تلویزیون را همه می‌بینند

مشایخی به حدی فروتن و مهربان است که وقتی نام استاد را برای ایشان به‌کار می‌‌برم، مرتب می‌گوید: «من کوچک همه هستم» و جالب است قبل از شروع مصاحبه می‌گوید: سلام عرض می‌کنم خدمت شما و هموطنان عزیز و امیدوارم هر جا هستید، سلامت بوده و مشکلی نداشته باشید.

همین یک جمله، نشان‌دهنده مهربانی این هنرمند محبوب است که با وجود این‌که خودش چند روزی است در بیمارستان بستری هست، اما آرزوی سلامتی برای مردم دارد.

استاد بابت مشکلی در بیمارستان بستری شدید؟

در مسیر برگشت از مبارکه اصفهان که به دعوت یک موسسه خیریه رفته بودم، حالم بد شد. در ابتدا مشکل گوارشی داشتم که شکر خدا برطرف شد، اما چون ریتم قلبم نامنظم است، پزشکان گفتند برای این‌که منظم شود، فعلا بستری باشم. خوشبختانه مشکلم حاد و بحرانی نیست و بیشتر برای راحت شدن خیال پزشکان بستری هستم.

مشخص شده چه زمانی مرخص می‌شوید؟

نه، فعلا از 21 شهریور بستری هستم.

این روزها سریال «در جست‌وجوی آرامش» با بازی شما از شبکه پنج پخش می‌شود که نقش پدر خانواده را در آن به عهده دارید. چه عاملی شما را برای بازی در این سریال وسوسه کرد؟

من قبلا با سعید سلطانی مجموعه تلویزیونی ستایش را کار کرده بودم. به نظرم او هنرمند بزرگ و با اخلاقی است و همه اعضای گروه را مثل خانواده‌اش می‌داند و در یک جمله می‌توانم بگویم که کارش را بلد است.

چرا برای بازیگران پیشکسوت نقش‌های مناسب نوشته نمی‌شود؟

دلیلش را نمی‌دانم. شاید برای من نوشته نمی‌شود و برای بقیه نقش‌های خوب می‌نویسند. اما باید به این نکته تاکید کنم که سعید سلطانی همیشه نقش‌های خوبی را به من سپرده که نمونه‌اش هم سریال در جست‌وجوی آرامش است.

نقشم خیلی خوب است و امیدوارم توانسته باشم بخوبی آن را ایفا کرده باشم. همه عوامل این سریال جلو و پشت دوربین از بزرگان بودند و کوچکشان من بودم!

نفرمایید استاد.

من کوچک همه هستم.

پس با این تعریف کار با سعید سلطانی شما را برای بازی در این مجموعه ترغیب کرد؟

بله، حتی اگر سناریو را به من نمی‌داد و فقط لسانی نقش را توضیح می‌داد، می‌پذیرفتم، چون به او اعتماد دارم و می‌دانم کارش را بلد است.

حالا که مویی سپید کرده‌اید، بیشتر پیشنهادهای بازی از طرف سینماست یا تلویزیون؟

تلویزیون.

پس به این رسانه عرق دارید؟

همه تلویزیون را می‌بینند. به نظرم بازیگر نباید دسته‌بندی یا خودش را محدود کند. باید برای مردم کار کرد.

فرقی نمی‌کند تلویزیون باشد یا سینما. آنچه اهمیت دارد،‌ این است که نقشمان را درست بازی کنیم و مردم از تماشای کارمان لذت ببرند. تلویزیون برای کسانی است که شاید فرصت سینما رفتن نداشته باشند یا پای رفتنش را. به هر حال این هنر تلویزیون است که همه مخاطبان را جمع می‌کند، ضمن این که من نسبت به دیگر هم دوره‌ای هایم بیشتر در تلویزیون بازی کرده‌ام.

شما سال‌هاست نقش پدر و پدربزرگ را بازی می‌کنید. هنوز هم ایفای یک نقش برایتان جذابیت دارد؟

بله، هر نقشی یک تجربه تازه است. همه پدرها شاید شباهت‌هایی داشته باشند، اما تفاوت هم دارند. به نظرم نقش پدر در سریال در جست‌وجوی آرامش متفاوت است و از نقشم لذت بردم.

بازیگری کار پر فراز و نشیبی است. همسرتان در این سال‌ها چقدر همراهی‌تان کرده است؟

همسر من معلم بود و یک معلم،‌ دیدگاه و تفکر خودش را دارد و باید اعتراف کنم که خیلی به من کمک کرده است، حتی برای اجرای تئاتر یا یک فیلم و سریال مدت زیادی تهران نبودم و در شهرستان کار می‌کردم و او بدون این که اعتراض کند، خودش مراقب زندگی بود و بچه‌ها را نگهداری می‌کرد. من سه فرزند دارم و الحق و الانصاف همسرم هیچ‌وقت مرا تنها نگذاشت و همیشه همراه خوبی برایم بوده و هست.

در این سال‌ها همان‌قدر که برای فعالیت هنری وقت گذاشته‌اید، برای زندگی شخصی‌تان هم زمان صرف کرد‌ه‌اید؟

این سوال را باید همسرم پاسخ بدهد. اگر هم من برای مدت طولانی به شهرستان رفتم، مسلما بخشی از آن به این علت بود که خانواده‌ام در رفاه باشند.

شما بیش از آن‌که معروف باشید، محبوب هستید. فکر می‌کنید این محبوبیت ناشی از چیست؟

من کارم را از تئاتر آغاز کردم و پس از آن وارد سینما و تلویزیون شدم. همیشه دنبال این بودم که بتوانم با هنرم به هموطنانم خدمت کنم. من همیشه تلاش کرده‌ام، ولی قضاوت به‌عهده مردم است. باید تاکید کنم که من هر روز روزنامه جام‌جم را می‌خوانم، چون مطالب مختلفی در حوزه هنر، ورزش و سلامت دارد، حتی همسرم جدول روزنامه را حل می‌کند.

فاطمه عودباشی