدان معنی است که اسرائیلی‌ها تا زمانی که کشورشان بدون هیچ‌گونه حرکتی در راستای ایجاد صلح، به‌عنوان عضوی معمولی از جامعه جهانی شناخته شود، نیازی به پایان دادن به اشغالی که سال‌ها پیش آغاز کردند نمی‌بینند.

فشار فعالان حقوق بشری به‌دلیل استفاده ارتش اسرائیل از تک تیراندازان برای هدف قرار دادن هزاران معترض فلسطینی غیرمسلح که ابتدا منجر به نیامدن تیم فوتبال آرژانتین به اسرائیل و سپس فشار برای تحریم این کشور شده، باعث خواهد شد تا اسرائیل کمی عواقب جنایات خود را ببیند. روزنامه‌نگار اسرائیلی، آنشل ففر در توئیتر نوشت: «دلایل اصلی این لغو هرچه که باشند، سیاسی کردن این بازی توسط دولت نتانیاهو، خصوصا سفر خودخواهانه وزیر از‌خود‌راضی ورزش، رگو، این بازی را به هدفی مناسب و یک پیروزی بی زحمت برای تحریم کنندگان تبدیل کرد. جنبش BDS یک تهدید واقعی علیه اسرائیل نیست، بلکه تهدید واقعی، غرور احمقانه است.» روزنامه اسرائیلی هاآرتص گزارش داد که نخست‌وزیر بنیامین نتانیاهو به درخواست رگو، شخصا طی تماسی تلفنی با رئیس جمهور آرژانتین، مائوریسیو ماکری، صحبت و تلاش کرده تا مانع لغو شدن بازی بشود. اما ماکری به نتانیاهو گفته است که وی به قوانین بین‌المللی فوتبال که دولت‌ها را از دخالت در چنین تصمیمات ورزشی منع می‌کند، احترام می‌گذارد. ایمن عده که رهبری ائتلاف احزاب فلسطینی در کنست را برعهده دارد، گفت: «دولت نتانیاهو ممکن است حمایت ترامپ را به دست آورده باشد، اما حمایت جهان را از دست داده است. نمی‌شود از ورزش لذت ببرید در حالی که حقوق میلیون‌ها فلسطینی در حال پایمال شدن است. تنها یک راه برای پیروزی وجود دارد: پایان دادن به اشغال و یک معاهده صلح واقعی. این کار همچنان ممکن است.»

مترجم: محمد حسن رجایی‌فرد