جام‌جم از وضعیت آموزشگاه‌های آزاد بازیگری گزارش می‌دهد

نابازیگری باکلاس!

سوپراستار شدن، شهرت، ثروت و... از جذابیت‌هایی هستند که بسیاری را وسوسه می‌کند از هر راهی که شده بازیگر شوند. این عطش جذاب در میان جوانان از سال‌ها پیش به جایی رسید که دیگر مراکز آموزش هنر در دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی پاسخگوی جمع عظیم مشتاقان این عرصه نشد و از این رو آموزشگاه‌های آزاد بازیگری شکل گرفتند.
کد خبر: ۱۱۰۰۶۵۰
نابازیگری باکلاس!
آموزشگاه‌هایی که غالبا با شیوه‌های تبلیغاتی فریبنده و رنگارنگ تنها در جهت سودآوری مالی تاسیس شدند و افرادی که صلاحیت حضور در این حوزه را نداشتند با انواع و اقسام ترفندها و بهره‌برداری دروغ از اسامی هنرپیشه‌های معروف، علاقه‌مندان را جذب کلاس‌هایشان کردند، اما سوال اینجاست که آیا تا به حال دیده شده به غیر از عده معدودی، هنرجویان این کلاس‌ها به جایگاهی در بدنه سینما رسیده باشند؟ واقعیت این است که بخش عمده این ماجرا چیزی غیر از یک فریب بزرگ نیست، فریبی که در انتها منجر به سوءاستفاده از اشتیاق پاک جوانان برای ورود به عرصه بازیگری می‌شود.

بر همین اساس جام‌جم سراغ سینماگرانی که با عملکرد کارگاه‌های آموزش بازیگری آشنا هستند، رفت تا از کم و کیف و نحوه کارکرد این کارگاه‌ها و آموزشگاه‌ها جویا شود.

ورود گزینشی هنرجویان در دانشگاه‌ها

دکتر حمید دهقان‌پور، قائم‌مقام انجمن مدرسان سینما و عضو هیات علمی دانشکده سینما و تئاتر بر این‌که دل بستن به آموزشگاه‌های نامعتبر سینمایی کاری عبث و بیهوده است، تاکید می‌کند. او به جام‌جم می‌گوید: در کشور ما و در تمام دنیا علاقه‌مندان زیادی پیگیر ورود به سینما هستند. بنابراین علاوه بر دانشگاه‌هایی مثل صدا و سیما، علمی ـ‌ کاربردی و سوره که هر ساله تعداد زیادی دانشجو می‌پذیرند، وزارت ارشاد به آموزشگاه‌هایی برای آموزش‌های آزاد سینمایی مجوز داده که دانستن نکاتی درخصوص این آموزشگاه‌ها ضروری است.

دبیر انجمن دانش‌آموختگان هنر، ادامه می‌دهد: نخست این‌که چه کسانی در این آموزشگاه‌ها تدریس می‌کنند (فارغ از این‌که نام چه استادانی در آگهی‌های تبلیغاتی آموزشکده‌ها آمده!)، در هر دوره آموزشی (چه کوتاه‌مدت، چه بلندمدت) چه شرح درسی برای تدریس استادان تعریف شده، هزینه هر ترم ثبت‌نام در این آموزشگاه‌ها چقدر است و این‌که آیا از سوی وزارت ارشاد هر ماهه کسی برای کنترل عملکرد این آموزشگاه‌ها حضور دارد؟ اینها از فاکتورهایی است که ثابت می‌کند فضای آموزشگاه مربوطه متناسب با فضای آکادمیک (از نظر نور، صدا، ابزارهای آموزشی‌و...) هست یا نه! یک هنرجو وقتی می‌خواهد در آموزشکده‌ای ثبت‌نام کند باید به سابقه حرفه‌ای آنجا توجه کند و خروجی سال‌های قبلش را بررسی کند.

نویسنده کتاب «تراژدی‌های چهارگانه شاهنامه» در بیان مزایای دانشگاه‌های سینمایی توضیح می‌دهد: برای ورود دانشجوها در دانشکده‌های تحت نظر وزارت علوم گزینش انجام می‌شود و هر کسی را بدون در نظر گرفتن علاقه و استعداد نمی‌پذیرند. استادان این دانشکده‌ها همگی فارغ‌التحصیل دانشکده‌های معتبر داخلی و خارجی هستند و خروجی‌های این دانشکده‌ها هم‌اکنون در بخش‌های مختلف بدنه سینما حضور دارند. البته در اینجا یادآور شوم که نمی‌توان تمام آموزشگاه‌های سینمایی را به یک چوب راند. چرا که هر کدام از اینها اگر فاکتورهای لازم را دارا باشند تا اندازه‌ای می‌توان آنها را تائید کرد.

آموزشگاه‌ها مثل قبل نیست

غلامرضا آزادی، تهیه‌کننده و کارگردان سینما هم با اشاره به لزوم تحصیلات آکادمیک برای ورود به بازیگری در گفت‌وگو با جام‌جم یادآور می‌شود: به اعتقاد من یادگیری هر فنی نیاز به تحصیلات دانشگاهی دارد. در دانشگاه اصول و روش حرفه‌ای هر رشته‌ای به شکلی کاملا آکادمیک به فرد یاد داده می‌شود.

هنرمندانی که بعضا تحصیلات آکادمیک ندارند در مرحله‌ای متوقف و فراموش می‌شوند، اما هنرپیشه‌هایی که تحصیلات آکادمیک و علم بازیگری دارند زود از میدان خارج نمی‌شوند. دانشگاه مراحل تدریس از پیش مشخص شده‌ای دارد که کمتر آموزشگاهی به این شکل است.

تهیه‌کننده «دره شاپرک‌ها»، «کاکلی» و،،، توضیح می‌دهد: البته در گذشته که دانشگاه‌های هنر خیلی کم بود، آموزشگاه‌ها و مدارس بازیگری توانستند سهم بسزایی در تربیت و رشد علاقه‌مندان این رشته داشته باشند و فارغ‌التحصیلان آن هنوز که هنوز است از صاحب نامان این عرصه‌اند، اما شرایط به گونه‌ای دیگر شده، در آموزشگاه‌های کنونی صدها نفر وارد می‌شوند و فقط تعداد انگشت‌شماری از آنها می‌توانند وارد بدنه سینما شوند.

عواقب ناگوار و جبران‌ناپذیر

حمید اصغری‌تتماج، مدیر آموزشگاه هلیا فیلم که از 18 سال پیش فعالیت خود را در زمینه آموزش به هنرجویان آغاز کرده در گفت‌وگو با جام‌جم بر لزوم مجوز داشتن موسسات آموزشی تاکید می‌کند و می‌گوید: آموزشگاه‌های معتبر حتما باید از وزارت ارشاد مجوز کار داشته و خروجی سال‌های قبلش در بدنه سینما و تئاتر فعال باشند. ورود به آموزشگاه‌های بدون مجوز عواقب ناگوار و بعضا غیر قابل جبرانی به همراه خواهد داشت. چنین آموزشگاه‌های نامعتبری از نام استادان صاحب‌نام در آگهی هایشان استفاده می‌کنند و هنرجو به اعتماد همین نام‌ها در آنجا ثبت‌نام می‌کند و بعد استادان نام برده را آنجا نمی‌بیند.

او می‌افزاید: بازدهی یک آموزشگاه بسیار مهم است. ما در هلیا فیلم نه تنها آموزش می‌دهیم بلکه دفتر تولید فیلم و تئاتر هستیم و سالن اجرایی مختص به فارغ‌التحصیلان آموزشگاه خودمان را هم داریم. من این تماشاخانه را با هزینه شخصی خودم و مخصوص اجرای تئاترهای هنرجویان موسسه هلیا فیلم تاسیس کردم. البته گروه‌های دیگر هم می‌توانند در این تماشاخانه تئاتر اجرا کنند.

این کارگردان تئاتر توضیح می‌دهد: بعضا خیلی از آموزشگاه‌ها را می‌بینیم که شعار می‌دهند «تضمینی شما را بازیگر می‌کنیم»! چنین چیزی اساسا ناممکن و دروغ محض است. چرا که آموزشگاه یا حتی دانشگاه فقط می‌تواند شرایط را برای بازیگر شدن فرد فراهم کند و در این صورت اگر دانشجو پیگیر و مستعد نباشد قطعا نمی‌تواند به سینما ورود کند.

پیشنهادم به علاقه‌مندان بازیگری این است که در انتخاب آموزشگاه دقت لازم را انجام دهند و صرفا مقهور نام استادان مشهور نشوند؛ چون شهرت کسی دلیل بر سوادش نیست. مدرس کسی است که دانش یک حرفه را داشته باشد.

ساناز قنبری

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها