بی ادبانه ترین اظهارنظرهای فوتبالی / ناسزا میگویم پس هستم!

به گزارش جام جم آنلاین ، واضح است که یک ورزشکار با رفتار و گفتار خود در میان عموم تاثیری مستقیم می گذارد. الگو برداری از این رفتار و گفتار نتیجه این تاثیر مستقیم است. برای همین است که همواره بر این تاکید می شود که ورزشکاران باید در رابطه با رفتارهای خود دقت نظر بسیار زیادی داشته باشند. اما بسیاری از ورزشکاران بنا بر عوامل زیادی رعایت اصول را نمی کنند. آنها نمی دانند به عنوان یک ورزشکار ملزم به رعایت «باید و نبایدها» هستند و البته نمی دانند استفاده از تریبون رسانه های مختلف شنیداری ، دیداری و مکتوب اصول خودش را می خواهد به این ترتیب که نباید با هر ادبیاتی صحبت کنند و هر آنچه که خواستند به زبان بیاورند. اما ناآگاهی های اجتماعی، سطح سواد کم، اعتماد به نفس بیش از اندازه، بی اطلاعی از تاثیر گذاری ادبیات و رفتار بر روی مخاطب و موارد این چنینی باعث می شود تا هر چند وقت یکبار اظهارنظرها و جملات بسیار عجیب و غریبی را از ورزشکاران مشهور بشنویم. آنچه که مهرداد میناوند در یک مصاحبه اخیرا به زبان آورده است نمونه ای از همین ناآگاهی های اجتماعی ورزشکاران در رابطه با مقوله تاثیرگذاری رفتار و گفتار بر جامعه است. اما این نخستین بار نیست که یک ورزشکار به خود اجازه می دهد از طریق تریبون رسانه ها بی احترامی کند و جملات و کلمات ناشایست را بر زبان بیاورد.

علی پروین و ادبیات همیشگی

سلطان سرخ ها ادبیات خاصی دارد، ادبیاتی که در مصاحبه های مکتوب اکثر خبرنگاران عین همان را بر روی کاغذ می آوردند و تغییر نمی دهند. پروین محبوب ترین چهره پرسپولیسی ها در دهه هفتاد و هشتاد بود اما اکنون محبوبیت این چهره سرشناس سرخ ها به شکل چشمگیری کاهش یافته است. او گاهی اوقات در مصاحبه های خود جملات عجیبی به زبان می آورد اما شاید مهم ترین و جنجالی ترین آن در اوج دعوایش با علی دایی بود یعنی وقتی گفت: «جواب دایی را بدهم گنده می شود!». او در خلال مصاحبه های بی پایان خود در آن زمان از عبارات و کلماتی مانند «لات»، «سرویس کردن دهان» و ... هم استفاده کرد.

اما همه ادبیات پروین این نیست.او بارها درباره موضوعات و افراد مختلف جملات و حرف هایی به زبان آورده که قطعا مناسب فضای رسانه ها نیستند.

محمد مایلی کهن، طلایه دار اعطای لقب به این و آن!

مایلی کهن طلایه دار به زبان آوردن جملات و القاب عجیب و غریب در رابطه با دیگران در مصاحبه هایش است. گروهبان قندلی، کوتوله، لات، چاقوکش، آقا قلدره و ... نمونه ای از ادبیات او در مصاحبه با رسانه های مختلف در سال های اخیر است.

او در کنار گفتار عجیب، رفتار عجیب هم دارد. مایلی کهن رکورددار دادن القاب ناشایست به دیگران در فوتبال ایران است.

لحنی که تلطیف نشد

خداداد هم از آن دست فوتبالیست هایی است که از گفتن هیچ حرفی ابایی ندارد. «به فلانی گفتم غلط کردی» ، «فلانی را باید آتش زد» و جملات نه چندان محترمانه دیگر که به هیچ عنوان مناسب رسانه ها نیست. او حتی در خلال یکی از گفت و گوهایش ناسزاهایی را که از یک مربی شنیده بود به زبان آورد که به سرعت به او گفته شد در برابر دوربین ها ادبیات مناسب تری به کار ببرد. او هنوز هم با لحنی که تلطیف نشده است مصاحبه میکند.

مسابقه بدگویی

دو فوتبالیست سابق پرسپولیس هم به دفتر یکی از روزنامه های ورزشی می روند. وقتی از آنها خواسته می شود نظرشان را درباره سرمربی سابق این تیم بگویند با رکیک ترین واژه ها از او یاد می کنند. حیرت انگیز اینکه از خبرنگار و سردبیر روزنامه می خواهند حرف هایشان بدون سانسور چاپ شود و در این زمان است که سردبیر به این دو فوتبالیست محترم یادآوری می کند به کار بردن هر یک از این واژه های رکیک منجر به بسته شدن روزنامه می شود! این دو تا آخرین لحظه مسابقه بدگویی از مربی سابق خود آن هم با توهین آمیزترین شکل ممکن را دارند.

فوتبال نجس!

این یکی کار آقای کارشناس مطرح و تحصیل کرده فوتبال است. او بیش از یک ساعت از کثیفی های فوتبال می گوید و در آخر عبارت «فوتبال نجس» را به کار می برد. هیچکس هم پیدا نمی شود به این آقا بگوید اگر فوتبال نجس است چرا شما کارشناسش هستی و مدام به این برنامه و آن برنامه می روی و مصاحبه هایت مدام اینجا و آنجا چاپ می شود.

فحاشی جلوی دوربین

مربی مشهور لیگ برتری هم بارها در برابر دوربین و کنار خط فحاشی کرده است، اتفاقی که باعث می شود دوربین به سرعت از روی صورت او کات کند تا باقی فحاشی ها شنیده نشود. این مربی یک بار در برابر خبرنگاران از جمله «غلط کردم فلانی رو به تیم آوردم » استفاده کرد.

موجی که ادامه دارد

اظهارنظرهای بی ادبانه ادامه دارد. یکی پس ازدیگری. هر چقدر زمان می گذرد به جای اینکه اوضاع بهتر شود بر واژگان بی ادبی های فوتبال ایران افزوده می شود. کسی هم نیست به جماعت محترم فوتبالی توضیح بدهد که رسانه جای به رخ کشیدن ادبیات سخیف نیست. اگر هم فردی باشد که بخواهد اصول را یاد بدهد کسی خواستار یادگرفتن نیست.....!