فرودگاه‌های بسیاری در دنیا وجود دارند که برای خلبانان، به عنوان فرودگاه‌های دشوار طبقه‌بندی می‌شوند. این فرودگاه‌ها با قرارگیری در مناطق کوهستانی و شرایط جغرافیایی خاص، می‌توانند خلبانان را در مراحل نشست و برخاست به چالش بکشند. کشور خودمان، ایران نیز با داشتن شرایط مختلف جغرافیایی و آب و هوایی، فرودگاه‌هایی با طرح‌های خاص برای ترک و تقرب را در خود جای داده است.
کد خبر: ۱۱۴۵۳۳۸
فرود در فرودگاه یاسوج واقعا سخت است؟

ایران با داشتن رشته کوههای مرتفع البرز و زاگرس در طول و عرض کشور و با توجه به قرارگیری بسیاری از شهرها در حاشیه این کوهها و دیگر ارتفاعات نسبتا بلند، جزو کشورهایی محسوب میشود که پرواز در آن مستلزم بهرهگیری از دانش و تجربه پرواز خاص آن منطقه است. به این معنی که آشنایی با مناطق و پرواز در روشنایی روز برای شناسایی موانع منطقه میتواند تأثیر زیادی بر افزایش ایمنی پرواز خلبانان داشته باشد.

به دلیل عدم استفاده گسترده از فناوریهای روز دنیا برای طراحی و ساخت مسیرهای ایمن ورودی و خروجی در فرودگاههای کشور، همواره شاهد کاهش کارایی آنها در ارائه خدمات به شرکتهای هواپیمایی و در برخی موارد، کمشدن بازه ایمنی فعالیت در چنین فرودگاههایی هستیم. فرودگاه یاسوج یکی از چند فرودگاه در کشور است که به دلیل استفاده از تجهیزات کمک ناوبری زمینی قدیمی، موجب واردآمدن خسارات جبرانناپذیر به صنعت هوانوردی کشور شد. دستگاه کمک ناوبری استفاده شده در این فرودگاه (NDB)، در واقع یک آنتن فرستنده رادیویی است که خلبان را به سمت فرودگاه هدایت میکند. دستگاههای پیشرفتهتر VOR و ILS، که وظیفه تقرب نهایی هواپیما به سمت باند و تنظیم خودکار نرخ کاهش ارتفاع را بر عهده دارد، در این فرودگاه وجود ندارد. به غیر از دستگاههای یاد شده، سیستمهای جدید ناوبری براساس مختصات ماهوارهای میتوانند بیشتر هواپیماهای مدرن را که قابلیت استفاده از چنین امکاناتی را دارند، در مسیرهای مشخص و امن و با ارتفاعهای تعیین شده به سمت باند فرود هدایت کرده و با کمک سیستم خلبان خودکار هواپیما، بدون دخالت خلبان بر زمین بنشانند. طرحهای تقرب که بر اساس قابلیتهای سیستمهای زمینی قدیمی طراحی و ارائه میشوند، به دلیل دقت پایین با محدودیتهای زیادی نیز روبهرو هستند. برای مثال اگر برای نشستن یک هواپیما در فرودگاه مهرآباد تهران، که از تجهیزات کمک ناوبری پیشرفته بهره میگیرد، کمینه دید مورد نیاز 800 متر باشد، برای نشستن در فرودگاه یاسوج به 4800 متر دید افقی نیازمندیم. یعنی هواپیمایی که با دید بسیار کم میتواند در مهرآباد فعالیت کند، در فرودگاهی همچون یاسوج در دید پایینتر از 4800 متر اجازه پرواز نخواهد داشت. این یعنی تعطیلی فرودگاه در شرایط دید کم و کاهش خدمات هوایی در منطقه. توجه بیشتر مسئولان فرودگاهی کشور به بازطراحی طرحهای ورود و خروج مدرن با در نظر گرفتن دانش روز دنیا و از سویی تلاش برای خرید هواپیماهای با فناوریهای پیشرفته، میتواند جانی دوباره بر پیکر صنعت هوانوردی ایران بدمد.

خلبان
محمدتقی امیرسام

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها