26 مرداد به عنوان روزی به‌یادماندنی در تقویم جمهوری اسلامی ایران ثبت شده است؛ روز بازگشت سرافرازانه آزادگان به کشور و رجعت دلاورانی که بخشی از زندگی‌شان را در راه دفاع از کشور و حفظ تمامیت مام وطن در جنگ تحمیلی ایثار کردند و به اسارت دشمن درآمدند؛ روزی که در تقویم ثبت شده تا این رشادت‌ها را به یاد نسل‌های بعدی هم بیاورد و روزگاری نرسد که ارزش و اعتبارش در جامعه کمرنگ شود.
کد خبر: ۱۰۶۳۳۳۸
ستاره‌های پنهان

این واقعه و توجه به اعتبار آزادگان و شأن کاری که انجام دادند، نه‌تنها بعد اعتقادی، حماسی، تاریخی و اجتماعی دارد که به لحاظ جنبه‌های هنری هم می‌تواند مورد بررسی باشد و قالب فرهنگ و هنر تبدیل به ظرفی شود تا از دلیری‌های این مردان و زنان بگوید. هنر از جمله بهترین ابزارها برای بیان مفاهیم است و تئاتر، سینما و بویژه تلویزیون با برخورداری از مخاطبانی بی‌شمار و میلیونی، می‌تواند بهترین عرصه باشد تا از سختی‌هایی که بر این مردمان رفته سخن بگوید.

با این حال به نظر می‌رسد رسانه ملی باوجود تمام توجه‌هایی که به دفاع مقدس داشته و همواره تاثیرات ادبیات دفاع مقدس و ارزش‌های انقلاب اسلامی را به تصویر کشیده و بر ارتقای جایگاه آن اهتمام ورزیده است، نسبت به ارائه تصویر آزادگان و جانفشانی و ایثار والای آنان در آثار نمایشی تلویزیون عملکرد بهتری می‌تواند داشته باشد.

مجموعه‌های تلویزیونی جنگی در رسانه ملی بی‌شمارند و آثار زیادی را می‌توان نام برد که به طور مستقیم و بی‌واسطه یا حتی غیرمستقیم به موضوع جنگ تحمیلی پرداخته و رشادت‌های حاضران در این جنگ هشت ساله و حتی سختی‌هایی که خانواده‌هایشان متحمل شده و انتظارهایشان را به تصویر کشیده‌اند. فرهنگ آزادگی و اسارت درست به همان اندازه جنگیدن، با مفهوم ایثار و انتظار گره خورده و همین انتظار بستر خوبی برای پیشبرد روایت‌های داستانی است. این چند هزاران آزاده‌ای که سال‌های اسارت را سپری کردند چه داستان‌هایی برای گفتن دارند؟ چه روزهایی را از سر گذرانده‌اند؟ این روزها بر آنها چگونه گذشته و پس از بازگشت، شرایط تازه زندگی در اجتماعی را که دیگر در آن جنگی نیست، چگونه دیدند؟

زهرا غفاری

رادیو و تلویزیون

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها