دنیای پارچه‌ای زنان الولک قزوین، شور زندگی را به مردمانش برگردانده است

زنده شدن عروسک‌ها در دهکده الـولک

اَلولَک نام غریبی است. ایران الولک را خوب نمی‌شناسد، اما این روستا با همه زیبایی‌هایش در دامنه کوه سلطان ویس در12 کیلومتری شهرقزوین، در همسایگی برج آجری کافر گنبد و آرامگاه اسرارآمیز اویس قرنی استوار ایستاده است. مثل بازی رنگ‌های پاییزی در باغ‌های الولک، زن‌های این روستا هم با نخ و پارچه، بازی رنگ می‌کنند.
کد خبر: ۱۱۲۵۷۷۶
زنده شدن عروسک‌ها در دهکده الـولک
آدم دوست دارد عروسک‌های پارچه‌ای را که اینها می‌دوزند با آن لباس‌های گل گلی را توی مشتش بگیرد و فشار دهد یا دست بکشد روی پالان بامزه الاغ‌های کاموایی و دُمِ باریکشان را لای دو انگشت لمس کند. زن‌های این روستا از پنج سال پیش همت کرده وعروسک‌های محلی از یاد رفته‌شان را احیا کرده‌اند. این کار حالا برایشان شده منبع درآمد و یک جور شناسنامه برای الولکی‌ها. مریم میرزایی یکی از خانم‌های الولک است که با همه مشغله‌هایش به عنوان عضو شورای روستا و رابط شورا و جهادکشاورزی، از این عروسک‌های بومی می‌سازد. او به آینده این دست ساخته‌ها امیدوار است. فقط می‌گوید الولک به عنوان روستای هدف گردشگری حمایت می‌کند به اندازه یک گوشه چشم.

ماجرای عروسک سازی خانمهای روستای الولک از کجا شروع شد؟

سال 91 یکی از خانمهای عضو شورای روستا که راهنمای گردشگری هم بود همراه یکی از فعالان هنرهای بومی که در گردشگری دستی داشت روی پروژه احیای عروسکهای بومی کار کردند و یک تیم 25 نفره به روستای الولک آمد. سال 92 هم در قالب یک جشنواره از خانمهای روستا خواستند براساس عروسکهای دوران کودکیشان عروسک بسازند. خانمهای روستا از این ایده استقبال کردند و شروع کردند به ساخت عروسک. بعد هم جشنواره برگزارشد و به کسانی که کارهای جالبتر و خلاقانهتری انجام داده بودند، جوایزی اهدا شد. یکی از خانمهایی که عروسکهای زیبایی درست کرده بود پدربزرگش خیاط و از نحوه دوخت لباسهای سنتی کاملا باخبر بود.

یعنی عروسکهای بومی الولک منسوخ شده بود و با این جشنواره احیا شد؟

دقیقا. عروسکهای ما از مد افتاده بودند و با این کار احیا شدند .

و این که احیای این عروسکها مبتنی بر حافظه مردم محلی بود و هیچ نمونهای از عروسکهای محلی الولک در دست نبود.

نه کسی نمونهای از عروسکها نداشت تا الگوی کار شود. در واقع تصویر این عروسکها محو و تقریبا از یاد رفته بود، اما به خاطر برگزاری جشنواره از افراد مسن روستا سوال شد شما در قدیم چطور بچهها را سرگرم میکردید و چه عروسکهایی داشتید که وقتی این افراد به حافظهشان رجوع کردند برخی المانها ومشخصات را به یاد آوردند. مثل این که گفتند ما چند تا چوب برمی داشتیم و با پارچههای اضافهای که در خانه داشتیم برای بچهها عروسک میدوختیم و همین شد نقشه راه برای احیای عروسکهای محلی الولک. البته خلاقیت خانمهای عروسک ساز در شکلگیری عروسکهای فعلی نقش موثری داشت و نمونههای فعلی پر است از نوآوری، اما مبتنی بر
فرهنگ بومی.

چه نوآوریهایی؟

مثلا یکی از خانمها به اسم لیلا، عروسکی به نام گلرخ درست کرد که دست عروسکها ابزار آلات مختلف داده یا برای آنها گالش ( نوعی کفش پلاستیکی) دوخته بود.

الولکیها مردهای عروسکی هم درست میکنند و این خیلی جالب است!

بله، ما عروسکهای دختر، خانم، مرد وحیوانات به علاوه نینی کوچولو که بچههای قنداقی هستند، درست میکنیم. لباس این عروسکها کاملا سنتی و مبتنی بر واقعیتهای فرهنگی مردم روستاست، مثل این که عروسکهای دختر سربندهایی دارند که جلویش زری دوزی شده اما خانمها این زری دوزی را ندارند و از این طریق میتوان به مجرد یا متاهلبودنشان پی برد.

شما در بچگی از این عروسکها داشتید؟

نه، نداشتم.

مادرتان داشت؟

مادر من دهه چهلی است و این عروسکها در زمان او خیلی کمرنگ بودند. آنطور که بزرگترها میگویند این عروسکها تا دهه 30 رایج بوده است.

چه شد این عروسکها فراموش شدند؟

به نظرم دو دلیل موثر بوده؛ یکی نزدیکی الولک به شهر قزوین که بتدریج تحت تاثیر فرهنگ شهر قرار گرفت و دوم، وجود عروسکهای وارداتی و اسباببازیهای مختلف و راه پیدا کردنشان به روستا. این دو علت باعث شد عروسکهای ما از رده خارج شوند.

این عروسکها چه ویژگی خاصی دارند و چطور ساخته میشوند؟

عروسکهای ما کاملا پارچهای و قابل شستوشو هستند به طوری که اگر داخل ماشین لباسشویی شسته شوند هم خراب نمیشوند. اینها یک اسکلت چوبی دارند که آسترکشی میشوند، بعد داخلشان با الیاف پر و سپس برایشان لباس دوخته میشود. لباسها کاملا محلی و مختص روستای الولک است در رنگهای شاد که بیننده را به وجد میآورد. اجزای صورت عروسکها هم با نخ و سوزن گلدوزی میشود.

الان چند خانم در روستا مشغول این کارند؟

هشت نفر.

پیرترینشان چند ساله است؟

پیرزنی 80 ساله به نام بلقیس است.

این کار برای خانمهای روستا درآمد هم دارد؟

بله دارد. ولی این درآمد دائمی نیست، اما در ماه اسفند و برخی ایام و مناسبتها بخصوص وقتی نمایشگاهی برپا باشد فروش خوب میشود.الان در تهران و قزوین هم چند مغازه عروسکهای ما را میفروشند و این اوضاع را بهتر کرده است، اما وضعیت میتواند بهتر از این هم شود. ما از دولت انتظارحمایت مالی نداریم، ولی اگر مکانی را در اختیار تولیدکنندهها قرار دهند که محصولاتشان را مستقیم عرضه کنند عروسکسازی در روستای ما رونق میگیرد. این همه بنای تاریخی بدوناستفاده در کشورمان است، میراث فرهنگی اگر این مکانها را در اختیارمان قرار دهد این عروسکها در کشورمان بهتر شناخته میشود و درآمد مردم روستا هم بیشتر میشود.

عروسکهای شما در کدام شهرها فروش میرود؟

تا جایی که خبر دارم عروسکهای ما حتی به ترکیه، آمریکا و قزاقستان هم رفته است. مدتی قبل دو خانم گردشگر اتریشی و پرتغالی چند عروسک از ما خریدند. یک خانم فرانسوی هم با ما مصاحبهای انجام داد و چند عروسک خرید و با خودش برد.

واکنش خارجیها به این عروسکها چیست؟ به چشمشان میآید؟

خارجیها آنقدر به وجد میآیند که هیجانشان را میشود در چشمهایشان دید. انگار باورشان نمیشود چنین عروسکهایی هم وجود دارد.

جالب اینکه ما شیفته عروسکهای اروپایی هستیم و اروپاییها شیفته عروسکهای ما!

به نظرم طبیعی است، چون هر کسی در فرهنگ خودش غرق و همه چیزآن برایش تکراری است؛ اما کسی که از بیرون به یک فرهنگ نگاه میکند همه چیزآن به نظرش جالب است.

مردم خودمان چقدر از عروسکها استقبال میکنند؟

مردم ما دو دستهاند؛ بعضیها ذوق هنری زیادی دارند و ارزش کار هنری را درک میکنند و میدانند چقدر زحمت برایشان کشیده میشود، بعضیها هم برخورد سردی دارند و میگویند چرا این عروسکها را بخریم؟ میرویم سراغ همان اروپاییهای خوشگل .

عروسکها را چند میفروشید؟

قیمتها متغیراست و بسته به نوع کار و زحمتی که برایش کشیده شده فرق میکند، اما ارزانترین قیمت مربوط به نینیهاست؛ یعنی 5000 تومان. بقیه عروسکها هم از 15 هزار تا 25 هزارتومان فروخته میشود. البته این قیمتی است که ما به فروشندهها میدهیم و آنها خودشان عروسکها را تا 50 هزاز تومان
میفروشند.

یک خانم در روستای شما که تمرکزش روی عروسکسازی باشد به طور میانگین چقدر درآمد دارد؟

شاید سالی یک میلیون تومان. اگر مدام سفارش داشته باشد ممکن است تا 5/2میلیون تومان هم برسد. اما درآمدها واقعا برای یک سال ناچیز است چون حمایتی نمیشود. اگر حمایت شود درآمد خانمها خیلی بهتر میشود.

احیای عروسکهای بومی الولک چه تاثیری بر روحیه مردم روستا گذاشته است؟

برای بعضیها خیلی خوب شده. روستای ما روستای هدف گردشگری هم شده و اگر اقامتگاه روستا راه بیفتد امید داریم از طریق فروش عروسکها و بقیه صنایعدستی، اقتصادمان رونق پیدا کند. الان نسبت به گذشته ذوق و شوق مردم و استقبالشان از تولید عروسک نیز بیشتر شده، چون میبینند بعضیها دارند از این طریق درآمد کسب کرده و با مواد دورریز خانه شان، هنرهای دستی با ارزش
تولید میکنند.

بچههای روستا این عروسکها را دوست دارند؟

بسیار زیاد. این عروسکها به اندازه عروسکهای بازاری برای بچهها جذاب هستند. جالب است علاقه پسرها به این عروسکها بیشتر از دخترهاست. پسربچهها عروسکهای دختر را خیلی دوست دارند و به مردهای عروسکی رغبت زیادی ندارند.

اسم این عروسکها چیست؟

اسم هر عروسک را شخص تولیدکننده انتخاب میکند و مبنای انتخاب اسم نیز برمیگردد به احساسات او بویژه احساسش نسبت به پدر بزرگ و مادر بزرگش. معمولا پدربزرگ و مادربزرگهایی که محبوبترند اسمشان میآید روی عروسکها مثل گلرخ، خاتون، مهرآرام، گل اندام و... .

و شما که عروسکهای حیوانی میسازید، اسمشان چیست؟

اسم خاصی ندارند. من الاغ و گوسفند میسازم.

مشتری دارند؟

عجیب مشتری دارند، بخصوص الاغها به خاطر پالانی که دارند.

مریم خباز

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها