رویکرد لایحه محور مجلس در حوزه مد و لباس

پوشش زنان و مردان جامعه ما امروز دستخوش تصمیمات مراکز بی‌مجوز و غیررسمی است. این مراکز ارتباطی تنگاتنگ با قاچاق پوشاک به کشور دارند به شکلی که هرچه میزان واردات غیرقانونی لباس به کشور بیشتر می‌شود، این مراکز، انواع متنوع‌تری از لباس‌های ناهمگون با سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی را در بازارهای غیررسمی و زیرزمینی عرضه می‌کنند.

به عبارتی دیگر، برون‌رفت پوشاکی که غیرقانونی از مرزها می‌گذرد در خانه‌های مد، خودش را نشان می‌دهد. پس از ورود این کالاها به مدکده‌های زیرزمینی، این نوع پوشاک بلافاصله با فرهنگ اکثریت جامعه یعنی قشر متوسط ارتباط برقرار می‌کند و آن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

اعتقادم بر این است که مراکز متولی پوشاک باید جدیت بیشتری در حوزه مد و لباس به خرج بدهند و ابزارهای نظارتی را واقعی، قوی و دقیق کنند تا مدیران این مراکز بدانند که تحت اشراف مدیریتی و نظارتی حاکمیت اسلامی هستند و مراقب باشند از ارائه الگو‌ها و مدل‌های غیراسلامی و غیرایرانی خودداری کنند و اصالت اسلامی ایرانی ما را حفظ کنند تا ارائه مدهای غربی باعث نشود که هم اقتصاد مان بیمار شود و هم فرهنگ مان آسیب ببیند.

هم‌اکنون نمی‌توانیم درباره کم و کیف نظارت سخن بگوییم، چون از نظر من اساسا نظارت در این زمینه زیر سوال است و قوی نیست. نظارت، ‌یکی از ارکان مدیریت است. وقتی ما در مدیریت فرهنگی دچار مشکل هستیم، مسلما در نظارت بر امور فرهنگی هم با مشکل مواجهیم. نظارت اگر تحت عنوان مدیریت سامان یافته اعمال شود، جایگاه تاثیرگذار خود را می‌یابد. به نظرم امروزه در کشور ما در حوزه مد و پوشاک، نظارتی وجود ندارد یا اگر وجود دارد بشدت ناقص است .

مجلس شورای اسلامی در حوزه نظارت بر مقوله مد و پوشاک، رویکردی لایحه محوری دارد. اگر دولت معتقد است قانون برای نظارت در این زمینه خلأ دارد، لایحه بنویسد و به مجلس بفرستد و مطمئن باشد که کمیسیون فرهنگی در اسرع وقت به آن رسیدگی خواهد کرد. همان‌طور که گفتم دست‌کم من، این خلأ را در حال حاضر احساس می‌کنم.

حجت‌الاسلام احد آزادیخواه - سخنگوی کمیسیون فرهنگی